MURDER ON THE ORIENT EXPRESS
Σκηνοθεσία: Κένεθ Μπράνα.
Πρωταγωνιστούν: Κένεθ Μπράνα, Τζόνι Ντεπ, Μισέλ Φάιφερ, Ντέιζι Ρίντλεϊ, Τζούντι Ντεντς, Πενέλοπε Κρουζ.
Διάρκεια: 114 λεπτά
Ώρα έναρξης: Πέμπτη 20.30 & 22.30 (Δυο προβολές)
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 22.30 (Μία προβολή)
Δεκέμβρης του 1935. Η πολυτελής αμαξοστοιχία Σαμπλόν Οριάν Εξπρές ξεκινάει από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό το Παρίσι. Το δεύτερο βράδυ του μακριού ταξιδιού, το τρένο ακινητοποιείται από χιονοθύελλα έξω από το Βινκόβτσκι (της σημερινής Κροατίας). Και ένας από τους επιβάτες της πρώτης θέσης, ένας χυδαίος Αμερικανός επιχειρηματίας-γκάνγκστερ (Ντεπ), δολοφονείται με 12 μαχαιριές. Ο ονομαστός κι εκκεντρικός Βέλγος ιδιωτικός ντετέκτιβ, Ηρακλής Πουαρό, που επίσης ταξιδεύει με το λουσάτο τρένο, αναλαμβάνει φυσικά τη διαλεύκανση του φόνου. Και λίγο πριν απελευθερωθεί το Οριάν Εξπρές, ο Πουαρό θα αποκαλύψει ότι το γιατί και το ποιος του εγκλήματος σχετίζεται με την προ ετών απαγωγή και εκτέλεση μια Αμερικανίδας πιτσιρίκας-μεγαλοκληρονόμου, που σημάδεψε πολλά άτομα.
Αυτή η παραγωγή ξεχωρίζει από τις προηγούμενες μέχρι σήμερα, διότι διαθέτει ένα all star cast, έναν σκηνοθέτη που έχει καταπιαστεί και διακριθεί αρκετές φορές για τη δουλειά του και εντυπωσιακές σκηνές τόσο μέσα στα βαγόνια όσο και έξω, όπου η κάμερα κινείται με εξαιρετική άνεση. Ο Κένεθ Μπράνα, έχει καταφέρει χωρίς ψηφιακά μέσα, να αποδώσει με αρκετό μυστήριο, χιούμορ και σωστή δόση σασπένς την έρευνα του ιδιόρρυθμου Βέλγου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, στον κλειστό χώρο του τρένου, αλλά και στο χιονισμένο τοπίο γύρω από αυτό. Καταφέρνει επίσης, να κρατά το θεατή καθηλωμένο στο κάθισμα εξαιτίας κυρίως των ερμηνειών των γνωστών ηθοποιών-επιβατών της αμαξοστοιχίας, που είναι και το ατού της ταινίας.
ΦΕΡΔΙΝΑΝΔΟΣ
FERDINAND
Σκηνοθεσία: Κάρλος Σαλντάνα.
Διάρκεια: 106 λεπτά
Ώρα έναρξης: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή & Τετάρτη
20.30 (Μία προβολή) (Μεταγλωττισμένη)
Ο φιλειρηνιστής ταύρος Φερδινάνδος υιοθετείται από έναν καλόκαρδο αγρότη και την κόρη του Νίνα. Ωστόσο, οι ξέγνοιαστες μέρες δεν μπορούν να διαρκέσουν για πάντα και η ειδυλλιακή ζωή του Φερδινάνδου αλλάζει ριζικά όταν κατά λάθος θεωρείται επικίνδυνος και μεταφέρεται στο τελευταίο μέρος στον κόσμο που θα ήθελε να είναι: σε ένα χώρο εκπαίδευσης και προπόνησης ταύρων για ταυρομαχίες.
Τρυφερό και γλυκό animation, με έντονο διδακτισμό πάντως γύρω από την αξία και τη μοναδικότητα της οικογένειας, με ήρωα ένα τεράστιο ταύρο που προτιμά τα λουλούδια από τη μάχη στην αρένα, σε αντίθεση με τους όμοιους του. Οι υπόλοιποι ταύροι καταλογίζουν στον Φερδινάνδο δειλία και θεωρούν ως ύψιστο κατόρθωμα το να μπουν στην αρένα με τον ταυρομάχο.
Ο σκηνοθέτης Κάρλος Σαλντάνα (δημιουργός μεταξύ άλλων του “Rio” καθώς και τριών ταινιών από την «Εποχή των Παγετώνων») επέλεξε το παιδικό βιβλίο «Η ιστορία του Φερδινάνδου» του συγγραφέα Μανρό Λιφ και του εικονογράφου Ρόμπερτ Λόουσον που πρωτοεκδόθηκε το 1936 και είχε παγκόσμια απήχηση για να αφηγηθεί μια όμορφη και διδακτική ιστορία για το πώς μια εικόνα μπορεί καμιά φορά να προκαλεί εσφαλμένη εντύπωση. Σε ένα δεύτερο επίπεδο η ιστορία μιλάει για την αξία της αποδοχής και διαφορετικότητας, την αντίσταση σε κάθε μορφή βίας.
THE POST: ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
THE POST
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Πρωταγωνιστούν: Μέριλ Στριπ, Τομ Χανκς, Τρέισι Λετς, Σάρα Πόλσον, Μπομπ Όντερκερκ.
Διάρκεια: 115 λεπτά
Ώρα έναρξης: Δευτέρα & Τρίτη 20.30 (Μία προβολή)
Τον Ιούνιο του 1971, ήγουν τέσσερα χρόνια πριν την οριστική έξοδο των ΗΠΑ από τον πόλεμο στο Βιετνάμ, οι New York Timesδημοσίευσαν τρία αποκαλυπτικά άρθρα για τις βρώμικες μεθοδεύσεις και την συνακόλουθη συγκάλυψη τεσσάρων αμερικανικών κυβερνήσεων, από το 1945 στο 1967, σχετικά με την πολιτικοστρατιωτική ανάμιξη των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Οι πληροφορίες των δημοσιευμάτων προέρχονταν από μια απόρρητη έκθεση 7.000 σελίδων, που είχε αναθέσει το 1967 ο τότε υπουργός Άμυνας, Ρόμπερτ Μακναμάρα, και έμεινε στην Ιστορία ως «Φάκελοι του Πενταγώνου». Αμέσως μετά τη δημοσίευση των ΝΥΤ, η κυβέρνηση Νίξον (κατόπιν προτροπής του Χένρι Κίσιιντζερ, όπως ωραία μας υπενθυμίζει ο Σπίλμπεργκ) διέταξε ασφαλιστικά μέτρα κατά της εφημερίδας, τα άρθρα σταμάτησαν, κι όλοι περίμεναν την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου περί της νομιμότητας ή μη της δημοσιοποίησης της έκθεσης. Πέντε μέρες μετά το αρχικό δημοσίευμα της κραταιάς νεοϋρκέζικης εφημερίδας, η τότε «μικρή» Washington Post, έχοντας επίσης αποκτήσει πρόσβαση στους «Φακέλους», άρχισε να δημοσιεύει κι αυτή σχετικά άρθρα, υπερασπιζόμενη το δικαίωμα του αμερικανού πολίτη να ξέρει τι παίζεται στα πολιτικά κλιμάκια στην Ουάσινγκτον, την ώρα που τα βλαστάρια του σκοτώνονταν στο Βιετνάμ.
Σπίλμπεργκ, Στριπ, Χανκς: μια ονειρεμένη συνάντηση κινηματογραφικής κορυφής μας μεταφέρει, με τη συνδρομή ενός επίσης ονειρεμένου ερμηνευτικού συνόλου, στο ζοφερό κλίμα των αρχών του 70, σε μια κρίσιμη καμπή για την Αμερικάνικη αλλά και την Παγκόσμια Ιστορία. Ένας πόλεμος, ένας μυστικοπαθής και αλλόκοτος Πρόεδρος εχθρικός προς τον Τύπο και μια χώρα ταραγμένη και διχασμένη. Απέναντι τους ένας Τύπος με Ταυ κεφαλαίο που ελέγχει πραγματικά την εξουσία σε μια ιστορικά σημαντική εποχή στην οποία επιστρέφει με άγριες διαθέσεις το ακραιφνώς φιλελεύθερο δημιουργικό τρίο. Το The Post έχει όλα τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του Σπίλμπεργκ, ξεχειλίζοντας από τον ιδεαλισμό του και την αγάπη του για τις Δημοκρατικές Αρχές που διέπουν (ή πρέπει να διέπουν) την Αμερικάνικη Πολιτεία ως ηγέτιδα δύναμη του Δυτικού Κόσμου. Επιστρέφοντας λοιπόν σε ένα ιστορικό παρελθόν πριν την Εποχή της Πληροφορίας, βάζει στο μικροσκόπιό του τη λειτουργία του Τύπου και την αυθαιρεσία της εξουσίας που απειλεί ευθέως την ιερή ελευθεροτυπία. Παίρνοντας προφανώς ως αφορμή την τρέχουσα σκοτεινή πολιτική περίοδο των ΗΠΑ του Τραμπ, επιχειρεί έναν παραλληλισμό εποχών φτιάχνοντας έτσι ένα διαχρονικό πορτραίτο των κινδύνων από την κατάχρηση εξουσίας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ταυτόχρονα όμως ζωγραφίζει και το συναρπαστικό πορτραίτο μιας προοδευτικής μεγαλοαστής που συνειδητοποιεί σταδιακά τι σημαίνει να παίρνεις θέση και να αποστασιοποιείσαι πρώτα από όλα ως ανεξάρτητη γυναίκα και κατόπιν ως μάχιμη ελεγκτής της εξουσίας. Γιατί μπορεί ο 70χρονος πλέον Σπίλμπεργκ να παραμένει ένας αιθεροβάμων ιδεαλιστής όμως καταλαβαίνει πολύ καλά την ουσία της διαπλοκής, τονίζοντας επίσης ίσως για πρώτη φορά τόσο έντονα στο έργο του την ύπαρξη ταξικών διαφορών και διαπλεκόμενων συμφερόντων στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας. Κάτι κοινότυπο ίσως για «έμπειρες» χώρες σαν τη δική μας, που όμως γίνεται συναρπαστικό κάτω από την αφηγηματική μπαγκέτα ενός μεγάλου δημιουργού και δύο ιερών τεράτων του Χόλιγουντ.
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ
THE RED SPARROW
Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς.
Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζόελ Έντγκερτον, Τζέρεμι Άιρονς, Μαίρη Λουίζ Πάρκερ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ.
Διάρκεια: 139 λεπτά
Ώρα έναρξης: Δευτέρα, Τρίτη & Τετάρτη 22.30 (Μία προβολή)
Η Ντομινίκα Εγκόροβα (η βραβευμένη με Όσκαρ Τζένιφερ Λόρενς) έχει πολλές ιδιότητες. Είναι μία αφοσιωμένη κόρη, αποφασισμένη να προστατέψει τη μητέρα της με κάθε κόστος. Είναι πρίμα μπαλαρίνα με τέτοια ένταση, που έχει ωθήσει το μυαλό και το σώμα της στα όρια. Είναι αριστοτεχνική στη μάχη της αποπλάνησης και της παραπλάνησης. Όταν της τυχαίνει ένας τραυματισμός που την αναγκάζει να τερματίσει την καριέρα της, η Ντομινίκα και η μητέρα της αντιμετωπίζουν ένα δυσοίωνο και αβέβαιο μέλλον. Αυτός είναι και ο λόγος που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης για να γίνει η νέα στρατιώτης της σχολής «Σπουργίτι», μίας μυστικής υπηρεσίας που εκπαιδεύει ξεχωριστούς νεαρούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν το σώμα και το μυαλό τους ως όπλο. Αφού υπομένει τη σαδιστική, διεστραμμένη διαδικασία εκπαίδευσης, αναδύεται ως το πιο επικίνδυνο «Σπουργίτι» που έχει βγάλει ποτέ η υπηρεσία. Η Ντομινίκα, πλέον, θα πρέπει να συμφιλιώσει τον παλιό εαυτό της με τη δύναμη που κατέχει τώρα, την ίδια ώρα που η ζωή της και όλοι αυτοί που αγαπά βρίσκονται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένου κι ενός πράκτορα της CIA (ο υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Τζόελ Έτζερτον) που προσπαθεί να την πείσει πως είναι ο μόνος, τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί.
Η ταινία είναι ο ορισμός του χορταστικού, απενοχοποιημένου θεάματος. Μια κατασκοπική περιπέτεια παλιά κοπής στην οποία δεν έχει σημασία τόσο η έκβαση της ιστορίας ή η πληθώρα μοτίβων (τα οποία με μια πρόχειρη ματιά παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα αληθοφάνειας) αλλά ο θρίαμβος της Λόρενς με κάθε τίμημα. Εκτός από την ασταμάτητη πλοκή της ταινίας, κυρίως στους χαρακτήρες και όχι απαραίτητα στο φόρτωμα της δράσης, παρατηρούμε παράλληλα τις αδρές κινήσεις της Τζένιφερ Λόρενς, μιας χαρακτηριστικά γενναιόδωρης, θερμής ηθοποιού, προς τη σωματική της χειραφέτηση, σε έναν ρόλο που απαιτεί γυμνό και απάθεια, πειθαρχία και συγκεκριμένη δωρικότητα.
Σκηνοθεσία: Κένεθ Μπράνα.
Πρωταγωνιστούν: Κένεθ Μπράνα, Τζόνι Ντεπ, Μισέλ Φάιφερ, Ντέιζι Ρίντλεϊ, Τζούντι Ντεντς, Πενέλοπε Κρουζ.
Διάρκεια: 114 λεπτά
Ώρα έναρξης: Πέμπτη 20.30 & 22.30 (Δυο προβολές)
Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 22.30 (Μία προβολή)
Δεκέμβρης του 1935. Η πολυτελής αμαξοστοιχία Σαμπλόν Οριάν Εξπρές ξεκινάει από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό το Παρίσι. Το δεύτερο βράδυ του μακριού ταξιδιού, το τρένο ακινητοποιείται από χιονοθύελλα έξω από το Βινκόβτσκι (της σημερινής Κροατίας). Και ένας από τους επιβάτες της πρώτης θέσης, ένας χυδαίος Αμερικανός επιχειρηματίας-γκάνγκστερ (Ντεπ), δολοφονείται με 12 μαχαιριές. Ο ονομαστός κι εκκεντρικός Βέλγος ιδιωτικός ντετέκτιβ, Ηρακλής Πουαρό, που επίσης ταξιδεύει με το λουσάτο τρένο, αναλαμβάνει φυσικά τη διαλεύκανση του φόνου. Και λίγο πριν απελευθερωθεί το Οριάν Εξπρές, ο Πουαρό θα αποκαλύψει ότι το γιατί και το ποιος του εγκλήματος σχετίζεται με την προ ετών απαγωγή και εκτέλεση μια Αμερικανίδας πιτσιρίκας-μεγαλοκληρονόμου, που σημάδεψε πολλά άτομα.
Αυτή η παραγωγή ξεχωρίζει από τις προηγούμενες μέχρι σήμερα, διότι διαθέτει ένα all star cast, έναν σκηνοθέτη που έχει καταπιαστεί και διακριθεί αρκετές φορές για τη δουλειά του και εντυπωσιακές σκηνές τόσο μέσα στα βαγόνια όσο και έξω, όπου η κάμερα κινείται με εξαιρετική άνεση. Ο Κένεθ Μπράνα, έχει καταφέρει χωρίς ψηφιακά μέσα, να αποδώσει με αρκετό μυστήριο, χιούμορ και σωστή δόση σασπένς την έρευνα του ιδιόρρυθμου Βέλγου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, στον κλειστό χώρο του τρένου, αλλά και στο χιονισμένο τοπίο γύρω από αυτό. Καταφέρνει επίσης, να κρατά το θεατή καθηλωμένο στο κάθισμα εξαιτίας κυρίως των ερμηνειών των γνωστών ηθοποιών-επιβατών της αμαξοστοιχίας, που είναι και το ατού της ταινίας.
ΦΕΡΔΙΝΑΝΔΟΣ
FERDINAND
Σκηνοθεσία: Κάρλος Σαλντάνα.
Διάρκεια: 106 λεπτά
Ώρα έναρξης: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή & Τετάρτη
20.30 (Μία προβολή) (Μεταγλωττισμένη)
Ο φιλειρηνιστής ταύρος Φερδινάνδος υιοθετείται από έναν καλόκαρδο αγρότη και την κόρη του Νίνα. Ωστόσο, οι ξέγνοιαστες μέρες δεν μπορούν να διαρκέσουν για πάντα και η ειδυλλιακή ζωή του Φερδινάνδου αλλάζει ριζικά όταν κατά λάθος θεωρείται επικίνδυνος και μεταφέρεται στο τελευταίο μέρος στον κόσμο που θα ήθελε να είναι: σε ένα χώρο εκπαίδευσης και προπόνησης ταύρων για ταυρομαχίες.
Τρυφερό και γλυκό animation, με έντονο διδακτισμό πάντως γύρω από την αξία και τη μοναδικότητα της οικογένειας, με ήρωα ένα τεράστιο ταύρο που προτιμά τα λουλούδια από τη μάχη στην αρένα, σε αντίθεση με τους όμοιους του. Οι υπόλοιποι ταύροι καταλογίζουν στον Φερδινάνδο δειλία και θεωρούν ως ύψιστο κατόρθωμα το να μπουν στην αρένα με τον ταυρομάχο.
Ο σκηνοθέτης Κάρλος Σαλντάνα (δημιουργός μεταξύ άλλων του “Rio” καθώς και τριών ταινιών από την «Εποχή των Παγετώνων») επέλεξε το παιδικό βιβλίο «Η ιστορία του Φερδινάνδου» του συγγραφέα Μανρό Λιφ και του εικονογράφου Ρόμπερτ Λόουσον που πρωτοεκδόθηκε το 1936 και είχε παγκόσμια απήχηση για να αφηγηθεί μια όμορφη και διδακτική ιστορία για το πώς μια εικόνα μπορεί καμιά φορά να προκαλεί εσφαλμένη εντύπωση. Σε ένα δεύτερο επίπεδο η ιστορία μιλάει για την αξία της αποδοχής και διαφορετικότητας, την αντίσταση σε κάθε μορφή βίας.
THE POST: ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
THE POST
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Πρωταγωνιστούν: Μέριλ Στριπ, Τομ Χανκς, Τρέισι Λετς, Σάρα Πόλσον, Μπομπ Όντερκερκ.
Διάρκεια: 115 λεπτά
Ώρα έναρξης: Δευτέρα & Τρίτη 20.30 (Μία προβολή)
Τον Ιούνιο του 1971, ήγουν τέσσερα χρόνια πριν την οριστική έξοδο των ΗΠΑ από τον πόλεμο στο Βιετνάμ, οι New York Timesδημοσίευσαν τρία αποκαλυπτικά άρθρα για τις βρώμικες μεθοδεύσεις και την συνακόλουθη συγκάλυψη τεσσάρων αμερικανικών κυβερνήσεων, από το 1945 στο 1967, σχετικά με την πολιτικοστρατιωτική ανάμιξη των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Οι πληροφορίες των δημοσιευμάτων προέρχονταν από μια απόρρητη έκθεση 7.000 σελίδων, που είχε αναθέσει το 1967 ο τότε υπουργός Άμυνας, Ρόμπερτ Μακναμάρα, και έμεινε στην Ιστορία ως «Φάκελοι του Πενταγώνου». Αμέσως μετά τη δημοσίευση των ΝΥΤ, η κυβέρνηση Νίξον (κατόπιν προτροπής του Χένρι Κίσιιντζερ, όπως ωραία μας υπενθυμίζει ο Σπίλμπεργκ) διέταξε ασφαλιστικά μέτρα κατά της εφημερίδας, τα άρθρα σταμάτησαν, κι όλοι περίμεναν την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου περί της νομιμότητας ή μη της δημοσιοποίησης της έκθεσης. Πέντε μέρες μετά το αρχικό δημοσίευμα της κραταιάς νεοϋρκέζικης εφημερίδας, η τότε «μικρή» Washington Post, έχοντας επίσης αποκτήσει πρόσβαση στους «Φακέλους», άρχισε να δημοσιεύει κι αυτή σχετικά άρθρα, υπερασπιζόμενη το δικαίωμα του αμερικανού πολίτη να ξέρει τι παίζεται στα πολιτικά κλιμάκια στην Ουάσινγκτον, την ώρα που τα βλαστάρια του σκοτώνονταν στο Βιετνάμ.
Σπίλμπεργκ, Στριπ, Χανκς: μια ονειρεμένη συνάντηση κινηματογραφικής κορυφής μας μεταφέρει, με τη συνδρομή ενός επίσης ονειρεμένου ερμηνευτικού συνόλου, στο ζοφερό κλίμα των αρχών του 70, σε μια κρίσιμη καμπή για την Αμερικάνικη αλλά και την Παγκόσμια Ιστορία. Ένας πόλεμος, ένας μυστικοπαθής και αλλόκοτος Πρόεδρος εχθρικός προς τον Τύπο και μια χώρα ταραγμένη και διχασμένη. Απέναντι τους ένας Τύπος με Ταυ κεφαλαίο που ελέγχει πραγματικά την εξουσία σε μια ιστορικά σημαντική εποχή στην οποία επιστρέφει με άγριες διαθέσεις το ακραιφνώς φιλελεύθερο δημιουργικό τρίο. Το The Post έχει όλα τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του Σπίλμπεργκ, ξεχειλίζοντας από τον ιδεαλισμό του και την αγάπη του για τις Δημοκρατικές Αρχές που διέπουν (ή πρέπει να διέπουν) την Αμερικάνικη Πολιτεία ως ηγέτιδα δύναμη του Δυτικού Κόσμου. Επιστρέφοντας λοιπόν σε ένα ιστορικό παρελθόν πριν την Εποχή της Πληροφορίας, βάζει στο μικροσκόπιό του τη λειτουργία του Τύπου και την αυθαιρεσία της εξουσίας που απειλεί ευθέως την ιερή ελευθεροτυπία. Παίρνοντας προφανώς ως αφορμή την τρέχουσα σκοτεινή πολιτική περίοδο των ΗΠΑ του Τραμπ, επιχειρεί έναν παραλληλισμό εποχών φτιάχνοντας έτσι ένα διαχρονικό πορτραίτο των κινδύνων από την κατάχρηση εξουσίας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Ταυτόχρονα όμως ζωγραφίζει και το συναρπαστικό πορτραίτο μιας προοδευτικής μεγαλοαστής που συνειδητοποιεί σταδιακά τι σημαίνει να παίρνεις θέση και να αποστασιοποιείσαι πρώτα από όλα ως ανεξάρτητη γυναίκα και κατόπιν ως μάχιμη ελεγκτής της εξουσίας. Γιατί μπορεί ο 70χρονος πλέον Σπίλμπεργκ να παραμένει ένας αιθεροβάμων ιδεαλιστής όμως καταλαβαίνει πολύ καλά την ουσία της διαπλοκής, τονίζοντας επίσης ίσως για πρώτη φορά τόσο έντονα στο έργο του την ύπαρξη ταξικών διαφορών και διαπλεκόμενων συμφερόντων στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας. Κάτι κοινότυπο ίσως για «έμπειρες» χώρες σαν τη δική μας, που όμως γίνεται συναρπαστικό κάτω από την αφηγηματική μπαγκέτα ενός μεγάλου δημιουργού και δύο ιερών τεράτων του Χόλιγουντ.
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ
THE RED SPARROW
Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς.
Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζόελ Έντγκερτον, Τζέρεμι Άιρονς, Μαίρη Λουίζ Πάρκερ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ.
Διάρκεια: 139 λεπτά
Ώρα έναρξης: Δευτέρα, Τρίτη & Τετάρτη 22.30 (Μία προβολή)
Η Ντομινίκα Εγκόροβα (η βραβευμένη με Όσκαρ Τζένιφερ Λόρενς) έχει πολλές ιδιότητες. Είναι μία αφοσιωμένη κόρη, αποφασισμένη να προστατέψει τη μητέρα της με κάθε κόστος. Είναι πρίμα μπαλαρίνα με τέτοια ένταση, που έχει ωθήσει το μυαλό και το σώμα της στα όρια. Είναι αριστοτεχνική στη μάχη της αποπλάνησης και της παραπλάνησης. Όταν της τυχαίνει ένας τραυματισμός που την αναγκάζει να τερματίσει την καριέρα της, η Ντομινίκα και η μητέρα της αντιμετωπίζουν ένα δυσοίωνο και αβέβαιο μέλλον. Αυτός είναι και ο λόγος που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης για να γίνει η νέα στρατιώτης της σχολής «Σπουργίτι», μίας μυστικής υπηρεσίας που εκπαιδεύει ξεχωριστούς νεαρούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν το σώμα και το μυαλό τους ως όπλο. Αφού υπομένει τη σαδιστική, διεστραμμένη διαδικασία εκπαίδευσης, αναδύεται ως το πιο επικίνδυνο «Σπουργίτι» που έχει βγάλει ποτέ η υπηρεσία. Η Ντομινίκα, πλέον, θα πρέπει να συμφιλιώσει τον παλιό εαυτό της με τη δύναμη που κατέχει τώρα, την ίδια ώρα που η ζωή της και όλοι αυτοί που αγαπά βρίσκονται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένου κι ενός πράκτορα της CIA (ο υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Τζόελ Έτζερτον) που προσπαθεί να την πείσει πως είναι ο μόνος, τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί.
Η ταινία είναι ο ορισμός του χορταστικού, απενοχοποιημένου θεάματος. Μια κατασκοπική περιπέτεια παλιά κοπής στην οποία δεν έχει σημασία τόσο η έκβαση της ιστορίας ή η πληθώρα μοτίβων (τα οποία με μια πρόχειρη ματιά παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα αληθοφάνειας) αλλά ο θρίαμβος της Λόρενς με κάθε τίμημα. Εκτός από την ασταμάτητη πλοκή της ταινίας, κυρίως στους χαρακτήρες και όχι απαραίτητα στο φόρτωμα της δράσης, παρατηρούμε παράλληλα τις αδρές κινήσεις της Τζένιφερ Λόρενς, μιας χαρακτηριστικά γενναιόδωρης, θερμής ηθοποιού, προς τη σωματική της χειραφέτηση, σε έναν ρόλο που απαιτεί γυμνό και απάθεια, πειθαρχία και συγκεκριμένη δωρικότητα.
