Δείχνει τόσο το ότι η Δημοτική αρχή δεν φοβάται να κοιτάξει τους κατοίκους στα μάτια, όσο περισσότερο ότι δεν φοβάται το διάλογο, τα ερωτήματα, την κριτική, την άλλη άποψη.
Είναι ξεκάθαρο ότι όταν μια Δημοτική Αρχή παίρνει μια τέτοια πρωτοβουλία, και όταν την πρωτοβουλία αυτή δεν την παίρνει "εν κρυπτώ" αλλά φροντίζει να γίνει γνωστή σε όλους τους κατοίκους, τότε η Δημοτική αυτή αρχή σέβεται τους κατοίκους και πραγματικά θέλει να τους ακούσει και να μιλήσει μαζί τους.
Πριν από μερικές μέρες λοιπόν, στο Οινοποιείο Πέτρου συντελέστηκε η πρώτη μιας σειράς τέτοιων συναντήσεων, στις οποίες ο Δήμαρχος Παλλήνης καλεί τους κατοίκους να συζητήσουν.
Υπήρξαν λοιπόν κάποια σημεία στα οποία θα ήθελα να σταθώ με αφορμή αυτή, την πρώτη για φέτος, συνάντηση διαβούλευσης.
Θα ξεκινήσω από την περιορισμένη συμμετοχή των κατοίκων (σε αντίθεση με περσινή συνάντηση που το Οινοποιείο Πέτρου "βούλιαξε"). Λίγο πάνω από 100 ήταν οι κάτοικοι που συμμετείχαν.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται θα πω και θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Όταν πριν από χρόνια ξεκινήσαμε τέτοιες συναντήσεις στο Γέρακα η συμμετοχή των κατοίκων ήταν μεγάλη αλλά φθίνουσα χρόνο με το χρόνο. Αν και εύκολα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η μικρή συμμετοχή ήταν αποδοκιμασία της Δημοτικής Αρχής, τα εκλογικά αποτελέσματα έδειχναν το αντίθετο.
Τα ζητήματα που έθεταν οι κάτοικοι - στη συντριπτική τους πλειοψηφία - είχαν να κάνουν με προβλήματα της καθημερινότητας που αναζητούσαν επίλυση και όχι ζητήματα στρατηγικής για το μέλλον της πόλης, όπως θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι μια διαβούλευση. Το τι συνέβαινε λοιπόν είναι απλό. Οι κάτοικοι έβρισκαν άλλους τρόπους επικοινωνίας με τη Δημοτική αρχή για την επίλυση ζητημάτων της καθημερινότητας και έτσι περιορίζονταν η συμμετοχή τους στη διαβούλευση. Από την άλλη οι ελάχιστες φωνές πραγματικής διαβούλευσης, οι χωρίς σκοπιμότητα, χάνονταν μέσα στις φωνές που αφορούσαν την καθημερινότητα και έτσι ακόμα και αυτές περιόριζαν τη συμμετοχή τους στη διαβούλευση.
Θα ξεκινήσω από την περιορισμένη συμμετοχή των κατοίκων (σε αντίθεση με περσινή συνάντηση που το Οινοποιείο Πέτρου "βούλιαξε"). Λίγο πάνω από 100 ήταν οι κάτοικοι που συμμετείχαν.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται θα πω και θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Όταν πριν από χρόνια ξεκινήσαμε τέτοιες συναντήσεις στο Γέρακα η συμμετοχή των κατοίκων ήταν μεγάλη αλλά φθίνουσα χρόνο με το χρόνο. Αν και εύκολα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η μικρή συμμετοχή ήταν αποδοκιμασία της Δημοτικής Αρχής, τα εκλογικά αποτελέσματα έδειχναν το αντίθετο.
Τα ζητήματα που έθεταν οι κάτοικοι - στη συντριπτική τους πλειοψηφία - είχαν να κάνουν με προβλήματα της καθημερινότητας που αναζητούσαν επίλυση και όχι ζητήματα στρατηγικής για το μέλλον της πόλης, όπως θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι μια διαβούλευση. Το τι συνέβαινε λοιπόν είναι απλό. Οι κάτοικοι έβρισκαν άλλους τρόπους επικοινωνίας με τη Δημοτική αρχή για την επίλυση ζητημάτων της καθημερινότητας και έτσι περιορίζονταν η συμμετοχή τους στη διαβούλευση. Από την άλλη οι ελάχιστες φωνές πραγματικής διαβούλευσης, οι χωρίς σκοπιμότητα, χάνονταν μέσα στις φωνές που αφορούσαν την καθημερινότητα και έτσι ακόμα και αυτές περιόριζαν τη συμμετοχή τους στη διαβούλευση.
Από την 25ετή εμπειρία μου σας λέω ότι πιο εύκολα θα μαζευτούν 30 άνθρωποι για τη λακκούβα του δρόμου τους, παρά για τη διεκδίκηση της κεραίας για παράδειγμα.
Το ίδιο κατά τη γνώμη μου συμβαίνει τώρα στην Παλλήνη.
Η καθημερινότητα που κατά κανόνα, απασχολεί όλους περισσότερο από ζητήματα στρατηγικής, ανάπτυξης και οράματος, αντιμετωπίζεται άμεσα και αποτελεσματικά. Έτσι λιγοστεύουν αυτοί που με στόχο να θέσουν το δικό τους πρόβλημα της καθημερινότητας θα προσέλθουν σε μια δημόσια συζήτηση με το Δήμαρχο.
Το στοίχημα λοιπόν για μένα αγαπητοί μου φίλοι, δεν είναι να γεμίσουμε το όποιο πολιτιστικό κέντρο με κατοίκους που θα φωνάζουν για τη λακκούβα τους, που θα ζητούν άσφαλτο, που θα γκρινιάζουν γιατί τους μυρίζει ο κάδος. Το στοίχημα είναι να γεμίσουμε το όποιο πολιτιστικό κέντρο με κατοίκους που θα κάνουν προτάσεις για το μέλλον της πόλης. Με κατοίκους που έχουν άποψη και την καταθέτουν, για το πως θέλουν την πόλη τους σε βάθος χρόνου, πως την οραματίζονται και με προτάσεις για το πως θα το καταφέρουμε.
Αρκετοί επίσης είναι αυτοί που λένε ότι ο Δήμαρχος σε αυτές τις συναντήσεις μιλάει πολύ. Δηλαδή τι θα ήταν σωστό; Διαβούλευση με Δήμαρχο μουγκό; Διαβούλευση με Δήμαρχο που δεν θα παρουσιάσει αυτό που έχει κάνει; Προσωπικά μέμφομαι το Δήμαρχο γιατί στη συνάντηση της Παλλήνης μίλησε λίγο και άφησε αρκετό έργο «απ’ έξω». Όσοι θέλουν σύντομες τοποθετήσεις από το Δήμαρχο (από τον όποιο Δήμαρχο) είτε δεν θέλουν να του δώσουν τη δυνατότητα να παρουσιάσει το έργο του είτε θέλουν να πουν στα γρήγορα τα δικά τους και να φύγουν, μη χάνουν και πολύ ώρα σε τέτοιες διαδικασίες. Όταν ο ίδιος ο Δήμαρχος λέει «θα είμαι εδώ για όσο χρειαστεί» «θα σας ακούσω και θα απαντήσω σε όλους» τότε οι επικρίσεις για μακροσκελή εισήγηση δεν έχουν κανένα νόημα.
Ένα άλλο που έχω να παρατηρήσω είναι η απουσία πρώην Δημάρχων της Παλλήνης που είναι ακόμα "εν δράσει". Θεωρώ ότι η απουσία τους αποτελεί τουλάχιστον προσβολή προς τους κατοίκους.
Το ίδιο πιστεύω για το σύνολο των αιρετών που απουσίαζαν και που σε λιγότερο από ένα χρόνο θα ζητήσουν την ψήφο αυτών των κατοίκων. Απλά πράγματα και αυτονόητα λέω. Αν δεν θες να ακούσεις τον όποιο κάτοικο πως θες να σε ψηφίσει; Εκτός εάν δεν ήθελαν να ακούσουν το Δήμαρχο, δεν ήθελαν δηλαδή να ακούσουν το έργο, επιλέγοντας να ζουν και να πορεύονται στη δική τους εικονική πραγματικότητα όπου τίποτα δεν έχει γίνει.
Βέβαια υπήρξαν και αιρετοί που ήρθαν για να δώσουν παράσταση, αλλά δεν έχω διάθεση αντιπαράθεσης αυτή τη στιγμή εκτός αν προκληθώ.
Δεν θα ασχοληθώ ούτε με τα σχόλια λούμπεν καφενείου που διάβασα.
Όλοι κρινόμαστε.
Τελειώνοντας φίλοι μου, σας καλώ να συμμετάσχετε στις επόμενες συναντήσεις διαβούλευσης, να θέσετε το όποιο ζήτημα σας απασχολεί για τη γειτονία σας, και να καταθέσετε, αν θέλετε, την άποψη σας για το μέλλον της πόλης μας.
Το ίδιο κατά τη γνώμη μου συμβαίνει τώρα στην Παλλήνη.
Η καθημερινότητα που κατά κανόνα, απασχολεί όλους περισσότερο από ζητήματα στρατηγικής, ανάπτυξης και οράματος, αντιμετωπίζεται άμεσα και αποτελεσματικά. Έτσι λιγοστεύουν αυτοί που με στόχο να θέσουν το δικό τους πρόβλημα της καθημερινότητας θα προσέλθουν σε μια δημόσια συζήτηση με το Δήμαρχο.
Το στοίχημα λοιπόν για μένα αγαπητοί μου φίλοι, δεν είναι να γεμίσουμε το όποιο πολιτιστικό κέντρο με κατοίκους που θα φωνάζουν για τη λακκούβα τους, που θα ζητούν άσφαλτο, που θα γκρινιάζουν γιατί τους μυρίζει ο κάδος. Το στοίχημα είναι να γεμίσουμε το όποιο πολιτιστικό κέντρο με κατοίκους που θα κάνουν προτάσεις για το μέλλον της πόλης. Με κατοίκους που έχουν άποψη και την καταθέτουν, για το πως θέλουν την πόλη τους σε βάθος χρόνου, πως την οραματίζονται και με προτάσεις για το πως θα το καταφέρουμε.
Αρκετοί επίσης είναι αυτοί που λένε ότι ο Δήμαρχος σε αυτές τις συναντήσεις μιλάει πολύ. Δηλαδή τι θα ήταν σωστό; Διαβούλευση με Δήμαρχο μουγκό; Διαβούλευση με Δήμαρχο που δεν θα παρουσιάσει αυτό που έχει κάνει; Προσωπικά μέμφομαι το Δήμαρχο γιατί στη συνάντηση της Παλλήνης μίλησε λίγο και άφησε αρκετό έργο «απ’ έξω». Όσοι θέλουν σύντομες τοποθετήσεις από το Δήμαρχο (από τον όποιο Δήμαρχο) είτε δεν θέλουν να του δώσουν τη δυνατότητα να παρουσιάσει το έργο του είτε θέλουν να πουν στα γρήγορα τα δικά τους και να φύγουν, μη χάνουν και πολύ ώρα σε τέτοιες διαδικασίες. Όταν ο ίδιος ο Δήμαρχος λέει «θα είμαι εδώ για όσο χρειαστεί» «θα σας ακούσω και θα απαντήσω σε όλους» τότε οι επικρίσεις για μακροσκελή εισήγηση δεν έχουν κανένα νόημα.
Ένα άλλο που έχω να παρατηρήσω είναι η απουσία πρώην Δημάρχων της Παλλήνης που είναι ακόμα "εν δράσει". Θεωρώ ότι η απουσία τους αποτελεί τουλάχιστον προσβολή προς τους κατοίκους.
Το ίδιο πιστεύω για το σύνολο των αιρετών που απουσίαζαν και που σε λιγότερο από ένα χρόνο θα ζητήσουν την ψήφο αυτών των κατοίκων. Απλά πράγματα και αυτονόητα λέω. Αν δεν θες να ακούσεις τον όποιο κάτοικο πως θες να σε ψηφίσει; Εκτός εάν δεν ήθελαν να ακούσουν το Δήμαρχο, δεν ήθελαν δηλαδή να ακούσουν το έργο, επιλέγοντας να ζουν και να πορεύονται στη δική τους εικονική πραγματικότητα όπου τίποτα δεν έχει γίνει.
Βέβαια υπήρξαν και αιρετοί που ήρθαν για να δώσουν παράσταση, αλλά δεν έχω διάθεση αντιπαράθεσης αυτή τη στιγμή εκτός αν προκληθώ.
Δεν θα ασχοληθώ ούτε με τα σχόλια λούμπεν καφενείου που διάβασα.
Όλοι κρινόμαστε.
Τελειώνοντας φίλοι μου, σας καλώ να συμμετάσχετε στις επόμενες συναντήσεις διαβούλευσης, να θέσετε το όποιο ζήτημα σας απασχολεί για τη γειτονία σας, και να καταθέσετε, αν θέλετε, την άποψη σας για το μέλλον της πόλης μας.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ.
Ο ΔΗΜΟΣ ΠΑΛΛΗΝΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ.
Ας ξεκινήσουμε.
