ΔΗΜΟΣ ΓΕΡΑΚΑ - Πολιτιστικός Σεπτέμβριος 2010

Δείτε το 12σέλιδο των εκδηλώσεων

19 έως 29 Σεπτεμβρίου 2010

Με στόχο την ενίσχυση του πολιτισμικού δυναμικού και της πολιτιστικής αναβάθμισης του τόπου, ο Δήμος Γέρακα και η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Γέρακα διοργανώνουν για τρίτη συνεχή χρονιά μια σειρά εκδηλώσεων στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Σεπτέμβρη 2010.
Η ενεργός συμμετοχή και η θετική στάση του κοινού την περσινή χρονιά στάθηκε εφαλτήριο για να συνεχίσουμε και φέτος την διοργάνωση, εμπλουτίζοντας το πολιτιστικό μας πρόγραμμα και προωθώντας αρτιότερες καλλιτεχνικές παραγωγές.
Με αφετηρία των εκδηλώσεων το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου και λήξη την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου αναμένουμε να στηρίξουμε όλοι μαζί την διοργάνωση, συμμετέχοντας και ενισχύοντας την προσπάθεια του Δήμου για τη δημιουργία μιας "Πόλης - Πολιτισμού".




Το πρόγραμμα έχει ως εξής:



Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

21:00 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Συναυλία Φιλαρμονικής Ορχήστρας Δήμου Γέρακα
Διασκευή του Έργου του Μίκη Θεοδωράκη " Σουίτα μπαλέτου Ζορμπάς" με την συμμέτοχη της Χορωδίας " Ambitus"
Τιμητική βραδιά αφιερωμένη στο μεγάλο Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.
Ο Δήμος Γέρακα τιμά τον μουσικοσυνθέτη για την πολυετή προσφορά του στην τέχνη, στον πολιτισμό, αλλά και στους αγώνες για την Δημοκρατία.
Η Φιλαρμονική του Δήμου Γέρακα παρουσιάζει σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση το έργο του Μίκη Θεοδωράκη "Σουίτα μπαλέτου Ζορμπάς" με την συνεργασία κορυφαίων μουσικών της λυρικής σκηνής και της Χορωδίας " Ambitus".
Το έργο έχει διασκευαστεί για συμφωνική μπάντα και χορωδία από το Αρχιμουσικό της Φιλαρμονικής Μπάκο Σπυρίδωνα.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

19:00 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Θεατρική Παράσταση "Ομήρου Οδύσσεια - Το παραμύθι των παραμυθιών" της Κάρμεν Ρουγγέρη
Η αγαπημένη των παιδιών, Κάρμεν Ρουγγέρη, διασκευάζει και σκηνοθετεί ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα όλων των εποχών, με σεβασμό τόσο στο λόγο του Ομήρου, όσο και στους λιλιπούτειους φίλους της.
Οι περιπέτειες και οι περιπλανήσεις του Οδυσσέα, θα ζωντανέψουν πάνω στη σκηνή σε μία παραγωγή διεθνών προδιαγραφών, με πλούσια σκηνικά, εκπληκτικά κοστούμια και με την εξαιρετική μουσική του Γιάννη Μακρίδη. Την παράσταση υπογράφει η Κάρμεν Ρουγγέρη και με αυτό το έργο δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να εμπεδώσουν την πλούσια κληρονομιά της ιστορίας και της μυθολογίας μας.
Τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί:
Αλεξανδράκης Αλέξανδρος, Κιοσές Πέτρος, Νικηφορίδου Βασιλική, Παλαιοθόδωρου Τζορτζίνα, Παπαδόπουλος Τάσος, Πολυκανδρίτου Δέσποινα, Ρουσσινού Ελένη, Σαχπεκίδης Παύλος, Τουμασάτος Γρηγόρης, Τράκας Στέλιος, Τσιδίμης Θανάσης, Χατζάς Άγγελος.
Στο ρόλο της Αντίκλειας η Κάρμεν Ρουγγέρη
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ



Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

20:00 ΠΑΡΚΙΝΓΚ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟΥ
Γιορτή Τσικουδιάς - Σύλλογος Κρητών Γέρακα ¨Η Μεγαλόνησος¨
Την καθιερωμένη Γιορτή Τσικουδιάς διοργανώνει για 14η συνεχή χρονιά ο Σύλλογος Κρητών Γέρακα ¨Η Μεγαλόνησος¨ σε συνεργασία με το Δήμο Γέρακα. Παραδοσιακοί κρητικοί μεζέδες και λιχουδιές και ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα σας περιμένουν .
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

20:00 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Εγκαίνια έκθεσης γλυπτικής
Γιώργος Καλακαλλάς: Η Ποιητική της φόρμας
(Διάρκεια έκθεσης: 19/9 έως 30/9/2010)
Ο καταξιωμένος γλύπτης και ομότιμος καθηγητής, επί σειρά ετών, στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. παρουσιάζει έργα του από μπρούντζο και μάρμαρο στην πλατεία και το φουαγιέ του Πολιτιστικού κέντρου.
Έχει πραγματοποιήσει 38 ατομικές και πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και αρκετά έργα του κοσμούν διάφορα σημεία της χώρας μας. Ο πολυβραβευμένος, σε Ελλάδα και εξωτερικό, γλύπτης εκθέτει για πρώτη φορά στο Δήμο μας, όπου διαμένει και εργάζεται από το 1989.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


21:00 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Θεατρικό έργο "Το Γάλα"
Μια από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις των τελευταίων χρόνων "Το γάλα" του Βασίλη Κατσικονούρη με το θίασο της Άννας Βαγενά, που παίζεται για τρίτο συνεχή χρόνο, θα παρουσιαστεί στο Αμφιθέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Γέρακα, στις 19 Σεπτεμβρίου 2010.
Μια συγκλονιστική ιστορία - μαρτυρία, με εξαιρετικές συγκρούσεις, μοναδικές κορυφώσεις, ταυτόχρονα γεμάτο ελπίδα, που κάνουν το έργο του Βασίλη Κατσικονούρη ίσως το σπουδαιότερο νεοελληνικό έργο των τελευταίων χρόνων.
Το έργο, παίχτηκε για τρεις συνεχείς χρονιές, με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε όλες σχεδόν πόλεις της Ελλάδας. Το έχουν παρακολούθησει πάνω από 100.000 θεατές. Επίσης η παράσταση ήταν υποψήφια για πέντε θεατρικά βραβεία κοινού του περιοδικού "Αθηνόραμα", (περίοδος 2007-2008) και απέσπασε βραβείο καλύτερης παράστασης και καλύτερης γυναικείας ερμηνείας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :
Σκηνοθεσία: Άννα Βαγενά
Σκηνογραφία: Γιάννης Βάμβουρας (πάνω σε μια ιδέα της Άννας Βαγενά)
Φωτισμοί : Αλέκος Αναστασίου
Μουσική επιμέλεια : Άννα Βαγενά
Βοηθός Σκηνοθέτη : Ελένη Πολιτοπούλου
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ



Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

21:00 ΘΕΡΙΝΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
*Σε περίπτωση κακοκαιρίας η εκδήλωση θα μεταφερθεί στο Πολιτιστικό Κέντρο
Συναυλία Αφιέρωμα Ν. Γκάτσο
"ΕΜΜΕΛΟΝ" ΣΥΓΡΟΤΗΜΑ ΕΝΤΕΧΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Το συγκρότημα Έντεχνης Ελληνικής Μουσικής "ΕΜΜΕΛΟΝ" δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2004 στην Αθήνα με στόχο να αναδείξει και κυρίως να διατηρήσει την αξία του διαχρονικού Ελληνικού τραγουδιού.
Δείχνοντας ιδιαίτερη ευαισθησία και σεβασμό στο έργο όλων των σημαντικών συνθετών της Έντεχνης Μουσικής (Μ. Χατζιδάκι, Μ. Θεοδωράκη, Μ. Λοϊζο, Στ. Ξαρχάκο, Γ.Μαρκόπουλο κ.α. ) και ποιητών - στιχουργών (Ο. Ελύτη, Ν. Γκάτσο, Λ. Παπαδόπουλο, Μ. Ελευθερίου κ.ά.) το "ΕΜΜΕΛΟΝ" πραγματοποιεί μουσικές παραστάσεις παρουσιάζοντας μερικά από τα πιό αντιπροσωπευτικά δείγματα του έργου τους ή ακόμα και ειδικά αφιερώματα σε αυτούς.
Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει κάποια από τα τραγούδια των παραπάνω δημιουργών όπως επίσης και τραγούδια των εκπροσώπων της σύγχρονης Έντεχνης Μουσικής Σκηνής (Σ. Μάλαμα, Π. Θαλασσινού, Ο. Περίδη, Α. Ιωαννίδη κ.α. )
Το δεύτερο μέρος είναι αφιερωμένο στον εμπνευστή της "Αμοργού" τον ΝΙΚΟ ΓΚΑΤΣΟ.Tο έργο του είναι εντυπωσιακό σε ποιότητα και ποσότητα.Ο Μ. Χατζιδάκις ο Στ. Ξαρχάκος ο Δ. Μούτσης και άλλοι συνθέτες μελοποίησαν στίχους του, που τραγουδήθηκαν από δημοφιλείς καλλιτέχνες και έγιναν μεγάλες επιτυχίες ( Αθανασία, Ρεμπέτικο, Πήρες το μεγάλο δρόμο, Της γης το χρυσάφι )
Το μεγάλο αυτό μουσικό αυτό αφιέρωμα (διαρκείας 2.30 ωρών) περιλαμβάνει επίσης αναφορές στην ζωή και το έργο του κορυφαίου ποιητή και γενικότερα στην προσφορά του στον Ελληνικό Πολιτισμό.
Μουσική επιμέλεια : Ελευθέριος Μαυρομμάτης
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ



Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

21:00 ΘΕΡΙΝΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
*Σε περίπτωση κακοκαιρίας η εκδήλωση θα μεταφερθεί στο Πολιτιστικό Κέντρο
Βραδιά Fados/RAQUEL TAVARES
Fado σημαίνει μοίρα, πεπρωμένο και η μαγευτική Raquel Tavares μπορεί άρτια να υποδυθεί ή μάλλον να ταυτιστεί με το ρόλο της "fadista". Δεν αρκεί το ταλέντο, η φωνή, αλλά η στάση ζωής, το ένστικτο, το περιβάλλον από το οποίο προέρχεσαι. Πρέπει να διαθέτεις αυτή την γλυκόπικρη αίσθηση, να μπορείς να μαγνητίσεις τη δημιουργία γύρω σου, να συντονίσεις το βάρος του ποιητικού λόγου με τις μελωδίες των fado τραγουδιών και να μπορείς να μεταδώσεις το ιδαίτερο μήνυμα του fado. Γεννημένη το 1985 στη Λισσαβώνα, η Tavares είναι μία από τις σημαντικότερες νέες ερμηνεύτριες fado της Πορτογαλίας, η αντιπροσωπευτικότερη μάλιστα της νέας γενιάς. Από πολύ μικρή, οι οικογενειακές της διασυνδέσεις την έφεραν δίπλα στα κορυφαία fado ονόματα και στα 18 της, όταν και η ζωή με την καριέρα της ταυτίστηκαν, έγινε μόνιμη "κάτοικος", των καλυτέρων "σπιτιών του fado", όπως τα "Caf? Luso", "Sr. Vinho", "Arcadas do Faia", "Adega Mesquita", "Adega Machado" και "Casa de Linhares".
Στυλοβάτης της καριέρας της και παραγωγός του πρώτου της δίσκου, ο συνθέτης, παραγωγός και κιθαρίστας της αξέχαστης Amalia Rodrigues, Jorge Fernando. (Στον οποίο οφείλουν και την επιτυχία τους η Μariza και η Ana Moura).
Σήμερα, θεωρείται ως "η πιο αντιπροσωπευτική τραγουδίστρια φάδος της νέας γενιάς". Η Raquel "παντρεύει" την παράδοση με το εντελώς προσωπικό της στιλ, κάτι που απέδειξε στις εμφανίσεις της και στις δισκογραφικές της δουλειές.
Νικήτρια του Βραβείου "Amalia Rodigues", την ονομάζουν η νέα "Severa" του Fado, Raquel Tavares, Ζει εκεί που το Fado μένει. Στην κάρδια της Alfama"
Μια κάρδια παραδοσιακά κοντά στο στόμα, σε απευθείας σύνδεση με τα πιο βαθειά συναισθήματα.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ



Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

20:30 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Θεατρικό Έργο " Εγώ η Γυναίκα" - Σύλλογος Γυναικών "Εργάνη"
Η ΕΡΓΑΝΗ (ο σύλλογος γυναικών Γέρακα) στα πλαίσια των εκδηλώσεων του πολιτιστικού Σεπτέμβρη που διοργανώνει ο Δήμος Γέρακα, θα παρουσιάσει σε επανάληψη την θεατρική παρουσίαση "ΕΓΩ Η ΓΥΝΑΙΚΑ" που είχε πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του 2010. Πρόκειται για ένα ταξίδι αναζήτησης της Ελληνίδας γυναίκας από την προϊστορία μέχρι τα σημερινά χρόνια.
Με απλά λόγια, αναζητά την Ελληνίδα γυναίκα που κατάφερε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να ξεχωρίσει, να βγει από την αφάνεια και να αφήσει το δικό της σημάδι, που ως φάρος βοηθά να αναζητηθεί και να βρεθεί.
Ο σύλλογος ΕΡΓΑΝΗ καλεί τους Γερακιώτες να τον συνοδέψουν σ' αυτό το ταξίδι της αναζήτησης που θα το ζήσουν σαν παραμύθι… ένα παραμύθι όλο γυναίκες.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


Τέταρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

20:30 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟY ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
"ΑΓΑΠΗΣ ΛΟΓΙΑ" Συναυλία - Μουσική Αναδρομή
Πλακιώτικα Μαντολίνα και κιθάρες, θα συνοδεύσουν λυρικές φωνές σε ένα απάνθισμα από μεγάλες στιγμές της ελληνικής μουσικής, απ' τις αρχές του εικοστού αιώνα, με το μεσουράνημα τις ελληνικής οπερέτας, ως το τέλος τις δεκαετίας του '50 με τις αξέχαστες κινηματογραφικές επιτυχίες του Μιχ. Σουγιούλ.
Τραγουδούν οι λυρικοί τραγουδιστές Μαριέττα Δελώτη και Κωνσταντίνος Τζέμος με τη συνοδεία της Μαντολινάτας "ο Διονύσιος Λαυράγκας" και τη συμμετοχή της πιανίστας Ιουλίας Τζαννετουλάκου.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ



ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
1) ΠΑΡΚΙΝΓΚ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟΥ
ΟΔΟΣ ΓΑΡΓΗΤΤΟΥ & ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ
2) ΘΕΡΙΝΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΟΔΟΣ ΓΑΡΓΗΤΤΟΥ & ΕΥΜΕΝΟΥΣ
3) ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
ΟΔΟΣ ΚΛΕΙΤΑΡΧΟΥ & ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ

ΠΟΝΤΙΚΙΑ

Ποντίκια
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ - Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010 – TO BHMA

Για την ανωνυμία της ηλεκτρονικής καταγγελίας. Η τάχα μου ελεύθερη έκφραση των πολιτών. Ο τάχα μου ριζοσπαστικός λόγος των αριστερών. Οι τάχα μου αποκαλύψεις δημοσιογραφικών πηγών. Οπως όλα στον τόπο αυτό, έτσι κι εδώ. Η αυθαιρεσία, η ευτέλεια, η ανευθυνότητα, ο παλιμπαιδισμός, η κοινωνική σχιζοφρένεια και η προσωπική ιδιοτέλεια πορεύονται με τον μανδύα της ελευθερίας και της λαϊκής οργής. Να βρουν το δίκιο τους οι άνθρωποι. Να γκρεμίσουν το επαίσχυντο τείχος που έχουν ορθώσει οι διαπλεκόμενοι των Μedia. Να διαφωτίσουν την κοινή γνώμη. Δεν λέω μερικοί το κάνουν. Μαζί όμως με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Ετσι καλυπτόμενοι πίσω από την κουκούλα της ανωνυμίας γράφουν ό,τι τους βολεύει. Ετσι μπορεί να σε εκβιάζουν. Ετσι μπορεί το σχόλιό σου, τυπωμένο με την υπογραφή σου, να το παραχαράζουν. Ετσι μπορεί την προσωπική ζωή σου να τη φτύνουν και να τη χλευάζουν. Ετσι μπορεί να σε διαπομπεύουν. Παράδειγμα προσωπικό. Το οποίο συνέβη πριν από πολύ καιρό. Κάποιος μασκαράς παραποίησε εντελώς μια συνέντευξη που είχα πάρει από μια σταρ. Δεν έδωσα συνέχεια για να μην κολυμπήσω κι εγώ στο βόθρο των τρωκτικών. Αν ο χουλιγκανισμός των γηπέδων είναι καταστροφικός, αυτός εδώ είναι χειρότερος και «δολοφονικός». Επειδή τσαλαβουτάνε στο πεδίο των ιδεών. Επειδή ασελγούν στο πιο ευαίσθητο σημείο των λαϊκών μαζών. Επειδή ο λύκος παριστάνει την Κοκκινοσκουφίτσα των φτωχών. Και επειδή έχουν αναγάγει την ανωνυμία σε υπέρτατο αγαθό. Γιατί ανώνυμοι και οι χούλιγκαν. Ανώνυμοι οι περισσότεροι μεγαλοφοροφυγάδες. Ανώνυμοι οι μεγαλοαπατεώνες, τα λαμόγια και οι νονοί της νύχτας. Ανώνυμοι οι πιστολέρο και δήθεν τρομοκράτες. Μαζί με όλα τ΄ άλλα τα γνωστά, η ανωνυμία ένα από τα καλύτερα σπορ που ροκανίζουν τα θεμέλια τα κοινωνικά. Κοιτάξτε πού καταντήσαμε. Η ανωνυμία να εκλαμβάνεται ως επαναστατική μαγκιά. Ρε άθλιε. Πρώτα να φορέσεις παντελόνια και μετά αν σου κοτάει βγες και πες τα όλα. Αλλιώτικα σκάσε και κολύμπα παρέα με τα ποντίκια!

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=345927&dt=29/07/2010#ixzz0v4eDhlaQ

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΑΚΑ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΓΕΡΑΚΑ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ

Προσκαλούνται όλοι οι κάτοικοι και όλοι οι φορείς της πόλης να παρακολουθήσουν την δημόσια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Γέρακα για τον Απολογισμό πεπραγμένων της Δημοτικής Αρχής.

Εκτός από τις δημοτικές παρατάξεις και τους δημοτικούς συμβούλους, κάθε φορέας, δημότης κάτοικος ή φορολογούμενος από τον Δήμο έχει δικαίωμα να διατυπώσει παρατηρήσεις σχετικές με τον απολογισμό.

Η συνεδρίαση θα λάβει χώρα στο αμφιθέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου (Κλειτάρχου και Αριστείδου) την Παρασκευή 9/7/2010 στις 19:30

Δείτε Ανοιχτή Επιστολή του Δημάρχου

Δείτε το έντυπο των συγκεντρώσεων

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Κύριε Υπουργέ, Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο. Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα στην Κομοτηνή, όπου διατηρούσα και εργαζόμουν σκληρά σ΄αυτή, μια μικρή επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) η οποία βούλιαξε το 2003, κάτω από το βάρος μιας άσχημης συγκυρίας προσωπικών λαθών και λανθασμένων επιλογών, μιας άσχημης περιπέτειας με την υγεία μου, ψεύτικων υποσχέσεων εκ μέρους της πολιτείας και νόμων φτιαγμένων έτσι που να μη μ΄αφήσουν ν΄αναπτυχθώ παραπάνω από όσο χρειαζόταν για να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το δημόσιο. Το δημόσιο, που ήθελα δεν ήθελα, το είχα συνεταίρο στην, κατά τα άλλα «ατομική» επιχείρησή μου. Ένας συνεταίρος που μόνο έπαιρνε απ΄το ταμείο, χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα, χωρίς ποτέ να δουλέψει δίπλα μου στα ατέλειωτα ξενύχτια των φυλάξεων, χωρίς ποτέ να τρέξει μαζί μου στον ψυχοφάγο αγώνα για την είσπραξη των οφειλόμενων. Δεν επιδοτήθηκα ποτέ, Υπουργέ μου. Ούτε το βοήθημα που δινότανε στους νέους επαγγελματίες πήρα, γιατί, λέει, το επάγγελμά μου δεν ήταν στη λίστα. Όποιος άνοιγε ένα ψιλικατζίδικο για να απασχοληθεί αυτός και η γυναίκα του, το έπαιρνε αυτό το βοήθημα. Εγώ που φύλαξα μια πόλη και τη βιομηχανική της περιοχή δεν πήρα ποτέ τίποτα! Ήρθατε τότε, οι πολιτικοί, και μου μιλήσατε για ανάπτυξη της Θράκης. Υποσχεθήκατε νόμους που θα φέρνανε επενδύσεις και δουλειά στον τόπο. Και με γελάσατε, κύριε. Δώσατε άπειρα χρήματα σε ψευτοεπενδυτές για να επιχειρήσουν στον τόπο μου. Ήρθανε οι απατεώνες - φίλοι της εκάστοτε κυβέρνησης- και στήσανε εργοστάσια - φαντάσματα για να αναπτύξουνε τάχα την παραμεθόριο περιοχή. Υποσχεθήκανε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, συμφωνήσανε μαζί σας να απασχολήσουν ντόπιους άνεργους και στην συνέχεια λειτουργούσανε με έξι - εφτά άτομα προσωπικό κι αυτούς ξένους. Δεν ελέγξατε ποτέ αν τήρησαν τη συμφωνία οι φίλοι σας. Αντίθετα συνεχίσατε να τους χρηματοδοτείτε. Κι όταν αυτοί τα μάζεψαν κι έφυγαν για τη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αφήνοντας πίσω τους κι άλλους άνεργους, εσείς δεν κάνατε τίποτα. Δώσατε στους ανθρώπους αυτούς χρήματα, που δεν ήταν δικά σας, για να αναπτυχθεί η Θράκη. Κι εκείνοι πήγαν και επένδυσαν τα χρήματα αυτά στις γειτονικές χώρες και βοήθησαν την ανάπτυξή τους, αφήνοντας στη Θράκη χρέη και ακάλυπτες επιταγές. Κάντε μια βόλτα στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής, δείτε τα κουφάρια των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, δικών σας και δικών τους και θα καταλάβετε τι λέω. Σε μια κίνηση απελπισίας, τότε, πήρα μια στίβα ακάλυπτες επιταγές που με είχανε φορτώσει αυτοί τους οποίους είχατε χρυσοπληρώσει για να με «αναπτύξουν» και πήγα στον Εισαγγελέα της έδρας ζητώντας του βοήθεια. Μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή οι οφειλέτες μου ήταν ανώνυμες εταιρείες και πως θα πετούσα τα λεφτά μου αν προσπαθούσα να τους πιέσω να με πληρώσουν. Είχε δίκιο ο άνθρωπος και είναι ο μόνος που μου είπε αλήθεια. Δεν τον άκουσα. Ξόδεψα εκατομμύρια σε δικηγόρους, χωρίς ποτέ να πάρω κάτι απ΄τα χρωστούμενα. Σήμερα δεν έχω χρήματα να πληρώσω ένα δικηγόρο να μου παρασταθεί στη δύσκολη στιγμή μου. Το καλύτερο απ΄όλα; Το κράτος - συνεταίρος ήθελε το μερτικό του κι απ΄τα λεφτά που δεν εισπράχτηκαν ποτέ! Με αδικήσατε Υπουργέ μου της δικαιοσύνης. Δεν φροντίσατε όταν τους δίνατε τα χρήματα, να φτιάξετε και τους κατάλληλους νόμους ώστε με τα χρήματα αυτά να κάνουν πράξεις τις υποσχέσεις. Μου τάξατε ανάπτυξη και μου δώσατε «πέτσινες» επιταγές. Μου τάξατε επιτυχία και μου φέρατε καταστροφή. Τον καιρό της «δόξας» μου ήμουν απ΄τους αγαπημένους σας. Ένας πετυχημένος ντόπιος επιχειρηματίας, που απασχολούσα περισσότερο κόσμο απ΄όσο οι Χρυσοεπιχορηγούμενες Α.Ε.- πελάτες μου, πρόεδρος σε τρείς συλλόγους και μέλος του Δ.Σ. άλλων έξι, αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απ΄τους πρώτους καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις και δεξιώσεις σας. Μου προτείνατε να γίνω δημοτικός σύμβουλος. Πιστεύατε, τότε, πως η παρουσία μου δίπλα σας θα τόνιζε τη λάμψη σας, νομίζατε πως θα μπορούσα να επηρεάσω ψηφοφόρους προς όφελός σας. Εκεί σας γέλασα, μια φορά κι εγώ. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα και τα παιδιά μου, ποιόν να ψηφίσει. Με χειροκροτούσατε όταν, για χρόνια, με δικά μου έξοδα, επάνδρωνα το πυροφυλάκιο της Νυμφαίας, τη νύχτα, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε το απαιτούμενο προσωπικό για να το κάνει. Με βραβεύσατε, γιατί ήμουν απ΄τους πρωτεργάτες που οργάνωσαν το παράρτημα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Ροδόπη . Με αποκαλούσατε ραχοκοκαλιά της οικονομίας τότε. Σήμερα, που δεν έχω να πληρώσω φυσικοθεραπευτή για τον διαλυμένο μου αυχένα, δε με θυμάται κανείς σας. Ήμουν η καλύτερη παρέα, τότε, όπου βρισκόμουν γινόταν γλέντι. Σήμερα, οι λίγοι φίλοι που μου απομείνανε, τις λίγες φορές που με επισκέπτονται, μου φέρνουν για δώρο τα αντικαταθλιπτικά μου, που ξέρουν πως δεν έχω τη δυνατότητα να αγοράσω. Το σπίτι μου ήταν πάντοτε γεμάτο κόσμο, τότε. Σήμερα ζω σ΄ένα καλύβι στο Δέλτα του Έβρου, ξεχορταριάζοντας αυλές, σκάβοντας μπαξέδες και ξεναγώντας τους επισκέπτες στο βάλτο. Δεν παραπονιέμαι, πληρώνω τα λάθη μου. Πληρώνω όμως και τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης. Κι εδώ ήρθατε και με βρήκατε κι εδώ με χειροκροτήσατε, γιατί ήμουν, λέει, ο ακρίτας και ο φύλακας των συνόρων. Και πάλι με γελάσατε. Λίγα χρόνια μετά, θελήσατε -στο όνομα κάποιας τάχα πράσινης ανάπτυξης και για λογαριασμό των συμφερόντων που θέλουνε να φτιάξουν bungalows στο Δέλτα- να με διώξετε κι από δω. Από ακρίτας έγινα καταπατητής απ΄τη μια μέρα στην άλλη! Έτσι πήγε η ζωή μου, αυτή ήταν η επαφή μου με την πολιτεία και τους πολιτικούς της. Όπου ανταμώσαμε με πιάσατε κορόιδο, όποτε με ζυγώσατε ήταν για να με εκμεταλλευτείτε. Με κοροϊδέψατε για χρόνια όταν οι δάσκαλοί μου στο σχολειό μου μαθαίνανε πως ο Τούρκος είναι ο εχθρός μου, όταν οι αξιωματικοί μου στο στρατό μου μιλάγανε για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας ή με κοροϊδέψατε όταν είπατε πρόπερσι πως οι πρόγονοί μου πέθαναν λόγω συνωστισμού; Ποιο απ΄τα δύο είναι αλήθεια και ποιο ψέμα; Η γιαγιά μου πάντως που πέθανε δείχνοντας την Αίνο, μίλαγε για σφαγή. Με κοροϊδέψατε όταν με κάνατε έφεδρο αξιωματικό, γιατί τάχα ήμουν καλύτερους απ΄τους άλλους. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι απλά μου κλέψατε έξι επί πλέον μήνες απ΄τη ζωή μου και πως με θέλατε μόνο για να κάνω το άχαρο κομμάτι της δουλειάς και για να πληρώσω στο τέλος τα υλικά που είχανε χάσει οι επαγγελματίες του στρατού σας. Κανείς δε θα θυμάται σήμερα εκείνο το τρελό παιδί που το ΄87, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, πέρασε νύχτα το ποτάμι, με το κουπί, για να δει αν οι Τούρκοι είχαν φέρει άρματα απέναντι. Κανείς, εκτός ίσως από κείνον τον συνταγματάρχη που με κοίταγε με γουρλωμένα μάτια, όταν του ΄λεγα πως στην άλλη όχθη δεν υπάρχει ψυχή. Μα την έκφραση του προσώπου του, εγώ δε θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το παράσημό μου εκείνο το βλέμμα. Κι ήταν καλύτερο απ΄οποιοδήποτε παράσημο θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος από σας. Με κοροϊδέψατε όταν κάνατε πως δε βλέπατε τα 4 ένσημα που μου κόλλαγε ο εργοδότης μου, ενώ δούλευα 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, για να μη χάσω τη δουλειά. Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι. Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία). Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ; Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη. Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους. Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας -που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε. Αλλάξανε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πεί: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων; Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή; Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου! Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού. Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας. Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες. Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλλημα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα; Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε. Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα. Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παληκαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα. Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο. Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναζε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια. Αμπαρωμένοι σ΄ένα δικό σας κόσμο, πολύ μακριά απ΄το δικό μου κι ακόμη μακρύτερα απ΄τον πραγματικό, θωρακισμένοι, κυκλωμένοι από σωματοφύλακες μη σας πειράξει κανείς, από μυαλοφύλακες μη τυχόν κι αλλάξει η σκέψη σας, από ψυχοφύλακες, μήπως αγγίξει κανείς την ψυχή σας και ξεφύγει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς, απόμακροι κι απρόσιτοι, άτολμοι και άβουλοι εκτελεστές των εντολών που σας δίνουν ξένοι, πειθήνια όργανα μιας θολής παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία κάποιοι λίγοι από σας θα είναι κάτι λίγο κι υπόλοιποι, μαζί με μας, απολύτως τίποτα. Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο; Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο, έτσι δεν είναι; Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές. Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια. Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει. Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς. Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό μου, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης. Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος

Πηγή: http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/06/blog-post_2323.html

Δήμος Παλλήνης με έδρα το Γέρακα

Δήμος Παλλήνης με έδρα το Γέρακα και τη συμμετοχή της Κοινότητας Ανθούσας, είναι η πρόταση του ΥΠΕΣ στα πλαίσια του Καλλικράτη που ανακοινώθηκε σήμερα στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Δείτε:

• Το Προσχέδιο του Νόμου
• Την Αιτιολογική Έκθεση
• Την Έκθεση Συνεπειών
• Το Νέους Δήμους (Χάρτες)

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΕΡΑΚΑ ΘΑΝΑΣΗ ΖΟΥΤΣΟΥ

Αγαπητοί συμπολίτες-σες της Ανθούσας, του Γέρακα και της Παλλήνης, συμπολίτες-σες του νέου Δήμου ΠΑΛΛΗΝΗΣ.

Η υλοποίηση της από χρόνια αναγκαίας διοικητικής μεταρρύθμισης στη χώρα μας γίνεται πραγματικότητα με μία ιστορική απόφαση της Κυβέρνησης για το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ».

H δημοσιοποίηση του ολοκληρωμένου σχεδίου «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» βρίσκει την Κοινωνία μας και τις μέχρι σήμερα ξεχωριστές πόλεις μας, σε φάση πλήρους ανάπτυξης και αντιμετώπισης των κοινών ή ομοειδών προβλημάτων που αφορούν τον εκσυγχρονισμό των παρεχόμενων υπηρεσιών, τον χωροταξικό σχεδιασμό, το περιβάλλον, την κατασκευή έργων υποδομής αναγκαίων για την αναβάθμιση και τη διασφάλιση ποιότητας ζωής υψηλού επιπέδου για όλους.

Το γραφειοκρατικό Κράτος και οι δομές του, που σήμερα καταδυναστεύουν κάθε πολίτη και είναι εμπόδιο σε κάθε σημαντική ή ακόμη και απλή καθημερινή του επιδίωξη, αποτελεί παρελθόν και μέσα από μία επαναστατική αλλαγή, αντικαθίσταται από μία εντελώς νέα διοικητική δομή που σκοπό και προορισμό θα έχει τη λειτουργία της κάθε βαθμίδας διοίκησης του Κράτους για την εξυπηρέτηση όλων των αναγκών του πολίτη χωρίς να τον ταλαιπωρεί.

Με την ενοποίηση των δυνάμεών μας μέσα από το κορυφαίο μεταρρυθμιστικό εγχείρημα του σχεδίου «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» και τη δημιουργία του νέου ισχυρού Δήμου είναι βέβαιο ότι θα πετύχουμε την ταχύτερη ανάπτυξη, την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία, την εξασφάλιση και τη διεύρυνση της συμμετοχής των πολιτών στη διαμόρφωση των αποφάσεων που τους αφορούν.

Ως Δήμαρχος Γέρακα, σέβομαι την εντολή που μου έδωσαν οι δημότες μου το 2006 και θα την τιμήσω στο ακέραιο.

Χαιρετίζω με απερίφραστη ικανοποίηση τη δημιουργία του νέου μας Δήμου και δηλώνω ότι είμαι εδώ για να στηρίξω συνολικά, με όλες μου τις δυνάμεις και την εμπειρία μου στην αυτοδιοίκηση, το μεγάλο εγχείρημα για τη μετεξέλιξη του Κράτους μας και της αυτοδιοίκησης σε μία σύγχρονη διοίκηση που θα σέβεται και θα υπηρετεί πραγματικά τον πολίτη σε όλες του τις ανάγκες.

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ με πνεύμα συνεργασίας, ως μέλη της ίδιας Κοινωνίας και κάτοικοι μιας καινούργιας και ενιαίας πόλης, μακριά από κάθε είδους ανούσιες αντιπαλότητες και τοπικιστικές αντιλήψεις αλλά και με τις μεγαλύτερες δυνατές συναινέσεις θα συνεχίσουμε με επιτυχία την πορεία μας και θα πορευτούμε με ελπίδα και σιγουριά, σε νέες λεωφόρους δημιουργίας και ανάπτυξης για τον τόπο μας και τους πολίτες του.

Με εκτίμηση

Θανάσης Ζούτσος

Δήμαρχος Γέρακα

Μέλος Δ.Σ.-Τ.Ε.Δ.Κ.Ν.Α

Ολοκληρώνοντας την σημερινή μου ανάρτηση και από μια πρώτη ανάγνωση της πρότασης έχω να κάνω μια παρατήρηση αρχικά: Δεν περίμενα ότι τα Γλυκά Νερά που έχουν την ίδια κοινωνική σύνθεση με 'μας και παρεμφερή ζητήματα προς αντιμετώπιση δεν θα αποτελούν κομμάτι του Νέου Δήμου. Περισσότερα που ίσως προκύψουν από πληρέστερη ανάγνωση θα τα θέσω στη διαβούλευση.

Άσχετο, αλλά μου άρεσε

Επιτέλους φτωχοί!

Του Γιάννη Ξανθούλη* Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους ... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου. Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ. Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Έθνους. Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας . Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας . Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης ανέχειας ... Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών. Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές. Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια ... ΠΟΤΕ κανένας Έλληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; Ποιος θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις ... Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τριτοκοσμικούς. Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει ... ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας.

ΝΕΟΛΟΓΟΣ: Οι συντεταγμένες παρατάξεις προκύπτουν από κοινωνικές ανάγκες και όχι από συρραφές φιλοδοξιών*

ΝΕΟΛΟΓΟΣ: Οι συντεταγμένες παρατάξεις προκύπτουν από κοινωνικές ανάγκες και όχι από συρραφές φιλοδοξιών*