Σκηνοθεσία: Ερίκ Λαρτιγκό.
Πρωταγωνιστούν: Καρίν Βιάρ, Φρανσουά Νταμιέν, Ερίκ Ελμοσνινό, Λουάν Εμερά.
Διάρκεια: 106 λεπτά
Ώρα έναρξης: Πέμπτη - Τρίτη 21.00 (Μια προβολή)
Τετάρτη 21.30 (Μία προβολή)
Όλοι στην οικογένεια της Πολά είναι κωφοί εκτός από εκείνη. Όχι ότι αυτό είναι πρόβλημα: πέρα από τις πάμπολλες υποχρεώσεις τους στην οικογενειακή φάρμα, ο πατέρας της αποφασίζει να βάλει υποψηφιότητα για δήμαρχος, η μητέρα της τον υποστηρίζει όσο μπορεί και ο 14χρονος αδερφός της είναι ερωτευμένος με την καλύτερή της φίλη!
Το μεγαλύτερο πρόβλημά της Πολά είναι η φοβερά πολυάσχολη καθημερινότητά της, αφού βοηθά την οικογένειά της στη φάρμα τους, είναι ο συνδετικός τους κρίκος με τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ γίνεται μέλος της σχολικής χορωδίας.
Σύντομα έχει την ευκαιρία να εντυπωσιάσει τους πάντες με την υπέροχη φωνή της και ο καθηγητής της αποφασίζει να την προετοιμάσει για έναν διαγωνισμό τραγουδιού, που μπορεί να της εξασφαλίσει την είσοδο σε μια σπουδαία μουσική σχολή στο Παρίσι. Πώς, όμως, θα ακολουθήσει ένα όνειρο που δεν μπορεί να καταλάβει η οικογένειά της; Και πώς θα μπορέσει να τους αποχωριστεί;
Ξεφεύγοντας από τα πρώτυπα των δεκάδων γαλλικών φαρσοκωμωδιών που κάθε χρονιά σπάνε τα ταμεία στη Γαλλία, αλλά και στη διανομή τους στην Ελλάδα, η «Οικογένεια Μπελιέ» είναι εξίσου feelgood, όσο και πρωτότυπη και πνευματώδης. Ο Λαρτιγκό πετυχαίνει ένα υπόδειγμα ισορροπίας ανάμεσα στο χιούμορ, την αμεσότητα, την τρυφερότητα, τη δροσιά και τη συγκίνηση. Αποφεύγει να εκμεταλλευτεί άγαρμπα την ιδιαιτερότητα των ηρώων του, αλλά επενδύει σοφά, τόσο με το σενάριο όσο και με τη χρήση (ή απουσία) του ήχου στην ταινία, εναλλάξ κωμικά ή δραματικά, στα αποτελέσματα που έχει στους γύρω ο κώδικας επικοινωνίας των μελών της οικογένειας.
Παίζοντας μόνο στη νοηματική, με εκπληκτική έμπνευση, η Καρίν Βιάρ και ο Φρανσουά Νταμιέν είναι απολαυστικοί ως παρορμητικοί γονείς, ενώ την παράσταση πραγματικά κλέβει η Λουάν Εμερά στο ρόλο της Πολά, η οποία ξεπήδησε από το γαλλικό The Voice και δεν έχει μόνο μια θαυμάσια φωνή, αλλά πραγματικό ταλέντο στην ηθοποιία, ταυτόχρονα αμήχανη, αδέξια, ερωτεύσιμη, χαριτωμένη κι ευαίσθητη. Τα τραγούδια του Μισέλ Σαρντού ακούγονται πληθωρικά στην ταινία, έξτρα δώρο για τους fans του Γάλλου συνθέτη. Μικρή, διακριτική αλλά συναισθηματικά ηλιόλουστη, η ταινία προσφέρει όχι μόνο ισόποσες δόσεις γέλιου και συγκίνησης, αλλά και μια αυθεντική νότα αισιοδοξίας για τη ζωή.
Σκηνοθεσία: Αλμπέρτο Ροντρίγκεζ.
Πρωταγωνιστούν: Χαβιέρ Γκουτιέρεζ, Ραούλ Αρεβάλο, Χεζούς Κάστρο.
Διάρκεια: 105 λεπτά
Ώρα έναρξης: Πέμπτη - Τρίτη 23.00 (Μια προβολή)
Τετάρτη 23.30 (Μια προβολή)
Ισπανικός Νότος, 1980. Η χώρα πασχίζει ακόμα να επουλώσει τις πληγές της από τις αγριότητες της περιόδου της δικτατορίας του Φράνκο. Μια σειρά από βάναυσες δολοφονίες έφηβων κοριτσιών σε μια απομονωμένη πόλη φέρνει κοντά δύο παντελώς ανόμοιους χαρακτήρες, δύο ντετέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονιών που στέλνονται από τη Μαδρίτη για να ξεδιαλύνουν την υπόθεση. Στοιχειωμένοι και οι ίδιοι από το παρελθόν τους στη σκιά του απολυταρχικού καθεστώτος, ο Χουάν και ο Πέδρο θα πρέπει να παραμερίσουν τις διαφωνίες και τις βαθιές ιδεολογικές διαφορές τους προκειμένου να βρουν τον δολοφόνο που για χρόνια τρομοκρατεί την περιοχή. Η ερευνά τους θα τους οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια, καθώς ανασύρει στην επιφάνεια τα σκοτεινά μυστικά της μικρής κοινότητας.
Σκληρός ρεαλισμός, πνιγηρή ατμόσφαιρα, αδιάκοπη ένταση, ανατροπές, καλογραμμένοι χαρακτήρες, αλλά και πολιτικοκοινωνικές προεκτάσεις, συνθέτουν μια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές εκπλήξεις που βγήκαν από την Ισπανία τα τελευταία χρόνια.
Από τη μία ένα καλογραμμένο ατμοσφαιρικό θρίλερ, από την άλλη ένα διαπεραστικό πορτρέτο ενός τόπου, μιας κοινωνία και μιας εποχής, το φιλμ του Γκουτιέρεζ είναι από εκείνα που φιλοδοξούν να είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ταινία είδους. Το «Μικρό Νησί» το κατορθώνει απόλυτα παραδίδοντας όχι μόνο ένα αστυνομικό μυστήριο που χτίζει πετυχημένα μια πνιγηρή αίσθηση απειλής, αλλά κάτι πιο σύνθετο, που αγγίζει μια σειρά από θεματικές ξεκινώντας από τη στιγμή στην οποία διαδραματίζεται, την εποχή που η Ισπανία προσπαθεί να κάνει την μετάβαση από τις σκοτεινές μέρες του Φράνκο στη δημοκρατία. Το παλιό και το καινούργιο και η αναπόφευκτη σύγκρουσή τους είναι εμφανή σε κάθε τι, από τη «διακόσμηση» στους τοίχους του παλιού ξενοδοχείου στο οποίο θα μείνουν οι δυο αστυνομικοί μέχρι την ίδια τη σχέση τους, που δεν είναι δίχως εμφανείς, ουσιαστικές τριβές. Τοποθετημένο σε ένα υποβλητικό τοπίο, φωτογραφημένο αριστοτεχνικά, το φιλμ είναι βραδυφλεγές, αλλά συναρπαστικό, πλούσιο σε λεπτομέρειες, γεμάτο από χαρακτήρες και στιγμές που χτίζουν ένα γοητευτικό μωσαϊκό που είναι απόλυτα «κινηματογραφικό» μα και αληθοφανές την ίδια στιγμή.
