Σκηνοθεσία: Σέιν Μπλακ.
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Γκουίνεθ Πάλτροου, Ντον Τσιντλ, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Γκάι Πιρς.
Διάρκεια: 129 λεπτά
Ώρες προβολών: 20.50 & 23.10 (Δύο προβολές)
CINE ΓΕΡΑΚΑΣ - Πέμπτη 23 έως Τετάρτη 29 Μαΐου
Συναντάμε τον Iron Man, μετά ακριβώς από τα γεγονότα των «Avengers», όπου τίποτα δεν είναι ακριβώς ίδιο στη ζωή του: το σπίτι, το επιτελείο, το εργαστήριό του δέχονται επίθεση, ο κόσμος του ισοπεδώνεται και οι αγαπημένοι του άνθρωποι κινδυνεύουν. Ο Mandarin, ένας από τους πιο ισχυρούς εχθρούς του απειλεί την ύπαρξη του υπερήρωα, αλλά ο Τόνι Σταρκ είναι αποφασισμένος, όχι μόνο να πάρει εκδίκηση, αλλά και να απαντήσει επιτέλους στο αιώνιο ερώτημα αν είναι η στολή που κάνει τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος που κάνει τη στολή...
Απ’ όπου και να το πιάσεις, το «Iron Man 3» μοιάζει με ένα ξέφρενο πάρτι που δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν παραδεχτείς ότι είναι σχεδόν η πιο απολαυστική ταινία υπερήρωα που έχεις δει ποτέ. Τα εύσημα ανήκουν στον Σέιν Μπλακ που γράφει και σκηνοθετεί την τρίτη σόλο περιπέτεια του Τόνι Σταρκ σαν να επρόκειτο για την κωμική περιπέτεια της χρονιάς.
Μακριά από την αναγνωριστική πρώτη του 2008 και τα inside jokes της μέτριας δεύτερης ταινίας το 2010, το «Iron Man 3» ίπταται πριν απ’ οτιδήποτε στο πιο υψηλό δραματικό επίπεδο που έφτασε ποτέ ταινία υπερήρωα της Marvel, καθώς ο Μπλακ καταφέρνει κάτι πραγματικά μοναδικό: χωρίς να αφαιρεί ίχνος από την κομίστικη καταγωγή του Iron Man τον αντιμετωπίζει πρωτίστως ως έναν αυτόνομο κινηματογραφικό ήρωα με χαρακτήρα, πάθη, αδυναμίες, φλεγματικό χιούμορ και μια μεγάλη καρδιά που – δεν θα τον κατηγορούσαμε ποτέ - βρίσκεται απλά αρκετά βαθιά κάτω από την επίστρωση του επιτυχημένου γόη και του out of the closet πλέον υπερήρωα.
Ισως γι’ αυτό το «Iron Man 3» στο μεγαλύτερο ποσοστό του κυριαρχείται από τον Τόνι Σταρκ, δίνοντας λιγότερο χρόνο στο σιδερένιο alter – ego του. Ισως γι' αυτό οι καλύτερες σκηνές δράσης θέλουν τον Iron Man χωρίς το κοστούμι του ή τουλάχιστον όχι με όλα τα μεταλλικά άκρα του. Ισως γι’ αυτό ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζιούνορ μεγαλουργεί στην σχεδόν καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, χτίζοντας έναν ήρωα που είναι καταδικασμένος να μείνει κλασικός εξαιτίας αυτής της ταινίας.
Ψυχολογικά τραυματισμένος ο Τόνι Σταρκ πάσχει από κρίσεις πανικού, κρύβεται μέσα στο εργαστήριο του σαν ένα μικρό αγόρι που νιώθει ασφαλές μόνο με τα παιχνίδια του, παραμένει ο ίδιος απαράδεκτος σύντροφος απέναντι στην υπέροχη Πέπερ που συνεχίζει να του συγχωρεί τα πάντα, μοναχικός και μόνος αδυνατεί να αποτινάξει από πάνω του το class ενός γνήσιου κοσμοπολίτη θέλει απλά να συνεχίσει να έχει όλον τον κόσμο στα πόδια του, είτε αυτό σημαίνει να σώσει τον κόσμο από την απειλή του Mandarin είτε να διαφυλάξει ως αναφαίρετο δικαίωμα του πως – κατά το οι ωραίοι έχουν χρέη – από το κρεβάτι του έχουν περάσει περισσότερες γυναίκες απ’ όσες θυμάται. Μόνο που σταδιακά, θα ανακαλύψει πως οι αδυναμίες του μπορεί να είναι και αυτές που μπορούν να τον σώσουν περισσότερο από οποιαδήποτε υπερηρωική δύναμη.
Δεν υπάρχει τέλος στο πόσο γλαφυρά έχει χτίσει το χαρακτήρα του Τόνι Σταρκ ο συνδυασμός της πένας και της σκηνοθετικής λιτότητας του Σέιν με την συναρπαστική ερμηνεία του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζιούνορ σε μια non stop επίθεση πραγματικού χιούμορ και μιας καλώς εννοούμενης ελαφρότητας που τα τελευταία χρόνια, με τις ευλογίες του Κρίστοφερ Νόλαν, μοιάζει να χάνεται από τις κινηματογραφικές διασκευές των κόμικ υπερηρώων προς όφελος μιας σκοτεινής αισθητικής που απομυζεί ταινία με την ταινία κάθε πολύχρωμη και ποπ αναφορά, λες και είναι κακό μια ταινία που βασίζεται σε κόμικ να παραμένει πιστή στην αρχική πηγή της.
Ομως, το «Iron Man 3» δεν εξαντλείται εκεί. Ή στην πραγματικότητα δεν εξαντλείται ποτέ.
Συναντάμε τον Iron Man, μετά ακριβώς από τα γεγονότα των «Avengers», όπου τίποτα δεν είναι ακριβώς ίδιο στη ζωή του: το σπίτι, το επιτελείο, το εργαστήριό του δέχονται επίθεση, ο κόσμος του ισοπεδώνεται και οι αγαπημένοι του άνθρωποι κινδυνεύουν. Ο Mandarin, ένας από τους πιο ισχυρούς εχθρούς του απειλεί την ύπαρξη του υπερήρωα, αλλά ο Τόνι Σταρκ είναι αποφασισμένος, όχι μόνο να πάρει εκδίκηση, αλλά και να απαντήσει επιτέλους στο αιώνιο ερώτημα αν είναι η στολή που κάνει τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος που κάνει τη στολή...
Απ’ όπου και να το πιάσεις, το «Iron Man 3» μοιάζει με ένα ξέφρενο πάρτι που δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν παραδεχτείς ότι είναι σχεδόν η πιο απολαυστική ταινία υπερήρωα που έχεις δει ποτέ. Τα εύσημα ανήκουν στον Σέιν Μπλακ που γράφει και σκηνοθετεί την τρίτη σόλο περιπέτεια του Τόνι Σταρκ σαν να επρόκειτο για την κωμική περιπέτεια της χρονιάς.
Μακριά από την αναγνωριστική πρώτη του 2008 και τα inside jokes της μέτριας δεύτερης ταινίας το 2010, το «Iron Man 3» ίπταται πριν απ’ οτιδήποτε στο πιο υψηλό δραματικό επίπεδο που έφτασε ποτέ ταινία υπερήρωα της Marvel, καθώς ο Μπλακ καταφέρνει κάτι πραγματικά μοναδικό: χωρίς να αφαιρεί ίχνος από την κομίστικη καταγωγή του Iron Man τον αντιμετωπίζει πρωτίστως ως έναν αυτόνομο κινηματογραφικό ήρωα με χαρακτήρα, πάθη, αδυναμίες, φλεγματικό χιούμορ και μια μεγάλη καρδιά που – δεν θα τον κατηγορούσαμε ποτέ - βρίσκεται απλά αρκετά βαθιά κάτω από την επίστρωση του επιτυχημένου γόη και του out of the closet πλέον υπερήρωα.
Ισως γι’ αυτό το «Iron Man 3» στο μεγαλύτερο ποσοστό του κυριαρχείται από τον Τόνι Σταρκ, δίνοντας λιγότερο χρόνο στο σιδερένιο alter – ego του. Ισως γι' αυτό οι καλύτερες σκηνές δράσης θέλουν τον Iron Man χωρίς το κοστούμι του ή τουλάχιστον όχι με όλα τα μεταλλικά άκρα του. Ισως γι’ αυτό ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζιούνορ μεγαλουργεί στην σχεδόν καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, χτίζοντας έναν ήρωα που είναι καταδικασμένος να μείνει κλασικός εξαιτίας αυτής της ταινίας.
Ψυχολογικά τραυματισμένος ο Τόνι Σταρκ πάσχει από κρίσεις πανικού, κρύβεται μέσα στο εργαστήριο του σαν ένα μικρό αγόρι που νιώθει ασφαλές μόνο με τα παιχνίδια του, παραμένει ο ίδιος απαράδεκτος σύντροφος απέναντι στην υπέροχη Πέπερ που συνεχίζει να του συγχωρεί τα πάντα, μοναχικός και μόνος αδυνατεί να αποτινάξει από πάνω του το class ενός γνήσιου κοσμοπολίτη θέλει απλά να συνεχίσει να έχει όλον τον κόσμο στα πόδια του, είτε αυτό σημαίνει να σώσει τον κόσμο από την απειλή του Mandarin είτε να διαφυλάξει ως αναφαίρετο δικαίωμα του πως – κατά το οι ωραίοι έχουν χρέη – από το κρεβάτι του έχουν περάσει περισσότερες γυναίκες απ’ όσες θυμάται. Μόνο που σταδιακά, θα ανακαλύψει πως οι αδυναμίες του μπορεί να είναι και αυτές που μπορούν να τον σώσουν περισσότερο από οποιαδήποτε υπερηρωική δύναμη.
Δεν υπάρχει τέλος στο πόσο γλαφυρά έχει χτίσει το χαρακτήρα του Τόνι Σταρκ ο συνδυασμός της πένας και της σκηνοθετικής λιτότητας του Σέιν με την συναρπαστική ερμηνεία του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζιούνορ σε μια non stop επίθεση πραγματικού χιούμορ και μιας καλώς εννοούμενης ελαφρότητας που τα τελευταία χρόνια, με τις ευλογίες του Κρίστοφερ Νόλαν, μοιάζει να χάνεται από τις κινηματογραφικές διασκευές των κόμικ υπερηρώων προς όφελος μιας σκοτεινής αισθητικής που απομυζεί ταινία με την ταινία κάθε πολύχρωμη και ποπ αναφορά, λες και είναι κακό μια ταινία που βασίζεται σε κόμικ να παραμένει πιστή στην αρχική πηγή της.
Ομως, το «Iron Man 3» δεν εξαντλείται εκεί. Ή στην πραγματικότητα δεν εξαντλείται ποτέ.
