PAPA OU MAMAN
Σκηνοθεσία: Μαρτέν Μπουρμπουλόν.
Πρωταγωνιστούν: Λοράν Λαφίτ, Μαρίνα Φουά, Αλεξάντρ Ντερουσό, Άννα Λεμαρσάν, Ακίλ Ποτιέ.
Διάρκεια: 85 λεπτά
Ώρα έναρξης: 21.00 (Μια προβολή)
Το σκηνικό της τέλειας οικογένειας μετατρέπεται σε εμπόλεμη ζώνη στην πιο ανατρεπτική γαλλική κωμωδία της χρονιάς! Βιτριολικό χιούμορ, σπιρτόζικες ατάκες, σπαρταριστές καταστάσεις, καλοκουρδισμένοι ρυθμοί και μια εκρηκτική χημεία ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό δίδυμο των Μαρίνα Φουά και Λοράν Λαφίτ συνθέτουν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μαρτέν Μπουρμπουλόν, «Με τον Μπαμπά ή τη Μαμά;». Μια ξεκαρδιστική ταινία από τους δαιμόνιους σεναριογράφους Αλεξάντρ ντε Λα Πατελιέ και Ματιέ Ντελαπόρτ, δημιουργούς της τεράστιας επιτυχίας «Για Όλα Φταίει τ’ Όνομά Σου!» («Le Prénom», 2012).
Η Φλοράνς και ο Βενσάν έχουν πετύχει στα πάντα. Στην επαγγελματική τους ζωή, στον τέλειο γάμο τους, στα τρία υπέροχα παιδιά τους. Μη θέλοντας, όμως, να γίνουν ένα από εκείνα τα ζευγάρια που μένουν μαζί μόνο από υποχρέωση και καταλήγουν να μισούν ο ένας τον άλλον, αποφασίζουν από κοινού να χωρίσουν έπειτα από δεκαπέντε χρόνια γάμου. Το μόνο που επιθυμούν τώρα είναι ένα εξίσου επιτυχημένο διαζύγιο. Όταν όμως παίρνουν ταυτόχρονα την προαγωγή που πάντα ονειρεύονταν, για μια καριέρα στο εξωτερικό, η καθημερινότητά τους και η μέχρι τώρα απόλυτα πολιτισμένη σχέση τους μετατρέπονται σε εφιάλτη. Από ‘δω και στο εξής βγαίνουν τα μαχαίρια: οι δύο υποδειγματικοί πρώην σύζυγοι κηρύσσουν πόλεμο και θα κάνουν τα πάντα για να ΜΗΝ αποκτήσουν την κηδεμονία των παιδιών! Τα χτυπήματα κάτω από τη μέση διαδέχονται το ένα το άλλο, καθώς οι δύο εκτροχιασμένοι γονείς επιδίδονται σε ένα απολαυστικά βρώμικο παιχνίδι που στόχο έχει να αποφύγουν τις ευθύνες τους.
Μακριά από τα κλισέ των ζαχαρωμένων κομεντί, το «Με τον Μπαμπά ή τη Μαμά;» είναι η πιο τρελή κωμωδία του καλοκαιριού, ένα αυθάδες φιλμ που θίγει με ανάλαφρο και άκρως διασκεδαστικό τρόπο το επώδυνο ζήτημα του διαζυγίου στο εσωτερικό μιας οικογένειας που έμοιαζε ενωμένη, χωρίς να φοβάται ωστόσο να ξεμπροστιάσει τις μικρότητες και τους εγωισμούς που όλοι κρύβουμε μέσα μας! Ποιος είπε ότι οι ενήλικες πρέπει να είναι υπεύθυνοι;
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΝΗΣΙLA ISLA MINIMA
Σκηνοθεσία: Αλμπέρτο Ροντρίγκεζ.
Πρωταγωνιστούν: Χαβιέρ Γκουτιέρεζ, Ραούλ Αρεβάλο, Χεζούς Κάστρο.
Διάρκεια: 105 λεπτά
Ώρα έναρξης: 22.45 (Μια προβολή)
Ισπανικός Νότος, 1980. Η χώρα πασχίζει ακόμα να επουλώσει τις πληγές της από τις αγριότητες της περιόδου της δικτατορίας του Φράνκο. Μια σειρά από βάναυσες δολοφονίες έφηβων κοριτσιών σε μια απομονωμένη πόλη φέρνει κοντά δύο παντελώς ανόμοιους χαρακτήρες, δύο ντετέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονιών που στέλνονται από τη Μαδρίτη για να ξεδιαλύνουν την υπόθεση. Στοιχειωμένοι και οι ίδιοι από το παρελθόν τους στη σκιά του απολυταρχικού καθεστώτος, ο Χουάν και ο Πέδρο θα πρέπει να παραμερίσουν τις διαφωνίες και τις βαθιές ιδεολογικές διαφορές τους προκειμένου να βρουν τον δολοφόνο που για χρόνια τρομοκρατεί την περιοχή. Η ερευνά τους θα τους οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια, καθώς ανασύρει στην επιφάνεια τα σκοτεινά μυστικά της μικρής κοινότητας.
Σκληρός ρεαλισμός, πνιγηρή ατμόσφαιρα, αδιάκοπη ένταση, ανατροπές, καλογραμμένοι χαρακτήρες, αλλά και πολιτικοκοινωνικές προεκτάσεις, συνθέτουν μια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές εκπλήξεις που βγήκαν από την Ισπανία τα τελευταία χρόνια.
Από τη μία ένα καλογραμμένο ατμοσφαιρικό θρίλερ, από την άλλη ένα διαπεραστικό πορτρέτο ενός τόπου, μιας κοινωνία και μιας εποχής, το φιλμ του Γκουτιέρεζ είναι από εκείνα που φιλοδοξούν να είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ταινία είδους. Το «Μικρό Νησί» το κατορθώνει απόλυτα παραδίδοντας όχι μόνο ένα αστυνομικό μυστήριο που χτίζει πετυχημένα μια πνιγηρή αίσθηση απειλής, αλλά κάτι πιο σύνθετο, που αγγίζει μια σειρά από θεματικές ξεκινώντας από τη στιγμή στην οποία διαδραματίζεται, την εποχή που η Ισπανία προσπαθεί να κάνει την μετάβαση από τις σκοτεινές μέρες του Φράνκο στη δημοκρατία. Το παλιό και το καινούργιο και η αναπόφευκτη σύγκρουσή τους είναι εμφανή σε κάθε τι, από τη «διακόσμηση» στους τοίχους του παλιού ξενοδοχείου στο οποίο θα μείνουν οι δυο αστυνομικοί μέχρι την ίδια τη σχέση τους, που δεν είναι δίχως εμφανείς, ουσιαστικές τριβές. Τοποθετημένο σε ένα υποβλητικό τοπίο, φωτογραφημένο αριστοτεχνικά, το φιλμ είναι βραδυφλεγές, αλλά συναρπαστικό, πλούσιο σε λεπτομέρειες, γεμάτο από χαρακτήρες και στιγμές που χτίζουν ένα γοητευτικό μωσαϊκό που είναι απόλυτα «κινηματογραφικό» μα και αληθοφανές την ίδια στιγμή.
