Αν και συνήθως δεν αναρτώ κείμενα άλλων που να αφορούν το Δήμο μας, διάβασα στο Νεολόγο που κυκλοφορεί το παρακάτω κείμενο του Ανδρέα του Χατζηνικολάου και αποφάσισα να το αναρτήσω γιατί είναι κατά τη γνώμη μου η πιο πλήρης παρουσίαση σημαντικών ζητημάτων που απασχολούν την Παλλήνη. Το κάνω περισσότερο για να αποκτήσουν εικόνα οι Γερακιώτες.
Μια πόλη που δεν ευτύχησε να διοικηθεί τα τελευταία 20 χρόνια, δημιουργικά και αποτελεσματικά.
Κατά συνέπεια, το διαχρονικά απερίγραπτο χάλι της Παλλήνης, το οποίο έχει ως αφετηρία του το ξεκίνημα του 1990 και ως σήμερα καλά κρατά γι αυτό και πολύ …πονά! δεν οφείλεται ούτε σε συγκυρίες συμπτώσεων, ούτε σε …συνωμότες που δεν ήθελαν και πάντοτε παρέμβαιναν για να ανακόψουν την ανάπτυξη, την προκοπή αυτού του τόπου, ούτε απαραίτητα στο …. πάντα «κακό» κράτος που τάχα μου …«μεροληπτούσε» υπέρ του Γέρακα, της Ραφήνας ή και της Παιανίας, μονίμως σε βάρος της Παλλήνης!
Οφείλεται σε ένα και μόνο λόγο. Δεν είχε ως και σήμερα οραματιστή τοπικό ηγέτη, δεν απέκτησε Δήμαρχο που να διαθέτει χαρακτηριστικά τεχνοκράτη, συστατικά πρακτικού και αποτελεσματικού ανθρώπου, στόφα ρηξικέλευθου, τολμηρού πολιτικού, αποσυνδεμένου από τις πελατειακές σχέσεις και τις κάθε μορφής επιρροές, δεν απέκτησε, τέλος, Δήμαρχο που θα έδινε «ταυτότητα» στην πόλη, που θα την πήγαινε ένα βήμα πιο μπροστά, που θα της έδινε χρώμα, ζωή, προοπτική, ελπίδα.
Δεν είχε Δήμαρχο που να εμπνεύσει, να υποκινήσει, να ενεργοποιήσει τον εθελοντισμό, την συστράτευση των πολιτών –έστω αυτών των ολίγων που θα ανταποκρίνονταν - να μετουσιώσει σε πράξη την συμμετοχική δημοκρατία, να δώσει υπόσταση στον ουσιαστικό διάλογο και τέλος, ο λόγος του να δικαιώνεται από το έργο του.
Δεν ευτύχησε η Παλλήνη να έχει ένα τέτοιο πρότυπο Δημάρχου. Και γι αυτό ατύχησε…. Η εικόνα της, ενδεικτική της αλήθειας της. Είναι η μοναδική πόλη της Ανατολικής Αττικής μετά την Αρτέμιδα (Λούτσα) που περί που τα ¾ της διοικητικής της έκτασης παρ μένουν εκτός σχεδίου πόλης!
Είναι η μοναδική πόλη που στερείται διοικητικού κέντρου. Επιχειρήθηκε από τον Θόδωρο Γκοτσόπουλο να αναδειχθεί στην περιοχή που εκτείνεται κάτω από την Εφορία Παλλήνης (πολεοδομική ενότητα Λουτρό) «σκάλωσε» το ζήτημα γιατί η διαδικασία απαιτούσε προεδρικό διάταγμα και όχι υπογραφή Γεν. Γραμματέα, ήρθε στη διοίκηση του Δήμου (2007) ο κ. Σπ. Κωνσταντάς και ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να ακυρώσει τον σχεδιασμό του προκατόχου του, δηλώνοντας ότι «ο σωστός χώρος για ένα τέτοιο έργο είναι η περιοχή παραπλεύρως του 1ου Λυκείου Παλλήνης που ήταν και παλαιότερη θέση του». Με αυτά και με εκείνα, η Παλλήνη έχασε χρόνο μίας ακόμη τετραετίας για να βάλει τις βάσεις για την ανάδειξη του διοικητικού κέντρου της. Παραμένει λοιπόν η μοναδική πόλη στην ανατολική Αττική που δεν έχει πλατεία, δηλαδή σημείο αναφοράς της, στοιχείο ταυτότητάς της, εργαλείο υποστήριξης της τοπικής συνοχής της.
Η Παλλήνη είναι η μοναδική πόλη της Αττικής που αδιαμαρτύρητα δέχθηκε να επιβαρυνθεί ο οικιστικός ασφυκτικός ιστός του κέντρου της με την ανέγερση του «Ολυμπιακού Χωριού» το οποίο μετεξελίχθηκε σε «Οικισμό Λόφου Έντισον» με περίπου 600 κατοίκους, χωρίς ποτέ να διεκδικηθεί σπιθαμή ανταποδοτικού έργου από τον αρχικό ιδιοκτήτη της περιοχής, τον ΟΤΕ. Από τον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, η δημοτική αρχή Παλλήνης, μπορούσε από κοινού με τους πρώην ιδιοκτήτες των κληροτεμαχίων της περιοχής να διεκδικήσει δικαστικά την επιστροφή της απαλλοτριωθείσας έκτασης, με το νομικό επιχείρημα ότι εξέλιπε πλέον ο λόγος για τον οποίο έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση. (ήταν εγκαταστημένες οι κεραίες του ΟΤΕ «χάριν κοινωνικής ωφελείας»).
Η μόνη πόλη που ενώ απέκτησε ως έργο αντιστάθμισης από τον Διεθνή Αερολιμένα Σπάτων έναν απείρου κάλλους θύλακα αναψυχής και περιπάτου, το Πεδίον Άρεως, στο Λόφο Παλλήνης, τον εγκατέλειψε στην απόλυτη «μοναχικότητά» του, επιτρέποντας την λεηλάτησή του –έχουν κλαπεί και καταστραφεί σχεδόν τα πάντα και την ανάδειξή του σε τόπο νυχτερινών «ιδιότυπων» συνευρέσεων παντός τύπου….. Η μόνη ημέρα που «τιμάται» δεόντως η περιοχή είναι η Καθαρά Δευτέρα με τα κούλουμα, αν και αυτό εφεξής δεν θα ισχύει, γιατί άλλως πως –και αν, ναι, πολύ κακώς… αποφάσισε η νέα δημοτική αρχή. Να σημειωθεί ότι για το έργο αυτό δαπανήθηκαν δεκάδες εκατομμυρίων δραχμών. Η μελαγχολική εικόνα που διαχέεται σήμερα στον επισκέπτη της περιοχής και τα πρώτα λόγια οργής που σχηματοποιούνται στα χείλη του, είναι, ίσως, η καλύτερη τιμωρία αυτών που επέτρεψαν να μετατραπεί ένας τέτοιος χώρος σε ….. αποχωρητήριο για σύριγγες, προφυλακτικά, ξε χασμένα εσώρουχα, φιάλες οινοπνευματωδών ποτών, χαρτόκουτα από πίτσες που καταναλώθηκαν και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να περιέχει ένας πράσινος κάδος απορριμμάτων στην περιοχή του Ψυρρή!
Η Παλλήνη είναι η πόλη που δεν μπόρεσε –ή δεν ήθελε - να βρει τρόπο να αξιοποιήσει τον μοναδικό δασικό θύλακα που διέθετε και μάλιστα στο κέντρο του οικιστικού της ιστού. Το Λόφο Λεβίδη. Ο τίτλος ιδιοκτησίας του παραμένει στην κατοχή των δύο ιδιωτών, οι οποί οι με τη σειρά τους, τον έχουν αφήσει στο ….έλεος της μοίρας του! Καμία ουσιαστική πρωτοβουλία για την απόκτησή του. Το γεγονός ότι δεν υπήρξε αποτέλεσμα σε όσες προσπάθειες απόκτησης του Λόφου Λεβίδη έγιναν, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Και όμως, ήταν εφικτή η απόκτησή του και κυρίως, την επιζητούσε η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών της πόλης. Οι κατά καιρούς προβαλλόμενοι ισχυρισμοί ότι «δεν μας άφησαν», ότι «βρήκαμε τείχη άρνησης και αδιαφορίας» και πως «δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε τίποτε περισσότερο», δεν αντέχουν σε κριτική και μάλλον δεν κολακεύουν όσους τους εκστομίζουν. Το μόνο που έγινε ως σήμερα ήταν να χαρακτηριστεί δασική έκταση ένα μεγάλο μέρος της περιμετρικά εκτεινόμενης γης και από εκεί και πέρα ….γαία πυρί μειχθήτω!
Το στρατόπεδο Λάμπρου στην Κάντζα, αποτελεί μία ακόμη παράμετρο προσδιορισμού της απόλυτης στασιμότητας στην οποία είχε περιέλθει η πόλη τα τελευταία χρόνια. Χάθηκαν ευκαιρίες να «προσεταιριστούμε» την συμφερότερη για την πόλη λύση (70% της γης ο Δήμος, 30% το υπουργείο Άμυνας και αρκετά αργότερα 50% της γης ο Δήμος, 50% το υπουργείο) «Προσπεράστηκαν» αβρόχοις ποσίν οι ευκαιρίες και όπως κάθε πρόβλημα που παραμένει διαχρονικά άλυτο, έτσι και αυτό, πολύ φοβούμαστε ότι ίσως είναι αργά για να οδηγηθεί σε λύση που να ενισχύει μερικώς ή ολικώς τον φυσικό χαρακτήρα της Κάντζας.
Από τις λίγες πόλεις που κεντρικοί δρόμοι της έχουν δύο λωρίδες κυκλοφορίας, συνολικού πλάτους το πολύ 6 μέτρων! (Βυζαντίου, Πεντέλης, Σαλαμίνος, Ελαιώνων, Γρηγορίου του Ε’, Παλλάδος Αθηνάς, Φειδιππίδη, κ.ά.) Το τι συμβαίνει καθημερινά στους δρόμους αυτούς το γνωρίζουν καλά οι πολίτες και το τι γίνεται όταν στον καθεδρικό ναό του Αγίου Τρύφωνα ξεπροβοδίζεται προς την επουράνια ζωή κάποιος συμπολίτης μας, ή όταν τελείται μυστήριο γάμου, είναι από τις τραυματικές εμπειρίες που δεν τις εύχεσαι ούτε στον εχθρό σου! Μπλοκάρουν οι πάντες και τα πάντα… Δεν κινείται τίποτε! Οι δρόμοι αυτοί είναι ενδεικτικοί του βαθμού ποιότητας που χαρακτηρίζει την καθημερινότητα του πολίτη και είθε η νέα δημοτική αρχή, ευθύς ως «κοντρολάρει» το βηματισμό της μετά και την ψήφιση του προϋπολογισμού του Δήμου, να διερευνήσει το θέμα και με συνοπτικές διαδικασίες να δώσει λύσεις μέσω της …πολύπαθης –και ακριβοπληρωμένης κυκλοφοριακής μελέτης, την οποία, ο κ. Κωνσταντάς, προς χάριν αποφυγής του πολιτικού κόστους δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να επεκτείνει την εφαρμογή της σε όλη την πόλη….
Δυστυχώς, αυτά είναι μόνο ένα μέρος της εικόνας που χαρακτηρίζουν σήμερα την Παλλήνη και δίχως αμφιβολία, δεν ικανοποιεί τους πολίτες που την επέλεξαν ως μόνιμο τόπο διαβίωσης τους και βέβαια, δεν πρέπει να τιμά αυτούς που την διοίκησαν τα είκοσι τελευταία χρόνια.
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η δημοτική αρχή του κ. Α. Ζούτσου έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος των προβλημάτων που κληρονόμησε και πως θα σπεύσει χωρίς χρονοτριβή να δώσει λύσεις στα περισσότερα των όσων παραπάνω αναπτύχθηκαν.
Δυστυχώς για το σημερινό Δήμαρχο, η υπομονή της πλειοψηφίας των πολιτών έχει εξαντληθεί στη διάρκεια της θητείας του κ. Σπ. Κωνσταντά και υπό την προϋπόθεση ότι ερμηνεύουμε σωστά τη βούλησή της, δεν δείχνει διατεθειμένη να ανεχθεί ολιγωρίες, ατολμίες και βραδύτητα στην υλοποίηση όσων απαιτούνται για να αλλάξει η όψη της πόλης. Οι πολίτες της Παλλήνης είναι «υποψιασμένοι» προς όλους και προς τον καθένα χωριστά και δεν δέχονται να εκχωρήσουν «πίστωση χρόνου» για να βελτιωθεί η ποιότητα της καθημερινότητάς τους. Κακώς καλώς πιστεύουν ότι την πίστωση χρόνου την έχουν δώσει στα χρόνια που πέρασαν και για να «χαλαρώσουν» από το βάρος της διαρκούς υποψίας τους, θέλουν να πειστούν ότι η προσπάθεια άρχισε, οι γειτονιές βελτιώνονται, η πόλη εξελίσσεται.
Ας το έχει υπόψη του ο Δήμαρχος κ. Α. Ζούτσος και ας πορευθεί στον ορίζοντα της θητείας του με το βάρος και αυτής της παραμέτρου. Σε κάθε περίπτωση, το έργο αυτής της Δημοτικής Αρχής θα κριθεί στο τέλος της τετραετίας –και όχι τώρα που εκ του πονηρού το επιχειρούν κάποιοι λίγοι και η αξιολογική κρίση των πολιτών θα είναι αυτή που θα προσδιορίσει την αυτοδιοικητική εξέλιξή της. Να το θυμάται ο κ. Δήμαρχος.
