Σκηνοθεσία: Γουίτ Στίλμαν.
Πρωταγωνιστούν: Κέιτ Μπέκινσεϊλ, Κλόι Σεβινί, Ξαβιέρ Σάμιουελ, Μόρφιντ Κλαρκ.
Διάρκεια: 92 λεπτά
Ώρα έναρξης: Πέμπτη - Κυριακή 21.00 (Μια προβολή)
Η πανέμορφη νεαρή χήρα Λαίδη Σούζαν Βέρνον εγκαθίσταται προσωρινά στην έπαυλη των πεθερικών της, μέχρι να καταλαγιάσουν οι φήμες που κυκλοφορούν στους αριστοκρατικούς κύκλους, σχετικά με τις ερωτικές της περιπέτειες. Όσο βρίσκεται εκεί, είναι αποφασισμένη να εξασφαλίσει σύζυγο, τόσο για την ίδια, όσο και για την κόρη της Φρειδερίκη. Η τελευταία, αν και βρίσκεται σε ηλικία γάμου, αντιμετωπίζει απρόθυμα τα σχέδια της μητέρας της. Η Λαίδη Σούζαν όμως, συνεχίζει ακάθεκτη, προσελκύοντας ταυτόχρονα την προσοχή του όμορφου και νεαρού Ρέτζιναλντ Ντε Κόρσι, του πλούσιου αλλά ανόητου Σερ Τζέιμς Μάρτιν και του εξωφρενικά γοητευτικού, αλλά παντρεμένου Λόρδου Μάνγουερικ. Σύντομα, η κατάσταση θα ξεφύγει από τον έλεγχο της, περιπλέκοντας τα πράγματα ακόμα περισσότερο.
Απόλαυση! Είναι η λέξη που έρχεται αυθόρμητα στο νου όσο κυλάει η ίντριγκα αυτής της ανάλαφρης στην επιφάνεια και εκρηκτικής στον πυρήνα κινηματογραφικής διασκευής μιας ξεχασμένης νουβέλας που έγραψε σε μορφή επιστολών, δίκην οικογενειακής διασκέδασης, η μεγάλη Τζέιν Όστεν. Η «Λαίδη Σούζαν» είχε γραφτεί στα μέσα του 1790 αλλά δημοσιεύτηκε μετά θάνατον από τον ανιψιό της, Τζέιμς Έντουαρντ Όστεν-Λι, το 1871. Αυτή η πρώιμη νουβέλα μεταφέρθηκε στην οθόνη από τον Γουίτ Στίλμαν με πολύ στιλ, με μουσικότητα στην αφήγηση και διαλόγους που σπάνε κόκκαλα με τον υπόκωφο χαμηλότονο σαρκασμό τους. Ούτως ή άλλως δεν μοιάζει και τόσο με τα υπόλοιπα έργα της συγγραφικής ωριμότητας της συγγραφέα όπως η Λογική και Ευαισθησία ή η Περηφάνια και Προκατάληψη, έχοντας στο κέντρο της έναν δυναμικό γυναικείο χαρακτήρα χωρίς ηθικές αναστολές που συνδυάζει ομορφιά και πανουργία προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του. Πολύ μακριά από «δεσποσύνη σε κίνδυνο» η Λαίδη Σούζαν θα μπορούσε να είναι ένας σύγχρονος πολιτικός, ταγμένος στην τέλεια ίντριγκα που θα τον βοηθήσει να υποτάξει τους πάντες στο δικό του θέλημα (και να μην το καταλάβουν κιόλας). Εδώ βρίσκεται και το κλειδί για τη διαχρονικότητα μιας ιστορίας μεγαλοαστών του τέλους του 18ου αιώνα. Θα ξεκαρδιζόταν κανείς στα γέλια από την αφέλεια και τον χειρισμό των ανθρώπων αν δεν έμενε με ανοιχτό το στόμα από την πανουργία της Λαίδης την οποία υποδύεται μοναδικά η Κέιτ Μπέκινσεϊλ.
ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ ΘΕΕ ΜΟΥ! - A BRAS OUVERTS
Σκηνοθεσία: Τζενάρο Νουνζιάντε.
Πρωταγωνιστούν: Κέκο Ζαλόνε, Ναμπίχα Ακάρι, Λουίτζι Λουτσιάνο.
Διάρκεια: 97 λεπτά
Ώρα έναρξης: Δευτέρα - Τετάρτη 21.00 (Μια προβολή)
Το όνειρό του Κέκο είναι να γίνει αστυνομικός, όμως απορρίπτεται για τρίτη φορά από το σώμα. Με την μεσολάβηση ενός συγγενή του αναλαμβάνει τη φύλαξη του περίφημου καθεδρικού Ναού του Μιλάνου. Ασφαλώς δεν αργεί να κάνει την μία γκάφα μετά την άλλη αφού είναι το πλέον ακατάλληλο άτομο για αυτή την θέση. Η κατάσταση φτάνει στο αποκορύφωμα όταν ο Κέκο γνωρίζει και ερωτεύεται την όμορφη Φάρα, μία αδίστακτη γυναίκα που έχει σκοπό να ανατινάξει το μουσείο.
Δεν θα πρωτοτυπήσουμε λέγοντας πως η κωμική αντίληψη του Κέκο Ζαλόνε γύρω από το μοντέλο του νέο-ιταλού πολίτη είναι βγαλμένη από την συγγενική σε πολλά πράγματα με τη δική μας πραγματικότητα, ιταλική καθημερινότητα. Λαμογιές, αίσθηση της αρπαχτής, μικροαστισμός, καφρίλα δίχως όρια, κουτοπονηριές…Και τι δεν βρίσκει κανείς στο δελτίο ταυτότητας του αντιπαθή ήρωα που σκαρφίζεται ο Ζαλόνε. Όλα τα κακά της φυλής διανθισμένα από ιταλικό ταμπεραμέντο και παρά το χοντροκομμένο στα όρια της απελπισίας χιούμορ, κάποια σκετς να σε κάνουν να γελάς. Έχει βλέπεις κι αυτή την τσαχπινιά στο βλέμμα που τα κάνει όλα πιο υποφερτά και εύπεπτα από ότι είναι στην πραγματικότητα.
Η κωμωδία έχει πολύ γέλιο, βλέπεται πολύ ευχάριστα, πραγματικά είναι αυτό που λέμε «δίωρο ξέσκασμα» και υπακούει πάνω από όλους κι από όλα στον νούμερο ΕΝΑ κανόνα της ΚΩΜΩΔΙΑΣ που είναι ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΘΕΑΤΗ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ!!!!!!!
ΑΟΡΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ - CONTRATIEMPO
Σκηνοθεσία: Οριόλ Πάουλο.
Πρωταγωνιστούν: Μάριο Κάσας, Χοσέ Κορονάδο, Μπάρμπαρα Λένι, Άνα Βάγκενερ.
Διάρκεια: 106 λεπτά
Ώρα έναρξης: Πέμπτη - Τετάρτη 22.45 (Μια προβολή)
Παντρεμένος επιχειρηματίας με εξωσυζυγική σχέση βρίσκεται κατηγορούμενος για τη δολοφονία της ερωμένης του. Τσακάλι-δικηγορίνα αναλαμβάνει την υπεράσπιση του αλλά διαπιστώνει κένα στην ομολογία του. Όταν όμως ένας αναπάντεχος μάρτυρας εμφανίζεται στο προσκήνιο, η δικηγορίνα απαιτεί από τον πελάτη της να αποκαλύψει όλη την αλήθεια (το ζευγάρι πριν από το φόνο της γυναίκας είχε εμπλακεί σε θανατηφόρο τροχαίο) για να προσαρμόσουν τη νέα στρατηγική τους, καθώς έχουν μόλις τρεις ώρες για να προετοιμαστούν κατάλληλα.
Οι ισπανοί αναδεικνύονται μετρ του χιτσκοκικού θρίλερ, με μια σειρά ανατρεπτικών και ατμοσφαιρικών σπουδών πάνω στον τρόμο της καθημερινότητας. Ο «Επισκέπτης» του Πάουλο ξεκινά από μια συμβατική συνθήκη (τίποτα πιο συνηθισμένο από ένα ζευγάρι παράνομων εραστών που προσπαθεί να τη βγάλει καθαρή) που γρήγορα μετουσιώνεται σε ένα ελκυστικό νεονουάρ που αντιστέκεται σθεναρά στις επιβεβλημένες νόρμες του είδους. Το σκηνικό και κυρίως οι κοινωνικές ταυτότητες όλων ανεξαιρέτως των πρωταγωνιστών (ο ανερχόμενος επιχειρηματίας της χρονιάς και η διάσημη φωτογράφος μόδας διατηρούν όλη την αλαζονεία και το στυλάκι του στάτους τους, ενώ οι απελπισμένοι γονείς του εξαφανισμένου νέου είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας) έχουν σημαντικό μερίδιο στη σημειολογική ανάγνωση του φιλμ και, κυρίως, στην απολαυστική παρακολούθηση του από πλευράς θεατή. Χωρίς να είναι κάτι ξεχωριστό το φιλμ, πετυχαίνει να είναι ο ιδανικός ορισμός του απενοχοποιημένου θεάματος, ένα έξυπνο δραματουργικά μπρα-ντε-φερ για το «φαίνεσθαι και είναι» της πραγματικότητας, με αρκετές ανατροπές (παρά κάποιες τρύπες στο σενάριο) και φυσικά ένα απρόβλεπτο φινάλε-έκπληξη που περικλείει μέσα στην εύστοχη συνταγή του και το κοινωνικό σχολιασμό γύρω από τις επιλογές και τη συμπεριφορά των ηρώων.
