Την κάθετη αντίθεσή του εκφράζει το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ για την περαιτέρω κατάργηση ή συγχώνευση Νομικών Προσώπων Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου της πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης και της επαπειλούμενης απόλυσης των εργαζομένων σ΄ αυτά.
Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ τονίζει ότι μόλις πριν δύο εβδομάδες, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης διαβεβαίωσε ότι οι ρυθμίσεις του πρόσφατα ψηφισθέντα νόμου του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες ορίζουν ότι με την κατάργηση νομικών προσώπων λύονται και οι συμβάσεις υπαλλήλων με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, προς το παρόν, δεν αφορούν τους ΟΤΑ.
Ωστόσο, με τις διατάξεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου αναιρούνται οι παραπάνω διαβεβαιώσεις και επιχειρείται πλήρης αποδιάρθρωση των υπηρεσιών και δομών των δήμων της χώρας. Η κεκτημένη δε, μετά τις συγχωνεύσεις που επέφερε ο Καλλικράτης, ισορροπία του συστήματος οδηγείται σε κατάρρευση.
Στην ουσία, με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου καταργείται ευθέως η συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η έννοια της αιρετότητας και η συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτονομία των αιρετών της οργάνων να διοικούν.
Το Δ. Σ. της ΚΕΔΕ θα ζητήσει άμεσα συνάντηση με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, προκειμένου να του εκφράσει την κατηγορηματική αντίθεση της Αυτοδιοίκησης σε περαιτέρω κατάργηση νομικών της προσώπων και απόλυση προσωπικού.
Σε κάθε περίπτωση η ΚΕΔΕ υπενθυμίζει ότι στο πλαίσιο της δημοσιονομικής εξυγίανσης ο μόνος φορέας του Δημοσίου που προχώρησε σε συγχωνεύσεις και αναδιαρθρώσεις των δομών και των υπηρεσιών του ήταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ειδικότερα, σε ότι αφορά στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, από 4.300 συγχωνεύτηκαν σε 520, ήτοι μείωση 88%, ενώ τα ΝΠΙΔ από 1.350 συγχωνεύτηκαν σε 492, ήτοι μείωση 64%! Γίνεται αντιληπτό ότι οι Δήμοι όχι μόνο προχώρησαν αποφασιστικά σ’ αυτές τις συγχωνεύσεις αλλά σήκωσαν και το τεράστιο βάρος της αναζήτησης λειτουργικών ισορροπιών για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών. Και όλα αυτά όταν οι Κυβερνήσεις δεν τόλμησαν μέχρι σήμερα να προχωρήσουν στις αναγκαίες συγχωνεύσεις των Οργανισμών της Δημόσιας Διοίκησης.
Επίσης υπογραμμίζει ότι στις σημερινές δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, θεμελιώδεις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ασκούνται μέσω των κοινωφελών Δημοτικών Επιχειρήσεων και παρέχονται με τον πλέον αποτελεσματικό και οικονομικό τρόπο, υψηλού επιπέδου αναγκαίες κοινωνικοπρονοιακές υπηρεσίες μέσω δομών, όπως παιδικοί σταθμοί, Βοήθεια στο Σπίτι, ΚΗΦΗ, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠμΕΑ, ξενώνες αστέγων, κοινωνικά παντοπωλεία και ιατρεία, κέντρα πρόληψης, γυμναστήρια, ωδεία κ.α. Υπηρεσίες που ανακουφίζουν τις πιο ευαίσθητες και ευάλωτες στις συνέπειες της κρίσης κοινωνικές ομάδες πολιτών. Υπηρεσίες, τις οποίες το ίδιο το κράτος αδυνατεί να διασφαλίσει και σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν απρόσιτες
Η ΚΕΔΕ θεωρεί ακόμη ότι η μονομερής και «άνωθεν» κατάργηση θέσεων εργασίας, η μονομερής και «άνωθεν» διαγραφή ολόκληρων δημοτικών φορέων, υπονομεύει και ακυρώνει το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τη γυρίζει πίσω στη δεκαετία του ΄60 και την περιορίζει στην έκδοση μόνο πιστοποιητικών.
Υπογραμμίζει δε, όχι μόνο την ανάγκη ύπαρξης αλλά στήριξης της λειτουργίας αυτών των δομών και υπηρεσιών, των μοναδικών δημόσιων φορέων που αναπληρώνουν το ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος.
Δηλώνει δε προς κάθε κατεύθυνση ότι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση της χώρας είναι αποφασισμένη να διαφυλάξει και τη συνταγματική της υπόσταση και τον κοινωνικό της ρόλο.
Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ τονίζει ότι μόλις πριν δύο εβδομάδες, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης διαβεβαίωσε ότι οι ρυθμίσεις του πρόσφατα ψηφισθέντα νόμου του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες ορίζουν ότι με την κατάργηση νομικών προσώπων λύονται και οι συμβάσεις υπαλλήλων με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, προς το παρόν, δεν αφορούν τους ΟΤΑ.
Ωστόσο, με τις διατάξεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου αναιρούνται οι παραπάνω διαβεβαιώσεις και επιχειρείται πλήρης αποδιάρθρωση των υπηρεσιών και δομών των δήμων της χώρας. Η κεκτημένη δε, μετά τις συγχωνεύσεις που επέφερε ο Καλλικράτης, ισορροπία του συστήματος οδηγείται σε κατάρρευση.
Στην ουσία, με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου καταργείται ευθέως η συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η έννοια της αιρετότητας και η συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτονομία των αιρετών της οργάνων να διοικούν.
Το Δ. Σ. της ΚΕΔΕ θα ζητήσει άμεσα συνάντηση με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, προκειμένου να του εκφράσει την κατηγορηματική αντίθεση της Αυτοδιοίκησης σε περαιτέρω κατάργηση νομικών της προσώπων και απόλυση προσωπικού.
Σε κάθε περίπτωση η ΚΕΔΕ υπενθυμίζει ότι στο πλαίσιο της δημοσιονομικής εξυγίανσης ο μόνος φορέας του Δημοσίου που προχώρησε σε συγχωνεύσεις και αναδιαρθρώσεις των δομών και των υπηρεσιών του ήταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ειδικότερα, σε ότι αφορά στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, από 4.300 συγχωνεύτηκαν σε 520, ήτοι μείωση 88%, ενώ τα ΝΠΙΔ από 1.350 συγχωνεύτηκαν σε 492, ήτοι μείωση 64%! Γίνεται αντιληπτό ότι οι Δήμοι όχι μόνο προχώρησαν αποφασιστικά σ’ αυτές τις συγχωνεύσεις αλλά σήκωσαν και το τεράστιο βάρος της αναζήτησης λειτουργικών ισορροπιών για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών. Και όλα αυτά όταν οι Κυβερνήσεις δεν τόλμησαν μέχρι σήμερα να προχωρήσουν στις αναγκαίες συγχωνεύσεις των Οργανισμών της Δημόσιας Διοίκησης.
Επίσης υπογραμμίζει ότι στις σημερινές δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, θεμελιώδεις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ασκούνται μέσω των κοινωφελών Δημοτικών Επιχειρήσεων και παρέχονται με τον πλέον αποτελεσματικό και οικονομικό τρόπο, υψηλού επιπέδου αναγκαίες κοινωνικοπρονοιακές υπηρεσίες μέσω δομών, όπως παιδικοί σταθμοί, Βοήθεια στο Σπίτι, ΚΗΦΗ, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠμΕΑ, ξενώνες αστέγων, κοινωνικά παντοπωλεία και ιατρεία, κέντρα πρόληψης, γυμναστήρια, ωδεία κ.α. Υπηρεσίες που ανακουφίζουν τις πιο ευαίσθητες και ευάλωτες στις συνέπειες της κρίσης κοινωνικές ομάδες πολιτών. Υπηρεσίες, τις οποίες το ίδιο το κράτος αδυνατεί να διασφαλίσει και σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν απρόσιτες
Η ΚΕΔΕ θεωρεί ακόμη ότι η μονομερής και «άνωθεν» κατάργηση θέσεων εργασίας, η μονομερής και «άνωθεν» διαγραφή ολόκληρων δημοτικών φορέων, υπονομεύει και ακυρώνει το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τη γυρίζει πίσω στη δεκαετία του ΄60 και την περιορίζει στην έκδοση μόνο πιστοποιητικών.
Υπογραμμίζει δε, όχι μόνο την ανάγκη ύπαρξης αλλά στήριξης της λειτουργίας αυτών των δομών και υπηρεσιών, των μοναδικών δημόσιων φορέων που αναπληρώνουν το ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος.
Δηλώνει δε προς κάθε κατεύθυνση ότι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση της χώρας είναι αποφασισμένη να διαφυλάξει και τη συνταγματική της υπόσταση και τον κοινωνικό της ρόλο.