Ως βάση του διαλόγου η ΚΕΔΕ έθεσε τη μεγάλη συμβολή των Δήμων στη συνολική προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, όχι μόνο με τη νέα οργάνωση των δομών τους και τη δραστική μείωση των δαπανών τους αλλά ακόμη και με την προσωπική συμμετοχή όλων των υπαλλήλων και των αιρετών με τη μείωση των αποδοχών τους να ξεπερνά το 50%.
Τα παραπάνω αποδεικνύονται εύκολα εάν αναλογιστούμε ότι από τον Καποδίστρια έως τον Καλλικράτη (01.01.2011) οι Δήμοι και οι Δήμαρχοι μειώθηκαν από 1.034 σε 325 (-69%), οι Δημοτικοί Σύμβουλοι από 16.390 σε 9.375 (-43%), το Νομικά Πρόσωπα και οι Επιχειρήσεις των Δήμων από 5.880 σε 1.138 (-81%), οι σχολικές επιτροπές από 9.000 σε 850 (-91%) και οι Ειδικοί Σύμβουλοι και Συνεργάτες από 2.298 σε 940 (-80%) και οι αποχωρήσεις των εργαζομένων που ξεπέρασαν τις 8.000 στη διετία.
Όσον αφορά στις επιχορηγήσεις των Δήμων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) μειώθηκαν από το 2009 στο 2012 κατά 60% και οι επιχορηγήσεις τους για επενδύσεις (ΣΑΤΑ) μειώθηκαν κατά 55,16%, ενώ οι αποδόσεις της ΣΑΤΑ το 2012 είναι έως τώρα μηδενικές.
Με βάση τα παραπάνω ζητήσαμε από όλους να αντιληφθούν ότι για όλους τους Δήμους – και για ορισμένους περισσότερο – έχουν ξεπεραστεί τα όρια αντοχής και πως οποιαδήποτε άλλη περικοπή θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευσή τους και μαζί τους στην κατάρρευση του κοινωνικού κράτους που μέχρι σήμερα επιβιώνει και λειτουργεί αποκλειστικά χάρις στις κοινωνικές δράσεις και δομές των Δήμων.
Αντ’ αυτού οι διατάξεις που αφορούν στους Δήμους και περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 – 2016 απαξιώνουν το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και υποβαθμίζουν το ρόλο των αιρετών, καταργούν την αυτοτέλεια των Δήμων επιβάλοντας αντισυνταγματικά την επιτροπεία και αποδιαρθρώνουν τη λειτουργία των Δήμων.
Πιο συγκεκριμένα:
1. Η σύσταση και η λειτουργία Παρατηρητηρίου οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ (παράγραφος στ’ 4) αντίκειται στις Συνταγματικές διατάξεις και καταλύει στην πράξη την αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι Δήμοι επιδιώκουν την διαφάνεια και τους ελέγχους σε όλα τα επίπεδα, που ήδη είναι αρκετοί, αλλά δεν δέχονται την αντισυνταγματικά επιβαλλόμενη επιτροπεία.
2. Η αποδιάρθρωση της λειτουργίας των Δήμων και ιδιαίτερα των κοινωνικοπρονοιακών δομών και των υπηρεσιών ανταποδοτικού χαρακτήρα, που κανένας ιδιωτικός φορέας δεν μπορεί να υποκαταστήσει, συντελείται με:
- τις συνολικές ρυθμίσεις που αφορούν στις μετατάξεις, μεταφορές και καταργήσεις ειδικοτήτων και ειδικών θέσεων και ιδιαίτερα την προβλεπόμενη διαδικασία διαθεσιμότητας που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απολύσεις,
- τη συνεχιζόμενη μισθολογική υποβάθμιση των εργαζομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που δημιουργεί εκρηκτικό κλίμα στο εσωτερικό των Δήμων και επιφέρει παράλυση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον πολίτη.
- Επιπλέον, την από 01.01.2013 μεταφορά σωρείας αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, για την υλοποίηση των οποίων οι Δήμοι χρειάζονται επιπλέον προσωπικό.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει συνεισφέρει όσο κανένας άλλος φορέας της Κεντρικής και Γενικής Κυβέρνησης στη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες και όχι εξοικονόμηση πόρων. Σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η χώρα μας οι λογικές αυτές βρίσκουν τελείως αντίθετους τους αιρετούς.
Για το λόγο αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ με συνεχόμενες παραστάσεις στα αρμόδια Υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών αλλά και στη Βουλή των Ελλήνων διεκδικεί από την κατάθεση του Μεσοπρόθεσμου έως και αυτή τη στιγμή, την απόσυρση των διατάξεων που καταρρακώνουν το θεσμό.
