Δήμος Γέρακα 2007-2010 from Dimitris Karras on Vimeo.
Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Real thing VS Virtual Reality
Έργα «με οδό και αριθμό» απέναντι σε «εικονική πραγματικότητα»
(Real thing VS Virtual Reality)
Μόνο με αυτό τον τίτλο μπορεί να χαρακτηριστεί η σύγκριση μεταξύ του έργου των δύο κύριων διεκδικητών του Δήμου μας.
Από τη μια πλευρά ο Δήμαρχος Γέρακα με ένα τεράστιο έργο τετραετίας, ένα έργο που εντυπωσιάζει τους πάντες, ένα έργο που ελάχιστοι Δήμοι στην Ελλάδα έχουν να επιδείξουν, ένα έργο που μόνο ο κ. Κωνσταντάς και οι περί αυτόν δεν βλέπουν ή μάλλον δεν θέλουν να δουν. Εθελοτυφλούν και προσπαθούν με χίλιους δυό τρόπους να μηδενίσουν, να καταστροφολογήσουν, να λασπολογήσουν. Γνωστή τακτική όσων δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα και εκνευρίζονται, χάνουν την ψυχραιμία τους και καταφεύγουν σε ψέματα και λάσπη. Έχουν φτιάξει γύρω τους μια εικονική πραγματικότητα και εγκλωβισμένοι μέσα σε αυτή προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά. Άλλωστε εικονική πραγματικότητα (virtual reality στα ελληνικά) είναι και το έργο του κ. Κωνσταντά στα χρόνια που διοικεί. Τεράστιο είναι το έργο του σε σκίτσα και ιδέες. Στην πράξη όμως.... Η ανυπαρξία και η εγκατάλειψη διαπιστώνεται εύκολα από τον καθένα σε μια απλή επίσκεψη, διαπιστώνεται όμως περισσότερο, από τους Παλληνιώτες που η μέχρι σήμερα καθημερινότητά τους, δεν τους αρμόζει.
Αυτό δε που ενοχλεί περισσότερο την πλευρά του κ. Κωνσταντά, είναι πως παρά το τεράστιο έργο, ο Δήμος Γέρακα έχει και τεράστιο χρηματικό διαθέσιμο. Πόσα δεν είπαν για τα χρήματα του Δήμου Γέρακα. Ξεκίνησαν από το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα, συνέχισαν με το ότι υπάρχουν επειδή δεν υπάρχει έργο, όταν άρχισε ο κόσμος να αντιδρά και είδαν ότι δεν τους βγαίνει αυτή η εκδοχή γιατί το έργο φαίνεται, δεν κρύβεται, νέα εκδοχή έπεσε στο τραπέζι, ότι ναι μεν υπάρχουν τα χρήματα αλλά οφείλονται. Για να πάρουν και εδώ την απάντηση δια στόματος Δημάρχου Γέρακα Θανάση Ζούτσου στην ομιλία του στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της Παλλήνης, που τους προκάλεσε να φέρουν έναν από αυτούς που δουλεύουν σε έργα του Δήμου που να του χρωστάμε. Αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το επόμενο μύθευμα, σχετικά με το αποθεματικό του Δήμου Γέρακα;
Μπήκαν σε αυτό τον πόλεμο λάσπης και κάποιοι «επίδοξοι λογιστάδες», απ’ αυτούς που ακόμη και όταν διαβάζουν επίσημο έγγραφο μετατρέπουν αυτομάτως το 60% σε ψεύδη (τι μοναδική ικανότητα κι αυτή!) και ασχολούνται με τον ισολογισμό του Δήμου Γέρακα, ψάχνοντας ή κατασκευάζοντας στοιχεία, προσπαθώντας να αλλοιώσουν την εικόνα ενός σταθερά πλεονασματικού ισολογισμού. Αλήθεια τον ισολογισμό του Δήμου Παλλήνης τον είδατε αγαπητοί φίλοι. Ξέρουμε και ‘μείς να διαβάζουμε ισολογισμό. Δεν θα ζαλίσω κανέναν με στοιχεία και νούμερα. Δεν είναι του στυλ μου, και νομίζω ότι εάν αρχίσω να παραθέτω νούμερα μάλλον θα κουράσω και ίσως επειδή ανήκω στην πλευρά Ζούτσου να μη γίνω πιστευτός. Σας προκαλώ όμως και σας παρακαλώ ταυτόχρονα, αγαπητοί μου αναγνώστες, δείξτε τους ισολογισμούς 2008 & 2009 του Δήμου Παλλήνης σε κάποιον που εμπιστεύεστε και ξέρει να διαβάζει ισολογισμό, να σας πει τη δική του γνώμη.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να απομονωθούν όλοι αυτοί. Ήρθε η ώρα να βγούμε από την εικονική πραγματικότητα. Ήρθε ή ώρα να δούμε γύρω μας σε κάθε βήμα μας το τεράστιο έργο. Δεν υπάρχουν πια Παλληνιώτες και Γερακιώτες ή Ανθουσιώτες. Ο νέος Δήμος, ο Δήμος μας έχει ανάγκη από ανθρώπους που παράγουν πραγματικό έργο και που το έχουν αποδείξει στην πράξη. Όλοι είμαστε μέρος του ίδιου Δήμου. Όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε ώστε η Παλλήνη μας να γίνει «μια πόλη για όλους».
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο "ΝΕΟΛΟΓΟ" που κυκλοφορεί.
(Real thing VS Virtual Reality)
Μόνο με αυτό τον τίτλο μπορεί να χαρακτηριστεί η σύγκριση μεταξύ του έργου των δύο κύριων διεκδικητών του Δήμου μας.
Από τη μια πλευρά ο Δήμαρχος Γέρακα με ένα τεράστιο έργο τετραετίας, ένα έργο που εντυπωσιάζει τους πάντες, ένα έργο που ελάχιστοι Δήμοι στην Ελλάδα έχουν να επιδείξουν, ένα έργο που μόνο ο κ. Κωνσταντάς και οι περί αυτόν δεν βλέπουν ή μάλλον δεν θέλουν να δουν. Εθελοτυφλούν και προσπαθούν με χίλιους δυό τρόπους να μηδενίσουν, να καταστροφολογήσουν, να λασπολογήσουν. Γνωστή τακτική όσων δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα και εκνευρίζονται, χάνουν την ψυχραιμία τους και καταφεύγουν σε ψέματα και λάσπη. Έχουν φτιάξει γύρω τους μια εικονική πραγματικότητα και εγκλωβισμένοι μέσα σε αυτή προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά. Άλλωστε εικονική πραγματικότητα (virtual reality στα ελληνικά) είναι και το έργο του κ. Κωνσταντά στα χρόνια που διοικεί. Τεράστιο είναι το έργο του σε σκίτσα και ιδέες. Στην πράξη όμως.... Η ανυπαρξία και η εγκατάλειψη διαπιστώνεται εύκολα από τον καθένα σε μια απλή επίσκεψη, διαπιστώνεται όμως περισσότερο, από τους Παλληνιώτες που η μέχρι σήμερα καθημερινότητά τους, δεν τους αρμόζει.
Αυτό δε που ενοχλεί περισσότερο την πλευρά του κ. Κωνσταντά, είναι πως παρά το τεράστιο έργο, ο Δήμος Γέρακα έχει και τεράστιο χρηματικό διαθέσιμο. Πόσα δεν είπαν για τα χρήματα του Δήμου Γέρακα. Ξεκίνησαν από το ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα, συνέχισαν με το ότι υπάρχουν επειδή δεν υπάρχει έργο, όταν άρχισε ο κόσμος να αντιδρά και είδαν ότι δεν τους βγαίνει αυτή η εκδοχή γιατί το έργο φαίνεται, δεν κρύβεται, νέα εκδοχή έπεσε στο τραπέζι, ότι ναι μεν υπάρχουν τα χρήματα αλλά οφείλονται. Για να πάρουν και εδώ την απάντηση δια στόματος Δημάρχου Γέρακα Θανάση Ζούτσου στην ομιλία του στα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της Παλλήνης, που τους προκάλεσε να φέρουν έναν από αυτούς που δουλεύουν σε έργα του Δήμου που να του χρωστάμε. Αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το επόμενο μύθευμα, σχετικά με το αποθεματικό του Δήμου Γέρακα;
Μπήκαν σε αυτό τον πόλεμο λάσπης και κάποιοι «επίδοξοι λογιστάδες», απ’ αυτούς που ακόμη και όταν διαβάζουν επίσημο έγγραφο μετατρέπουν αυτομάτως το 60% σε ψεύδη (τι μοναδική ικανότητα κι αυτή!) και ασχολούνται με τον ισολογισμό του Δήμου Γέρακα, ψάχνοντας ή κατασκευάζοντας στοιχεία, προσπαθώντας να αλλοιώσουν την εικόνα ενός σταθερά πλεονασματικού ισολογισμού. Αλήθεια τον ισολογισμό του Δήμου Παλλήνης τον είδατε αγαπητοί φίλοι. Ξέρουμε και ‘μείς να διαβάζουμε ισολογισμό. Δεν θα ζαλίσω κανέναν με στοιχεία και νούμερα. Δεν είναι του στυλ μου, και νομίζω ότι εάν αρχίσω να παραθέτω νούμερα μάλλον θα κουράσω και ίσως επειδή ανήκω στην πλευρά Ζούτσου να μη γίνω πιστευτός. Σας προκαλώ όμως και σας παρακαλώ ταυτόχρονα, αγαπητοί μου αναγνώστες, δείξτε τους ισολογισμούς 2008 & 2009 του Δήμου Παλλήνης σε κάποιον που εμπιστεύεστε και ξέρει να διαβάζει ισολογισμό, να σας πει τη δική του γνώμη.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να απομονωθούν όλοι αυτοί. Ήρθε η ώρα να βγούμε από την εικονική πραγματικότητα. Ήρθε ή ώρα να δούμε γύρω μας σε κάθε βήμα μας το τεράστιο έργο. Δεν υπάρχουν πια Παλληνιώτες και Γερακιώτες ή Ανθουσιώτες. Ο νέος Δήμος, ο Δήμος μας έχει ανάγκη από ανθρώπους που παράγουν πραγματικό έργο και που το έχουν αποδείξει στην πράξη. Όλοι είμαστε μέρος του ίδιου Δήμου. Όλοι μαζί πρέπει να αγωνιστούμε ώστε η Παλλήνη μας να γίνει «μια πόλη για όλους».
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο "ΝΕΟΛΟΓΟ" που κυκλοφορεί.
Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010
Με τι κριτήρια ψηφίζουμε στις Δημοτικές Εκλογές για Δήμαρχο ή Δημοτικό Σύμβουλο;
Επιτρέπεται μία ψήφος / μπορείτε να κάνετε πολλαπλές επιλογές
Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010
Αμύνεσθαι περί πάρτης
Έχουμε μπει πια για τα καλά στην προεκλογική περίοδο και θα μου ακούγονταν πολύ περίεργο αν κάποιος από σας μου έλεγε ότι δεν τον έχει προσεγγίσει κάποιος υποψήφιος για να του ζητήσει βοήθεια. Είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω γνωστών, όλο και κάποιο όνομα έχει φτάσει στ’ αυτιά σας ως η καλύτερη επιλογή-λύση για την πόλη. Και μάλιστα έκπληξη θα μου προκαλούσε εάν ήταν μόνο ένας από τους υποψήφιους που σας έχει προσεγγίσει.
Μέχρι εδώ όλα είναι θεμιτά. Ο κάθε υποψήφιος θα προσπαθήσει να πλησιάσει όσο περισσότερους γίνεται, και χρησιμοποιεί πολλαπλούς τρόπους απόκτησης αναγνωρισιμότητας, η οποία είναι κυρίαρχο στη συλλογή ψήφων.
Σ’ αυτούς τους πολλαπλούς τρόπους που χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι περιλαμβάνονται οι θεμιτοί, που είναι προβολή των χαρακτηριστικών τους (σπουδές, επαγγελματική επιτυχία, πολιτική δραστηριότητα, προτάσεις και όραμα για το μέλλον) αλλά και αθέμιτοι τρόποι.
Το «θάψιμο» του συνυποψήφιου είναι το συνηθέστερο αθέμιτο μέσο συλλογής ψήφων. Το «θάψιμο» πρέπει να ξέρετε ότι δεν έχει όρια. Αυτοί που το χρησιμοποιούν λειτουργούν ως Κατίνες (ζητώ συγγνώμη από τις Κατίνες) της γειτονιάς που γνωρίζοντας τη δική τους ανεπάρκεια, τη δική τους αδυναμία παραγωγής έργου και πολιτικού λόγου, προσπαθούν να θίξουν τον άλλον σε προσωπικό επίπεδο. Ένα ατελείωτο κουτσομπολιό λοιπόν, άσχετο με την ουσία της αντιπαράθεσης, ένα ατέλειωτο νηπιαγωγείο που ο Κωστάκης με τη Μαιρούλα τσακώνονται για τη γόμα τους. Κάτι τέτοιο θυμίζουν. Και αυτό παίρνει διαστάσεις γιατί το χρησιμοποιούν πολλοί. Βρίσκει έδαφος, γιατί είναι εύπεπτο, γιατί δεν χρειάζεται το μυαλό να μπει στη διαδικασία αξιολόγησης και κρίσης. Και τότε είναι που η τρίχα γίνεται τριχιά.
Η τακτική αυτή μη νομίζετε ότι έχει να κάνει μεταξύ υποψηφίων αντιπάλων συνδυασμών και μόνο. Το φαινόμενο θα έλεγα ότι είναι πιο συχνό σε συνυποψήφιους του ίδιου συνδυασμού.
Το χρησιμοποιούν κυρίως άνθρωποι ελλιπούς παιδείας, άνθρωποι χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά χωρίς όραμα.
Άνθρωποι που τους ενδιαφέρει μόνον η δική τους εκλογή. Η δική τους πολιτική επιβίωση.
Άνθρωποι που το «εμείς» το έχουν κατατάξει αξιολογικά πολύ χαμηλά στην κλίμακα αξιών τους, εάν έχουν τέτοια, και που το «εγώ» είναι πρώτο και καθοριστικό.
Άνθρωποι που τους είναι παντελώς αδιάφορο εάν θα εκλεγεί ο συνδυασμός που μετέχουν και ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους επιτυχία. Είναι οι τύποι που αν τους πείτε ότι σκέφτεστε να ψηφίζετε τον αντίπαλο συνδυασμό, δεν πρόκειται να σας ξαναμιλήσουν γιατί απλούστατα δεν προσδοκούν κάτι από σας. Δεν θα κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να σας πείσουν να ψηφίσετε του συνδυασμό που μετέχουν και που υποτίθεται πιστεύουν ότι είναι ο καλύτερος για την πόλη.
Άνθρωποι που ως στάση ζωής και πολιτικής παρουσίας υπηρετούν απαρέγκλιτα το δόγμα «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Ε λοιπόν όχι. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα είτε είναι άγια και καλώς χρησιμοποιούνται, είτε δεν είναι και πρέπει να αποφεύγονται και να καταδικάζονται.
Και δεν έχουν να κάνουν με το σκοπό.
Όλους αυτούς, σε σένα εναπόκειται αγαπητέ συνδημότη να τους ξεχωρίσεις και να τους απομονώσεις, κάτι που οφείλω να σου επισημάνω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Συνήθως έχουν το χάρισμα να το κρύβουν καλά, πίσω από σκουντήματα στην πλάτη, πίσω από φιλικότατα γελάκια, πίσω από πειστικές συζητήσεις στις οποίες παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα όπως θες να την ακούσεις, πίσω από ψευτοταξίματα, χαϊδεύοντας τη συναισθηματική σου προδιάθεση.
Λυπάμαι που στο λέω αγαπητέ συνδημότη αλλά ΠΡΕΠΕΙ να βάλεις τα δυνατά σου να τους ξεχωρίσεις. Και τότε όπως σε παραμυθιάζουν αυτοί να τους παραμυθιάσεις και συ.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν θέση στο Καλλικράτειο εγχείρημα. Χρειάζονται άνθρωποι με όραμα και άποψη. Μόνο έτσι ο νέος Δήμος μας θα πάει μπροστά θα προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Με τα κουτσομπολιά, με τα «μου είπε, που του είπε, που είχε ακούσει», νηπιαγωγείο μπορεί να φτιάχνουμε, αλλά πολιτική και έργο δεν γίνεται.
Και το έχω ξαναγράψει, Η ΠΑΛΛΗΝΗ, ο Δήμος μας πια, έχει πολύ δουλειά και απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες. Μπορεί οι παραπάνω να έχουν χάρισμα στο να ψηφοσυλλέγουν, αλλά στο να διοικήσουν είναι ανίκανοι.
Εσύ αποφασίζεις.
Μέχρι εδώ όλα είναι θεμιτά. Ο κάθε υποψήφιος θα προσπαθήσει να πλησιάσει όσο περισσότερους γίνεται, και χρησιμοποιεί πολλαπλούς τρόπους απόκτησης αναγνωρισιμότητας, η οποία είναι κυρίαρχο στη συλλογή ψήφων.
Σ’ αυτούς τους πολλαπλούς τρόπους που χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι περιλαμβάνονται οι θεμιτοί, που είναι προβολή των χαρακτηριστικών τους (σπουδές, επαγγελματική επιτυχία, πολιτική δραστηριότητα, προτάσεις και όραμα για το μέλλον) αλλά και αθέμιτοι τρόποι.
Το «θάψιμο» του συνυποψήφιου είναι το συνηθέστερο αθέμιτο μέσο συλλογής ψήφων. Το «θάψιμο» πρέπει να ξέρετε ότι δεν έχει όρια. Αυτοί που το χρησιμοποιούν λειτουργούν ως Κατίνες (ζητώ συγγνώμη από τις Κατίνες) της γειτονιάς που γνωρίζοντας τη δική τους ανεπάρκεια, τη δική τους αδυναμία παραγωγής έργου και πολιτικού λόγου, προσπαθούν να θίξουν τον άλλον σε προσωπικό επίπεδο. Ένα ατελείωτο κουτσομπολιό λοιπόν, άσχετο με την ουσία της αντιπαράθεσης, ένα ατέλειωτο νηπιαγωγείο που ο Κωστάκης με τη Μαιρούλα τσακώνονται για τη γόμα τους. Κάτι τέτοιο θυμίζουν. Και αυτό παίρνει διαστάσεις γιατί το χρησιμοποιούν πολλοί. Βρίσκει έδαφος, γιατί είναι εύπεπτο, γιατί δεν χρειάζεται το μυαλό να μπει στη διαδικασία αξιολόγησης και κρίσης. Και τότε είναι που η τρίχα γίνεται τριχιά.
Η τακτική αυτή μη νομίζετε ότι έχει να κάνει μεταξύ υποψηφίων αντιπάλων συνδυασμών και μόνο. Το φαινόμενο θα έλεγα ότι είναι πιο συχνό σε συνυποψήφιους του ίδιου συνδυασμού.
Το χρησιμοποιούν κυρίως άνθρωποι ελλιπούς παιδείας, άνθρωποι χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά χωρίς όραμα.
Άνθρωποι που τους ενδιαφέρει μόνον η δική τους εκλογή. Η δική τους πολιτική επιβίωση.
Άνθρωποι που το «εμείς» το έχουν κατατάξει αξιολογικά πολύ χαμηλά στην κλίμακα αξιών τους, εάν έχουν τέτοια, και που το «εγώ» είναι πρώτο και καθοριστικό.
Άνθρωποι που τους είναι παντελώς αδιάφορο εάν θα εκλεγεί ο συνδυασμός που μετέχουν και ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους επιτυχία. Είναι οι τύποι που αν τους πείτε ότι σκέφτεστε να ψηφίζετε τον αντίπαλο συνδυασμό, δεν πρόκειται να σας ξαναμιλήσουν γιατί απλούστατα δεν προσδοκούν κάτι από σας. Δεν θα κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να σας πείσουν να ψηφίσετε του συνδυασμό που μετέχουν και που υποτίθεται πιστεύουν ότι είναι ο καλύτερος για την πόλη.
Άνθρωποι που ως στάση ζωής και πολιτικής παρουσίας υπηρετούν απαρέγκλιτα το δόγμα «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Ε λοιπόν όχι. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα είτε είναι άγια και καλώς χρησιμοποιούνται, είτε δεν είναι και πρέπει να αποφεύγονται και να καταδικάζονται.
Και δεν έχουν να κάνουν με το σκοπό.
Όλους αυτούς, σε σένα εναπόκειται αγαπητέ συνδημότη να τους ξεχωρίσεις και να τους απομονώσεις, κάτι που οφείλω να σου επισημάνω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Συνήθως έχουν το χάρισμα να το κρύβουν καλά, πίσω από σκουντήματα στην πλάτη, πίσω από φιλικότατα γελάκια, πίσω από πειστικές συζητήσεις στις οποίες παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα όπως θες να την ακούσεις, πίσω από ψευτοταξίματα, χαϊδεύοντας τη συναισθηματική σου προδιάθεση.
Λυπάμαι που στο λέω αγαπητέ συνδημότη αλλά ΠΡΕΠΕΙ να βάλεις τα δυνατά σου να τους ξεχωρίσεις. Και τότε όπως σε παραμυθιάζουν αυτοί να τους παραμυθιάσεις και συ.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν θέση στο Καλλικράτειο εγχείρημα. Χρειάζονται άνθρωποι με όραμα και άποψη. Μόνο έτσι ο νέος Δήμος μας θα πάει μπροστά θα προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Με τα κουτσομπολιά, με τα «μου είπε, που του είπε, που είχε ακούσει», νηπιαγωγείο μπορεί να φτιάχνουμε, αλλά πολιτική και έργο δεν γίνεται.
Και το έχω ξαναγράψει, Η ΠΑΛΛΗΝΗ, ο Δήμος μας πια, έχει πολύ δουλειά και απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες. Μπορεί οι παραπάνω να έχουν χάρισμα στο να ψηφοσυλλέγουν, αλλά στο να διοικήσουν είναι ανίκανοι.
Εσύ αποφασίζεις.
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010
Να φύγετε... να πάτε αλλού
Σε έναν αγώνα δρόμου υποσχέσεων και ταξιμάτων έχουν επιδοθεί τις τελευταίες ημέρες αρκετοί φερέλπιδες υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του νέου Δήμου Παλλήνης.
Τάζουν αδιακρίτως δεξιά και αριστερά ότι τους έρθει στο κεφάλι, ότι τους ζητήσει ο υποψήφιος ψηφοφόρος. Παρουσιάζονται ως μεσσίες για την επίλυση κάθε είδους προβλήματος μικρού ή μεγάλου, σοβαρού ή αστείου. Μπροστά στο άγχος του σταυρού δεν διστάζουν να τάξουν την επίλυση απίθανων πραγμάτων
Με την τακτική αυτή δεν κάνουν τίποτε αλλά από το να κρύβουν την ανεπάρκειά τους και την αδυναμία τους να σκεφτούν, να οραματιστούν, να δουλέψουν παραγωγικά για τον τόπο.
Δεν έχουν χρώμα, μην περιμένετε να σας πω ότι ανήκουν στον α’ ή τον β’ συνδυασμό. Υπάρχουν παντού. Είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων και όχι των συνδυασμών. Είναι χαρακτηριστικό πολιτικής νοοτροπίας. Είναι αυτοί οι βλαχοκομματάρχες τύπου Παπαγιανόπουλου στο Μαυρογιαλούρο που δήθεν κρατούν στη χούφτα τους πλήθος ψηφοφόρων.
Άνθρωποι ανεπαρκείς και κάποιες φορές και αδίστακτοι αφού παίζουν με τις ανάγκες των δημοτών και τους κοροϊδεύουν προκειμένου να αποσπάσουν την ψήφο τους. Άνθρωποι που δεν έχουν το απλό κουράγιο και την ψυχική δύναμη να πουν «όχι αυτό δεν γίνεται».
Αλλά φταίνε μόνο αυτοί; Μήπως αυτοί βρίσκουν το κατάλληλο έδαφος, αφού αρκετοί δίνουν την ψήφο τους έναντι ανταλλάγματος; Πως ρε φίλε ζητάς κάτι ενώ και ‘συ ο ίδιος ξέρεις ότι δεν μπορεί να γίνει. Πως ζητάς κάτι σε βάρος κάποιου άλλου; Στο επίπεδο της διαχείρισης των τοπικών ζητημάτων για το οποίο μιλάμε, μέσα στην πολύχρονη εμπειρία μου, έχω γίνει αμέτρητες φορές μάρτυρας αιτημάτων που περιγράφονται με τον εξής απλό τρόπο. «Να φύγει από ‘μένα και να πάει όπου νά 'ναι». Ακόμα και στο γείτονα. Είτε κάδος είναι αυτός, είτε νερά που τρέχουν, είτε οτιδήποτε θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, το 90% των αιτημάτων έχει να κάνει με την απομάκρυνση του προβλήματος από τι δική μας πόρτα και όχι με την επίλυσή του.
Ευτυχώς πάγωσαν οι προσλήψεις (δεν ξέρω αν το ξέρετε, άλλα όποιος σας πει ότι θα σας πάρει στο Δήμο σας περνάει για πολύ βλάκες) γιατί και εκεί η λογική ήταν ίδια. Εγώ να διοριστώ, το δικό μου παιδί να μπει. Κανείς δεν ζητάει δουλειά για όλους και πρόσβαση στην ευκαιρία για όλους. Η ισονομία και η ισοπολιτεία των Αρχαίων μας προγόνων στους νεοέλληνες δεν υφίσταται ούτε καν σαν έννοια.
Κλείνοντας λοιπόν ένα έχω να πω σε όσους έχουν την πρόθεση να μου ζητήσουν κάτι που και οι ίδιοι ξέρουν ότι δεν γίνεται: Να φύγετε, να πάτε αλλού. Να πάτε να σας παραμυθιάσει άλλος.
Και αγαπητοί μου συνδημότες το ίδιο πρέπει να πείτε και σεις σε όσους σας τάζουν προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν το συναίσθημα και την ανάγκη σας.
Να φύγετε να πάτε αλλού. Χωρίς αυτό ο Καλλικράτης θα μείνει ένα κενό γράμμα.
Υ.Γ.
Δεν ξέρω αν αυτή πορεία που ακολουθώ πιστά από το 1990 «μου έχει βγει» ή όχι. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές εκτιμήσεις επ’ αυτού. Θα δούμε και το Νοέμβριο. Αισθάνομαι όμως πολύ υπερήφανος που ως υποψήφιος Δήμαρχος βγήκα στο μπαλκόνι και είπα ότι «δεν θέλω να με ψηφίσετε για να διορίσω τα παιδιά σας στο Δήμο, δεν θέλω να με ψηφίσετε για να μη σας πάρει τη μάντρα ο δρόμος».
Και αν δεν πιστεύετε ότι μπορεί να είπε κάτι τέτοιο υποψήφιος Δήμαρχος (Ιούνιος 2002), ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ
Και αν δεν πιστεύετε ότι μπορεί να είπε κάτι τέτοιο υποψήφιος Δήμαρχος (Ιούνιος 2002), ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στη "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ" τεύχος Σεπτεμβρίου.
Αρκετοί φίλοι μου με συμβούλευσαν να μη το δημοσιεύσω γιατί θα μου κάνει κακό προεκλογικά. Εάν λοιπόν είναι να μην εκλεγώ επειδή αρνούμαι τη συμμετοχή μου σε ταξίματα και ρουσφέτια, ε' καλύτερα να μην εκλεγώ.
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
Το προεκλογικό μου έντυπο
Εδώ μπορείτε να δείτε το προεκλογικό μου έντυπο
Δεν είναι ένα κλασικό Α4 αλλά εφημερίδα.
Οι λόγοι που έβγαλα εφημερίδα εξηγούνται στην 1η της σελίδα.
Τα σχόλιά σας είναι επιθυμητά και απαραίτητα:
Δεν είναι ένα κλασικό Α4 αλλά εφημερίδα.
Οι λόγοι που έβγαλα εφημερίδα εξηγούνται στην 1η της σελίδα.
- Ελπίζω να τη διαβάσετε ολόκληρη
- Ελπίζω να σας αρέσει
- Ελπίζω να ψηφίσετε το συνδυασμό μας
- Ελπίζω να με επιλέξετε για έναν από τους σταυρούς που έχετε
Τα σχόλιά σας είναι επιθυμητά και απαραίτητα:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)