Όλοι έχουμε δει ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ΄60 με θέμα την ξενιτιά. Θυμάμαι πολύ καλά κάποιες εικόνες από αυτές τις ταινίες.
Εικόνες αποχωρισμού συγγενών, αγαπημένων προσώπων, ζευγαριών σε γάμο ή σε σχέση, στο λιμάνι του Πειραιά. Έκλαιγαν αυτοί που έφευγαν στο άγνωστο, μουδιασμένοι, σπάραζαν κι αυτοί που έμεναν πίσω κουνώντας το μαντήλι. Και μαζί με τις αποσκευές στο καράβι, έφευγαν και τα όνειρα.
Ο βίαιος αποχωρισμός είναι πολύ σκληρός για τις ανθρώπινες καρδιές. Θα βρίσκονταν πάλι οι συγγενείς μεταξύ τους; Θα έβλεπαν πάλι οι γονείς τα παιδιά τους; Πολλά και αναπάντητα τα ερωτηματικά.
Εικόνες αποχωρισμού συγγενών, αγαπημένων προσώπων, ζευγαριών σε γάμο ή σε σχέση, στο λιμάνι του Πειραιά. Έκλαιγαν αυτοί που έφευγαν στο άγνωστο, μουδιασμένοι, σπάραζαν κι αυτοί που έμεναν πίσω κουνώντας το μαντήλι. Και μαζί με τις αποσκευές στο καράβι, έφευγαν και τα όνειρα.
Ο βίαιος αποχωρισμός είναι πολύ σκληρός για τις ανθρώπινες καρδιές. Θα βρίσκονταν πάλι οι συγγενείς μεταξύ τους; Θα έβλεπαν πάλι οι γονείς τα παιδιά τους; Πολλά και αναπάντητα τα ερωτηματικά.