Γράφει ο
Βασίλης ΔημητριάδηςΠολλές φορές ακούμε να αναφέρονται πολλοί, έτσι αόριστα στις «αγορές». Μία έννοια που αν και το νόημα της προέρχεται από τα αρχαία χρόνια και περιγράφει τον τόπο που «
αποτελούσε διοικητικό, φιλοσοφικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και κυρίως το οικονομικό κέντρο της πόλης» (εγκυκλοπαίδεια «Βικιπαίδεια»). Δεν πιστεύω βεβαίως πως ο οποιοδήποτε ακούει αυτή τη λέξη του έρχεται στο μυαλό κάτι από τα παραπάνω. Σήμερα βλέπετε ο γενικός όρος «αγορά» έχει μολυνθεί και περισσότερο θυμίζει κάποια μαφία, ή κύκλωμα διαφόρων επιτηδείων που αποσκοπούν αποκλειστικά σε κέρδος χωρίς όρους, για όσους μετέχουν σε αυτό και πλουτίζουν σε βάρος κάποιων άλλων των περισσότερων, εκμεταλλευόμενοι από τη θέση του ισχυρού αλλά και τις δυνατότητες που έχουν να ελέγχουν τα πάντα με διάφορους τρόπους. Συνήθως με την σύμπλευση και αλληλοεξάρτηση με τις άλλες -πολιτικές- μαφίες εξουσίας, που αναλαμβάνουν να παρουσιάζουν το μαύρο ως άσπρο.
Θύματα των δύο αυτών μαφιών φυσικά είμαστε όλοι μας.Μάλιστα όλο αυτό το σύστημα καλύφτηκε και με ιδεολογικό μανδύα ο οποίος ονομάστηκε«φιλελευθερισμός» , όπερ σημαίνει πως όποιος δεν έχει δυνατότητα παρέμβασης στα πράγματα «τον έφαγε το μαύρο φίδι».
Επειδή είναι αρκετά πιο πολύπλοκο δεν θα συνεχίσω, αλλά θα αναφερθώ σε μία «γροθιά στο στομάχι» που έφαγε για 5η φορά αυτό το απάνθρωπο σύστημα (όχι πως νικήθηκε δηλαδή, άλλωστε υπάρχει μία εξουσία που το στηρίζει και ελέγχεται από αυτό), αλλά πως να το κάνουμε; Είναι σημαντικό για τον τόπο μας να είναι ο πρωτοπόρος και να έχει αποτελέσει το παράδειγμα και για άλλους Δήμους. Φυσικά αναφέρομαι στην διάθεση προϊόντων και αγαθών απέυθείας από τους παραγωγούς στους καταναλωτές, στο οποίο ο Δήμος μας και φυσικά οι εθελοντές που έχουν πιστέψει σε αυτή τη λογική για 5η φορά επέδειξε αξιοθαύμαστη οργάνωση.