Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ (Le passenger de la pluie)
Γαλλική ταινία παραγωγής 1970
Σκηνοθεσία: Ρενέ Κλεμάν
Σενάριο: Σεμπάστιαν Τσαμπρισότ
Πρωταγωνιστούν: Τσαρλς Μπρόνσον, Μαρλέν Ζομπέρ, Μάλκολμ Μακ Ντάουελ, Τζιλ Άιρλαντ.
Διάρκεια. 120 λεπτά
Ένας μυστηριώδης και γοητευτικός Αμερικάνος καταδιώκει μια νέα γυναίκα και την πιέζει να του ομολογήσει ένα φόνο, για τον οποίον όμως εκείνη δεν είναι ολοκληρωτικά υπεύθυνη. Ο αμείλικτος αγώνας θα γεννήσει τελικά μια τρυφερότητα ανάμεσά τους.
Η ταινία του Ρενέ Κλεμάν έχει ένα μεγάλο προτέρημα: είναι ένα γοητευτικό αστυνομικό θρίλερ. Από τα πρώτα πλάνα της, την άφιξη του παράξενου ξένου με το λεωφορείο από τη Μασσαλία στη μικρή πόλη της Νότιας Γαλλίας, μέχρι τα τελευταία, το συνταγματάρχη Ντομπς, με τη τσάντα του ξένου στην πλάτη να κοιτάζει έκπληκτος το σπασμένο τζάμι του τηλεφωνικού θαλάμου, κατορθώνει να μεταδίδει στο θεατή εντυπώσεις μαγευτικές. Κι αυτό χάρη στην εντυπωσιακή αφήγηση της, τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δυο βασικούς χαρακτήρες της και το κυριότερο τις θαυμάσιες ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών της και την εξαιρετική δεξιοτεχνία του σκηνοθέτη της.
Η Μελί, σαν άλλη Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, βυθίζεται σιγά σιγά στο παιχνίδι του μυστηριώδους Αμερικανού και πορεύεται προς την ωρίμανση. Η επαφή της μαζί του, εξαιτ’ιας της δολοφονίας του βιαστή της, δραπέτη από κάποιο άσυλο τρελών και κλέφτη εξήντα χιλιάδων δολαρίων ;από τον αμερικανικό στρατό, την βγάζει από τον κόσμο της αργόσχολης γυναίκας και την οδηγεί σ’ αυτόν της μεστής γυναίκας μέσω της υπέρβασης του παιδικού της τραύματος. Και ο Ντομπς, στην πορεία του χρόνου, δείκτης του οποίου είναι οι παλινδρομικές κινήσεις του εκκρεμούς, χάνει τη σκληρότητα και τον κυνισμό του και γίνεται λιγότερο στυγνός στη συμπεριφορά του και περισσότερο ανθρώπινος στις πράξεις τους.
Η Μελί, σαν άλλη Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, βυθίζεται σιγά σιγά στο παιχνίδι του μυστηριώδους Αμερικανού και πορεύεται προς την ωρίμανση. Η επαφή της μαζί του, εξαιτ’ιας της δολοφονίας του βιαστή της, δραπέτη από κάποιο άσυλο τρελών και κλέφτη εξήντα χιλιάδων δολαρίων ;από τον αμερικανικό στρατό, την βγάζει από τον κόσμο της αργόσχολης γυναίκας και την οδηγεί σ’ αυτόν της μεστής γυναίκας μέσω της υπέρβασης του παιδικού της τραύματος. Και ο Ντομπς, στην πορεία του χρόνου, δείκτης του οποίου είναι οι παλινδρομικές κινήσεις του εκκρεμούς, χάνει τη σκληρότητα και τον κυνισμό του και γίνεται λιγότερο στυγνός στη συμπεριφορά του και περισσότερο ανθρώπινος στις πράξεις τους.
