Ένας Γερακιώτης, από τους παλιούς, με σημαντική και ανιδιοτελή προσφορά στο τόπο.
Ο Γιάννης Καντηλώρος γεννήθηκε στις 19/3/1959. Διετέλεσε: Δημοτικός Σύμβουλος Γέρακα από το 1986 έως το 1994, μέλος επί σειρά ετών των Διοικήσεων του Συλλόγου "ΠΗΓΗ" και του Ομίλου Φιλάθλων Γέρακα που υπεραγαπούσε. Ένας καλός φίλος για όλους, ένας άνθρωπος χωρίς κακία και υστεροβουλία.
Ο Γιάννης πάλευε σκληρά με την "αρρώστια" εδώ και ένα χρόνο περίπου.
Καλή παρηγοριά και κουράγιο στην σύζυγό του Γαβριέλα και το γιο του Μιχάλη.
Καλό ταξίδι φίλε, δώσε χαιρετίσματα...
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Τρίτη 30/12/2014 από τον Ιερό ναό Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Γέρακα, στις 15:30
Ένας ακόμη φίλος έφυγε…
Ένας ακόμα φίλος έφυγε και μας άφησε μόνους να τον θυμόμαστε. Πήγε να συναντήσει τον Στράτο, τον Πέτρο και τους άλλους της παρέας. Ο Γιάννης Κανδηλώρος μεγάλωσε στην ίδια πόλη που κάποτε δεν είχε δρόμους και σχολεία και προσπάθησε να γίνει καλύτερη. Μέσα από τα Δημοτικά συμβούλια, μέσα από το Σύλλογο πηγή μέσα από τον αθλητισμό, μέσα από όποιο χώρο βρέθηκε. Συνοδοιπόρος και συνάδελφος, δεν δίστασε να εκφράσει δημόσια τη γνώμη του και να σηκώσει ακόμα και τη σημαία της ιδεολογίας του. Συμπολίτης, οικογενειάρχης, επαγγελματίας και φίλος, που συνέβαλε στην υλοποίηση κάθε ιδέας την οποία εμπνεύστηκαν τα μέλη του Συλλόγου «Πηγή», όταν στο χώρο της επαγγελματικής του έδρας, κατασκευάστηκαν σκηνικά και μακέτες, για τη συμμετοχή στα δρώμενα του τόπου μας, όταν οδηγούσε άρματα στις εκδηλώσεις για τις αποκριές, όταν στήριζε προσπάθειες και έπαιρνε θέση με καθαρή συνείδηση και ακόμη καθαρότερο λόγο. Θα μας λείψει ο Γιάννης. Όμως σκεπτόμενοι ρεαλιστικά, θεωρούμε ότι έπρεπε να ξεκουραστεί, από τη στιγμή που ο δρόμος της επάρατου νόσου που είχε αρχίσει να οδεύει, δεν είχε γυρισμό παρά μόνο πόνο. Υπέφερε και δεν του άξιζε. Ένας χαιρετισμός από καρδιάς θα τον συνοδεύσει στην τελευταία του κατοικία και μια ανάμνηση για την συμμετοχή και την προσφορά του από το Σύλλογο «ΠΗΓΗ».
Ένας ακόμα φίλος έφυγε και μας άφησε μόνους να τον θυμόμαστε. Πήγε να συναντήσει τον Στράτο, τον Πέτρο και τους άλλους της παρέας. Ο Γιάννης Κανδηλώρος μεγάλωσε στην ίδια πόλη που κάποτε δεν είχε δρόμους και σχολεία και προσπάθησε να γίνει καλύτερη. Μέσα από τα Δημοτικά συμβούλια, μέσα από το Σύλλογο πηγή μέσα από τον αθλητισμό, μέσα από όποιο χώρο βρέθηκε. Συνοδοιπόρος και συνάδελφος, δεν δίστασε να εκφράσει δημόσια τη γνώμη του και να σηκώσει ακόμα και τη σημαία της ιδεολογίας του. Συμπολίτης, οικογενειάρχης, επαγγελματίας και φίλος, που συνέβαλε στην υλοποίηση κάθε ιδέας την οποία εμπνεύστηκαν τα μέλη του Συλλόγου «Πηγή», όταν στο χώρο της επαγγελματικής του έδρας, κατασκευάστηκαν σκηνικά και μακέτες, για τη συμμετοχή στα δρώμενα του τόπου μας, όταν οδηγούσε άρματα στις εκδηλώσεις για τις αποκριές, όταν στήριζε προσπάθειες και έπαιρνε θέση με καθαρή συνείδηση και ακόμη καθαρότερο λόγο. Θα μας λείψει ο Γιάννης. Όμως σκεπτόμενοι ρεαλιστικά, θεωρούμε ότι έπρεπε να ξεκουραστεί, από τη στιγμή που ο δρόμος της επάρατου νόσου που είχε αρχίσει να οδεύει, δεν είχε γυρισμό παρά μόνο πόνο. Υπέφερε και δεν του άξιζε. Ένας χαιρετισμός από καρδιάς θα τον συνοδεύσει στην τελευταία του κατοικία και μια ανάμνηση για την συμμετοχή και την προσφορά του από το Σύλλογο «ΠΗΓΗ».
