Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
ΟΧΙ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΑ … ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ
Είχα την τύχη μέσα στον προεκλογικό πυρετό, να συμμετάσχω σε συγκέντρωση στην Παλλήνη. Δεν μιλάω για τη συγκέντρωση των εγκαινίων του εκλογικού μας κέντρου, αλλά για συγκέντρωση σε γειτονιά, με 40 περίπου παρευρισκόμενους.
Πηγαίνοντας προς τον τόπο της συγκέντρωσης, δεν ντρέπομαι να σας πω ότι ήταν μια γειτονιά που δεν είχα ξαναπάει, η εικόνα αποκαρδιωτική. Οι δρόμοι όπου είχαν άσφαλτο ήταν γεμάτοι λακκούβες, οι χωματόδρομοι αρκετοί, δημοτικός φωτισμός κεράκια.
Μίλησε λοιπόν ο Δήμαρχός μας, με μια απλή και λιτή ομιλία που λιγότερο έμοιαζε με ομιλία και περισσότερο με συζήτηση, και λίγο-πολύ τους είπε ότι δεν έχει μαγικό ραβδί να τα φτιάξει όλα μονομιάς, και ότι θα χρειαστεί την υπομονή τους για να αλλάξει την σημερινή εικόνα.
Οι διακοπές που δεχόταν ήταν αλλεπάλληλες. Διακοπές που είχαν να κάνουν με το πόσο ξεχασμένοι είναι, με το ότι κανείς από τη σημερινή διοίκηση δεν πατάει στη γειτονιά τους, ότι σε όποιον και αν έχουν απευθυνθεί ακόμη και τα μικρά τα απλά προβλήματα της καθημερινότητάς τους δεν βρίσκουν λύση.
Οφείλω να σας ομολογήσω ότι είχα μείνει άναυδος. Αναρωτιόμουν εάν είμαι στην Παλλήνη του 2010 ή στο Γέρακα του 1995. Γιατί αυτό μου θύμιζε. Γέρακα του 1995 και μάλιστα Δέση Γέρακα του 1995. Τότε, με το Γιάννη, ακούγαμε τέτοια παράπονα. Το 1995. Τότε είχαμε ακόμη πολλούς χωματόδρομους και το φτιάξιμο του δρόμου έστω και με 3Α ήταν σημαντική υπόθεση. Τότε ξεκινάγαμε με τους κάδους. Τότε είχαμε ολοκληρώσει το δίκτυο του Δημοτικού Φωτισμού και απλά κάναμε επεκτάσεις όπου μπορούσαμε.
Τι να πει κανείς σε αυτούς τους κατοίκους, που δεν θα ήταν υπερβολή να πω, έβλεπαν το Δήμαρχό μας ως «Μεσσία». Περίμεναν τη λύτρωση. Τη λύτρωση από ανύπαρκτες ή ανίκανες διοικήσεις που τους έχουν καταδικάσει μέχρι σήμερα σε τριτοκοσμικές συνθήκες καθημερινότητας.
Μα καλά κύριοι εκ Παλλήνης συνάδελφοι, τι κάνατε όλα αυτά τα χρόνια; Μήπως ζούσατε σε άλλη πόλη; Τέτοια ανυπαρξία. 16 χρόνια που ήσασταν; Πώς είναι δυνατόν η Παλλήνη να έχει γειτονιές που έχουν μείνει τόσο πίσω, τόσο εγκαταλελειμμένες; Πως θα πάτε σε αυτούς τους ανθρώπους, σε αυτή τη γειτονιά να ζητήσετε ψήφους; Προσέξτε γιατί όταν αφήνεις πολλούς χωματόδρομους υπάρχουν και πολλές πέτρες.
Μη βιαστείτε να με κατηγορήσετε για τοπικιστή. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι δεν είμαι. Περιγράφω μόνο αυτά που ένιωσα. Θλίψη. Θλίψη γιατί κάποιοι δήθεν αυτοδιοικητικοί πήραν την ψήφο ανθρώπων κοροϊδευόντάς τους.
Αγωνία. Αγωνία για το πώς θα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά, τα οποία μπορεί να μην είναι πρωτόγνωρα για μας, αλλά είναι τόσο παλιά. Τόσο περασμένα.
Άγχος για τη δουλειά που χρειάζεται ο νέος Δήμος, όταν σε κάποιες γειτονιές έχουμε ακόμη πρωτογενή προβλήματα. Εκνευρισμό με κάποιους δικούς μας «Γερακιώτες» που μόνο κακά έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια και μας έκαναν απίστευτες επιθέσεις.
Για να κλείσω και για να πούμε και κάτι πρακτικό πέρα από τα συναισθήματά μου, θα σας πω ότι ο Δήμαρχός μας, επί τόπου έκανε προτάσεις μηδενικού κόστους, υλοποιήσιμες σε μια μέρα, που θα βελτίωναν απίστευτα την καθημερινότητα των κατοίκων. Προτάσεις κοινής λογικής, που για να τις κάνεις όμως πρέπει να περάσεις από τη γειτονιά. Μάλλον οι σημερινοί διοικούντες έχουν να περάσουν χρόνια από ‘κει. Και για να σας λύσω την απορία του πού είναι αυτή η γειτονιά, θα σας πω μόνο ότι από τον «Άγιο Τρύφωνα» πας με τα πόδια.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στη "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ" που κυκλοφορεί
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στη "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ" που κυκλοφορεί
Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Real thing VS Virtual Reality
Έργα «με οδό και αριθμό» απέναντι σε «εικονική πραγματικότητα»
(Real thing VS Virtual Reality)
Μόνο με αυτό τον τίτλο μπορεί να χαρακτηριστεί η σύγκριση μεταξύ του έργου των δύο κύριων διεκδικητών του Δήμου μας.
Από τη μια πλευρά ο Δήμαρχος Γέρακα με ένα τεράστιο έργο τετραετίας, ένα έργο που εντυπωσιάζει τους πάντες, ένα έργο που ελάχιστοι Δήμοι στην Ελλάδα έχουν να επιδείξουν, ένα έργο που μόνο ο κ. Κωνσταντάς και οι περί αυτόν δεν βλέπουν ή μάλλον δεν θέλουν να δουν. Εθελοτυφλούν και προσπαθούν με χίλιους δυό τρόπους να μηδενίσουν, να καταστροφολογήσουν, να λασπολογήσουν. Γνωστή τακτική όσων δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα και εκνευρίζονται, χάνουν την ψυχραιμία τους και καταφεύγουν σε ψέματα και λάσπη. Έχουν φτιάξει γύρω τους μια εικονική πραγματικότητα και εγκλωβισμένοι μέσα σε αυτή προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά. Άλλωστε εικονική πραγματικότητα (virtual reality στα ελληνικά) είναι και το έργο του κ. Κωνσταντά στα χρόνια που διοικεί. Τεράστιο είναι το έργο του σε σκίτσα και ιδέες. Στην πράξη όμως.... Η ανυπαρξία και η εγκατάλειψη διαπιστώνεται εύκολα από τον καθένα σε μια απλή επίσκεψη, διαπιστώνεται όμως περισσότερο, από τους Παλληνιώτες που η μέχρι σήμερα καθημερινότητά τους, δεν τους αρμόζει.
Αυτό δε που ενοχλεί περισσότερο την πλευρά του κ. Κωνσταντά, είναι πως παρά το τεράστιο έργο, ο Δήμος Γέρακα έχει και τεράστιο χρηματικό διαθέσιμο. Πόσα δεν είπαν για τα χρήματα του Δήμου Γέρακα. Ξεκίνησαν από το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα, συνέχισαν με το ότι υπάρχουν επειδή δεν υπάρχει έργο, όταν άρχισε ο κόσμος να αντιδρά και είδαν ότι δεν τους βγαίνει αυτή η εκδοχή γιατί το έργο φαίνεται, δεν κρύβεται, νέα εκδοχή έπεσε στο τραπέζι, ότι ναι μεν υπάρχουν τα χρήματα αλλά οφείλονται. Για να πάρουν και εδώ την απάντηση δια στόματος Δημάρχου Γέρακα Θανάση Ζούτσου στην ομιλία του στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της Παλλήνης, που τους προκάλεσε να φέρουν έναν από αυτούς που δουλεύουν σε έργα του Δήμου που να του χρωστάμε. Αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το επόμενο μύθευμα, σχετικά με το αποθεματικό του Δήμου Γέρακα;
Μπήκαν σε αυτό τον πόλεμο λάσπης και κάποιοι «επίδοξοι λογιστάδες», απ’ αυτούς που ακόμη και όταν διαβάζουν επίσημο έγγραφο μετατρέπουν αυτομάτως το 60% σε ψεύδη (τι μοναδική ικανότητα κι αυτή!) και ασχολούνται με τον ισολογισμό του Δήμου Γέρακα, ψάχνοντας ή κατασκευάζοντας στοιχεία, προσπαθώντας να αλλοιώσουν την εικόνα ενός σταθερά πλεονασματικού ισολογισμού. Αλήθεια τον ισολογισμό του Δήμου Παλλήνης τον είδατε αγαπητοί φίλοι. Ξέρουμε και ‘μείς να διαβάζουμε ισολογισμό. Δεν θα ζαλίσω κανέναν με στοιχεία και νούμερα. Δεν είναι του στυλ μου, και νομίζω ότι εάν αρχίσω να παραθέτω νούμερα μάλλον θα κουράσω και ίσως επειδή ανήκω στην πλευρά Ζούτσου να μη γίνω πιστευτός. Σας προκαλώ όμως και σας παρακαλώ ταυτόχρονα, αγαπητοί μου αναγνώστες, δείξτε τους ισολογισμούς 2008 & 2009 του Δήμου Παλλήνης σε κάποιον που εμπιστεύεστε και ξέρει να διαβάζει ισολογισμό, να σας πει τη δική του γνώμη.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να απομονωθούν όλοι αυτοί. Ήρθε η ώρα να βγούμε από την εικονική πραγματικότητα. Ήρθε ή ώρα να δούμε γύρω μας σε κάθε βήμα μας το τεράστιο έργο. Δεν υπάρχουν πια Παλληνιώτες και Γερακιώτες ή Ανθουσιώτες. Ο νέος Δήμος, ο Δήμος μας έχει ανάγκη από ανθρώπους που παράγουν πραγματικό έργο και που το έχουν αποδείξει στην πράξη. Όλοι είμαστε μέρος του ίδιου Δήμου. Όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε ώστε η Παλλήνη μας να γίνει «μια πόλη για όλους».
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο "ΝΕΟΛΟΓΟ" που κυκλοφορεί.
(Real thing VS Virtual Reality)
Μόνο με αυτό τον τίτλο μπορεί να χαρακτηριστεί η σύγκριση μεταξύ του έργου των δύο κύριων διεκδικητών του Δήμου μας.
Από τη μια πλευρά ο Δήμαρχος Γέρακα με ένα τεράστιο έργο τετραετίας, ένα έργο που εντυπωσιάζει τους πάντες, ένα έργο που ελάχιστοι Δήμοι στην Ελλάδα έχουν να επιδείξουν, ένα έργο που μόνο ο κ. Κωνσταντάς και οι περί αυτόν δεν βλέπουν ή μάλλον δεν θέλουν να δουν. Εθελοτυφλούν και προσπαθούν με χίλιους δυό τρόπους να μηδενίσουν, να καταστροφολογήσουν, να λασπολογήσουν. Γνωστή τακτική όσων δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα και εκνευρίζονται, χάνουν την ψυχραιμία τους και καταφεύγουν σε ψέματα και λάσπη. Έχουν φτιάξει γύρω τους μια εικονική πραγματικότητα και εγκλωβισμένοι μέσα σε αυτή προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά. Άλλωστε εικονική πραγματικότητα (virtual reality στα ελληνικά) είναι και το έργο του κ. Κωνσταντά στα χρόνια που διοικεί. Τεράστιο είναι το έργο του σε σκίτσα και ιδέες. Στην πράξη όμως.... Η ανυπαρξία και η εγκατάλειψη διαπιστώνεται εύκολα από τον καθένα σε μια απλή επίσκεψη, διαπιστώνεται όμως περισσότερο, από τους Παλληνιώτες που η μέχρι σήμερα καθημερινότητά τους, δεν τους αρμόζει.
Αυτό δε που ενοχλεί περισσότερο την πλευρά του κ. Κωνσταντά, είναι πως παρά το τεράστιο έργο, ο Δήμος Γέρακα έχει και τεράστιο χρηματικό διαθέσιμο. Πόσα δεν είπαν για τα χρήματα του Δήμου Γέρακα. Ξεκίνησαν από το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα, συνέχισαν με το ότι υπάρχουν επειδή δεν υπάρχει έργο, όταν άρχισε ο κόσμος να αντιδρά και είδαν ότι δεν τους βγαίνει αυτή η εκδοχή γιατί το έργο φαίνεται, δεν κρύβεται, νέα εκδοχή έπεσε στο τραπέζι, ότι ναι μεν υπάρχουν τα χρήματα αλλά οφείλονται. Για να πάρουν και εδώ την απάντηση δια στόματος Δημάρχου Γέρακα Θανάση Ζούτσου στην ομιλία του στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της Παλλήνης, που τους προκάλεσε να φέρουν έναν από αυτούς που δουλεύουν σε έργα του Δήμου που να του χρωστάμε. Αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το επόμενο μύθευμα, σχετικά με το αποθεματικό του Δήμου Γέρακα;
Μπήκαν σε αυτό τον πόλεμο λάσπης και κάποιοι «επίδοξοι λογιστάδες», απ’ αυτούς που ακόμη και όταν διαβάζουν επίσημο έγγραφο μετατρέπουν αυτομάτως το 60% σε ψεύδη (τι μοναδική ικανότητα κι αυτή!) και ασχολούνται με τον ισολογισμό του Δήμου Γέρακα, ψάχνοντας ή κατασκευάζοντας στοιχεία, προσπαθώντας να αλλοιώσουν την εικόνα ενός σταθερά πλεονασματικού ισολογισμού. Αλήθεια τον ισολογισμό του Δήμου Παλλήνης τον είδατε αγαπητοί φίλοι. Ξέρουμε και ‘μείς να διαβάζουμε ισολογισμό. Δεν θα ζαλίσω κανέναν με στοιχεία και νούμερα. Δεν είναι του στυλ μου, και νομίζω ότι εάν αρχίσω να παραθέτω νούμερα μάλλον θα κουράσω και ίσως επειδή ανήκω στην πλευρά Ζούτσου να μη γίνω πιστευτός. Σας προκαλώ όμως και σας παρακαλώ ταυτόχρονα, αγαπητοί μου αναγνώστες, δείξτε τους ισολογισμούς 2008 & 2009 του Δήμου Παλλήνης σε κάποιον που εμπιστεύεστε και ξέρει να διαβάζει ισολογισμό, να σας πει τη δική του γνώμη.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να απομονωθούν όλοι αυτοί. Ήρθε η ώρα να βγούμε από την εικονική πραγματικότητα. Ήρθε ή ώρα να δούμε γύρω μας σε κάθε βήμα μας το τεράστιο έργο. Δεν υπάρχουν πια Παλληνιώτες και Γερακιώτες ή Ανθουσιώτες. Ο νέος Δήμος, ο Δήμος μας έχει ανάγκη από ανθρώπους που παράγουν πραγματικό έργο και που το έχουν αποδείξει στην πράξη. Όλοι είμαστε μέρος του ίδιου Δήμου. Όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε ώστε η Παλλήνη μας να γίνει «μια πόλη για όλους».
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο "ΝΕΟΛΟΓΟ" που κυκλοφορεί.
Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010
Με τι κριτήρια ψηφίζουμε στις Δημοτικές Εκλογές για Δήμαρχο ή Δημοτικό Σύμβουλο;
Επιτρέπεται μία ψήφος / μπορείτε να κάνετε πολλαπλές επιλογές
Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010
Αμύνεσθαι περί πάρτης
Έχουμε μπει πια για τα καλά στην προεκλογική περίοδο και θα μου ακούγονταν πολύ περίεργο αν κάποιος από σας μου έλεγε ότι δεν τον έχει προσεγγίσει κάποιος υποψήφιος για να του ζητήσει βοήθεια. Είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω γνωστών, όλο και κάποιο όνομα έχει φτάσει στ’ αυτιά σας ως η καλύτερη επιλογή-λύση για την πόλη. Και μάλιστα έκπληξη θα μου προκαλούσε εάν ήταν μόνο ένας από τους υποψήφιους που σας έχει προσεγγίσει.
Μέχρι εδώ όλα είναι θεμιτά. Ο κάθε υποψήφιος θα προσπαθήσει να πλησιάσει όσο περισσότερους γίνεται, και χρησιμοποιεί πολλαπλούς τρόπους απόκτησης αναγνωρισιμότητας, η οποία είναι κυρίαρχο στη συλλογή ψήφων.
Σ’ αυτούς τους πολλαπλούς τρόπους που χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι περιλαμβάνονται οι θεμιτοί, που είναι προβολή των χαρακτηριστικών τους (σπουδές, επαγγελματική επιτυχία, πολιτική δραστηριότητα, προτάσεις και όραμα για το μέλλον) αλλά και αθέμιτοι τρόποι.
Το «θάψιμο» του συνυποψήφιου είναι το συνηθέστερο αθέμιτο μέσο συλλογής ψήφων. Το «θάψιμο» πρέπει να ξέρετε ότι δεν έχει όρια. Αυτοί που το χρησιμοποιούν λειτουργούν ως Κατίνες (ζητώ συγγνώμη από τις Κατίνες) της γειτονιάς που γνωρίζοντας τη δική τους ανεπάρκεια, τη δική τους αδυναμία παραγωγής έργου και πολιτικού λόγου, προσπαθούν να θίξουν τον άλλον σε προσωπικό επίπεδο. Ένα ατελείωτο κουτσομπολιό λοιπόν, άσχετο με την ουσία της αντιπαράθεσης, ένα ατέλειωτο νηπιαγωγείο που ο Κωστάκης με τη Μαιρούλα τσακώνονται για τη γόμα τους. Κάτι τέτοιο θυμίζουν. Και αυτό παίρνει διαστάσεις γιατί το χρησιμοποιούν πολλοί. Βρίσκει έδαφος, γιατί είναι εύπεπτο, γιατί δεν χρειάζεται το μυαλό να μπει στη διαδικασία αξιολόγησης και κρίσης. Και τότε είναι που η τρίχα γίνεται τριχιά.
Η τακτική αυτή μη νομίζετε ότι έχει να κάνει μεταξύ υποψηφίων αντιπάλων συνδυασμών και μόνο. Το φαινόμενο θα έλεγα ότι είναι πιο συχνό σε συνυποψήφιους του ίδιου συνδυασμού.
Το χρησιμοποιούν κυρίως άνθρωποι ελλιπούς παιδείας, άνθρωποι χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά χωρίς όραμα.
Άνθρωποι που τους ενδιαφέρει μόνον η δική τους εκλογή. Η δική τους πολιτική επιβίωση.
Άνθρωποι που το «εμείς» το έχουν κατατάξει αξιολογικά πολύ χαμηλά στην κλίμακα αξιών τους, εάν έχουν τέτοια, και που το «εγώ» είναι πρώτο και καθοριστικό.
Άνθρωποι που τους είναι παντελώς αδιάφορο εάν θα εκλεγεί ο συνδυασμός που μετέχουν και ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους επιτυχία. Είναι οι τύποι που αν τους πείτε ότι σκέφτεστε να ψηφίζετε τον αντίπαλο συνδυασμό, δεν πρόκειται να σας ξαναμιλήσουν γιατί απλούστατα δεν προσδοκούν κάτι από σας. Δεν θα κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να σας πείσουν να ψηφίσετε του συνδυασμό που μετέχουν και που υποτίθεται πιστεύουν ότι είναι ο καλύτερος για την πόλη.
Άνθρωποι που ως στάση ζωής και πολιτικής παρουσίας υπηρετούν απαρέγκλιτα το δόγμα «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Ε λοιπόν όχι. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα είτε είναι άγια και καλώς χρησιμοποιούνται, είτε δεν είναι και πρέπει να αποφεύγονται και να καταδικάζονται.
Και δεν έχουν να κάνουν με το σκοπό.
Όλους αυτούς, σε σένα εναπόκειται αγαπητέ συνδημότη να τους ξεχωρίσεις και να τους απομονώσεις, κάτι που οφείλω να σου επισημάνω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Συνήθως έχουν το χάρισμα να το κρύβουν καλά, πίσω από σκουντήματα στην πλάτη, πίσω από φιλικότατα γελάκια, πίσω από πειστικές συζητήσεις στις οποίες παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα όπως θες να την ακούσεις, πίσω από ψευτοταξίματα, χαϊδεύοντας τη συναισθηματική σου προδιάθεση.
Λυπάμαι που στο λέω αγαπητέ συνδημότη αλλά ΠΡΕΠΕΙ να βάλεις τα δυνατά σου να τους ξεχωρίσεις. Και τότε όπως σε παραμυθιάζουν αυτοί να τους παραμυθιάσεις και συ.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν θέση στο Καλλικράτειο εγχείρημα. Χρειάζονται άνθρωποι με όραμα και άποψη. Μόνο έτσι ο νέος Δήμος μας θα πάει μπροστά θα προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Με τα κουτσομπολιά, με τα «μου είπε, που του είπε, που είχε ακούσει», νηπιαγωγείο μπορεί να φτιάχνουμε, αλλά πολιτική και έργο δεν γίνεται.
Και το έχω ξαναγράψει, Η ΠΑΛΛΗΝΗ, ο Δήμος μας πια, έχει πολύ δουλειά και απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες. Μπορεί οι παραπάνω να έχουν χάρισμα στο να ψηφοσυλλέγουν, αλλά στο να διοικήσουν είναι ανίκανοι.
Εσύ αποφασίζεις.
Μέχρι εδώ όλα είναι θεμιτά. Ο κάθε υποψήφιος θα προσπαθήσει να πλησιάσει όσο περισσότερους γίνεται, και χρησιμοποιεί πολλαπλούς τρόπους απόκτησης αναγνωρισιμότητας, η οποία είναι κυρίαρχο στη συλλογή ψήφων.
Σ’ αυτούς τους πολλαπλούς τρόπους που χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι περιλαμβάνονται οι θεμιτοί, που είναι προβολή των χαρακτηριστικών τους (σπουδές, επαγγελματική επιτυχία, πολιτική δραστηριότητα, προτάσεις και όραμα για το μέλλον) αλλά και αθέμιτοι τρόποι.
Το «θάψιμο» του συνυποψήφιου είναι το συνηθέστερο αθέμιτο μέσο συλλογής ψήφων. Το «θάψιμο» πρέπει να ξέρετε ότι δεν έχει όρια. Αυτοί που το χρησιμοποιούν λειτουργούν ως Κατίνες (ζητώ συγγνώμη από τις Κατίνες) της γειτονιάς που γνωρίζοντας τη δική τους ανεπάρκεια, τη δική τους αδυναμία παραγωγής έργου και πολιτικού λόγου, προσπαθούν να θίξουν τον άλλον σε προσωπικό επίπεδο. Ένα ατελείωτο κουτσομπολιό λοιπόν, άσχετο με την ουσία της αντιπαράθεσης, ένα ατέλειωτο νηπιαγωγείο που ο Κωστάκης με τη Μαιρούλα τσακώνονται για τη γόμα τους. Κάτι τέτοιο θυμίζουν. Και αυτό παίρνει διαστάσεις γιατί το χρησιμοποιούν πολλοί. Βρίσκει έδαφος, γιατί είναι εύπεπτο, γιατί δεν χρειάζεται το μυαλό να μπει στη διαδικασία αξιολόγησης και κρίσης. Και τότε είναι που η τρίχα γίνεται τριχιά.
Η τακτική αυτή μη νομίζετε ότι έχει να κάνει μεταξύ υποψηφίων αντιπάλων συνδυασμών και μόνο. Το φαινόμενο θα έλεγα ότι είναι πιο συχνό σε συνυποψήφιους του ίδιου συνδυασμού.
Το χρησιμοποιούν κυρίως άνθρωποι ελλιπούς παιδείας, άνθρωποι χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά χωρίς όραμα.
Άνθρωποι που τους ενδιαφέρει μόνον η δική τους εκλογή. Η δική τους πολιτική επιβίωση.
Άνθρωποι που το «εμείς» το έχουν κατατάξει αξιολογικά πολύ χαμηλά στην κλίμακα αξιών τους, εάν έχουν τέτοια, και που το «εγώ» είναι πρώτο και καθοριστικό.
Άνθρωποι που τους είναι παντελώς αδιάφορο εάν θα εκλεγεί ο συνδυασμός που μετέχουν και ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους επιτυχία. Είναι οι τύποι που αν τους πείτε ότι σκέφτεστε να ψηφίζετε τον αντίπαλο συνδυασμό, δεν πρόκειται να σας ξαναμιλήσουν γιατί απλούστατα δεν προσδοκούν κάτι από σας. Δεν θα κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να σας πείσουν να ψηφίσετε του συνδυασμό που μετέχουν και που υποτίθεται πιστεύουν ότι είναι ο καλύτερος για την πόλη.
Άνθρωποι που ως στάση ζωής και πολιτικής παρουσίας υπηρετούν απαρέγκλιτα το δόγμα «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Ε λοιπόν όχι. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα είτε είναι άγια και καλώς χρησιμοποιούνται, είτε δεν είναι και πρέπει να αποφεύγονται και να καταδικάζονται.
Και δεν έχουν να κάνουν με το σκοπό.
Όλους αυτούς, σε σένα εναπόκειται αγαπητέ συνδημότη να τους ξεχωρίσεις και να τους απομονώσεις, κάτι που οφείλω να σου επισημάνω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Συνήθως έχουν το χάρισμα να το κρύβουν καλά, πίσω από σκουντήματα στην πλάτη, πίσω από φιλικότατα γελάκια, πίσω από πειστικές συζητήσεις στις οποίες παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα όπως θες να την ακούσεις, πίσω από ψευτοταξίματα, χαϊδεύοντας τη συναισθηματική σου προδιάθεση.
Λυπάμαι που στο λέω αγαπητέ συνδημότη αλλά ΠΡΕΠΕΙ να βάλεις τα δυνατά σου να τους ξεχωρίσεις. Και τότε όπως σε παραμυθιάζουν αυτοί να τους παραμυθιάσεις και συ.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν θέση στο Καλλικράτειο εγχείρημα. Χρειάζονται άνθρωποι με όραμα και άποψη. Μόνο έτσι ο νέος Δήμος μας θα πάει μπροστά θα προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Με τα κουτσομπολιά, με τα «μου είπε, που του είπε, που είχε ακούσει», νηπιαγωγείο μπορεί να φτιάχνουμε, αλλά πολιτική και έργο δεν γίνεται.
Και το έχω ξαναγράψει, Η ΠΑΛΛΗΝΗ, ο Δήμος μας πια, έχει πολύ δουλειά και απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες. Μπορεί οι παραπάνω να έχουν χάρισμα στο να ψηφοσυλλέγουν, αλλά στο να διοικήσουν είναι ανίκανοι.
Εσύ αποφασίζεις.
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)