"Ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα είναι ίσως ο μοναδικός λόγος που θα μπορούσε να με κάνει να ξαναψηφίσω ΠΑΣΟΚ (λέμε τώρα). Στην προσπάθειά του να προσποριστεί ψήφους από την οργή κατά του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί μέσα και πρακτικές που προσωπικά ως προερχόμενο από το ΠΑΔΟΚ με προσβάλουν. Άσε δε την αλαζονεία. Όποτε έχει καβαλήσει δημοσκοπικά το 10% επιδεικνύει τέτοια αλαζονεία που με προβληματίζει σοβαρά για τις προθέσεις του. Όσο για την πρόταση που παρουσιάζει είναι «μη πρόταση». Με συγχωρείτε αλλά η θεωρία του χάους ώστε να έχουμε περισσότερους μαζί μας δεν με βρίσκει σύμφωνο".
Στο τέλος της ανάρτησης θα βρείτε και ένα μικρό σχόλιό μου.
Μία απάντηση σε άρθρο του Δημήτρη Καρρά
Του Απόστολου Βολιώτη
Διαβάζοντας σήμερα μια πρόσφατη ανάρτηση στο blog του Δημήτρη Καρρά http://www.dimitriskarras.com/2012/04/blog-post_11.html#axzz1smjYLgy3 με τίτλο:΄΄Και τώρα τι κάνουμε;΄΄υπέκυψα στον πειρασμό να παραθέσω καλοπροαίρετα κάποιες δικές μου σκέψεις σχετικά με τους προβληματισμούς που διατυπώνει δημοσίως,γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα τον δυσαρεστήσω παρότι δεν έχω τέτοιο σκοπό. Ουσιαστικά οι σκέψεις του δεν είναι αποκλειστικά δικές του. Αντιπροσωπεύουν βασανιστικούς προβληματισμούς μιας σημαντικής μερίδας λαικών ανθρώπων πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που άθελα τους και με πάθος, έβαλαν πλάτη τα προηγούμενα χρόνια, στην εφαρμογή μιας καταστροφικής πολιτικής η οποία οδήγησε τη χώρα και τους εργαζόμενους στη κόλαση του νεοφιλελευθερισμού,του ΔΝΤ και της Τρόικα. Χωρίς επίγνωση της βαρύτητας της συνεισφοράς τους, έγιναν τα στηρίγματα μιας πολιτικής, που με το μανδύα του δήθεν εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος,οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Και εάν σήμερα, με όλη αυτή την κατάσταση του χαμού, κάποιο δημόσιο πρόσωπο εύχεται να μην γίνονταν εκλογές λόγω προσωπικού αδιεξόδου, επειδή δεν έχει ακόμα αποφασίσει τι θα ψηφίσει ο ίδιος,τότε -κατά την γνώμη μου- δεν δικαιούται να επικαλείται το δικαίωμα του δημόσιου πολιτικού συμβουλάτορα.
Και αυτό όχι μόνο επειδή δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτα όπως ο ίδιος παραδέχεται, αλλά ουσιαστικά διότι με την θέση του στην αξολόγηση των πολιτικών σχηματισμών στο άρθρο του, αποδεικνύει ότι: τι είχες Γιάννη μ΄ ,τι είχα πάντα. Διότι όταν κάποιος λέει ότι θα μπορούσε να ξανακάνει τα ίδια λάθη, δηλαδή να ξαναστηρίξει ΠΑΣΟΚ επειδή υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει το... θράσσος να υπάρχει και να λέει αυτά που πιστεύει,τότε το πράγμα αποκτά μια ιδιότυπη παραξενιά που ενίοτε θα μπορούσε να παρεξηγηθεί.Και αυτό διότι,δεν μπορείς τη μια να κατηγορείς τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι απλώς κόμμα διαμαρτυρίας όταν έχει μικρό ποσοστό και κατά συνέπεια δεν δικαιούται ..δια να ομιλεί και από την άλλη όταν ο λαός τον εμπιστεύεται-δημοσκοπικά τουλάχιστον-να τον κατηγορείς ότι είναι αναξιόπιστος και δεν δικαιούται να διεκδικεί το δικαίωμα να παλαίψει από κυβερνητική θέση για την επίλυση των προβλημάτων του λαού με τον δικό του τρόπο.Και αν αυτή η προοπτική αποτελεί στην πραγματικότητα μια ενδόμυχη φοβία του αρθρογράφου και όχι απλώς μια πολιτική διαφωνία,τότε το πράγμα παίρνει άλλη διάσταση ίσως λίγο επικίνδυνη....Οπότε δικαιούται κανείς να αναρωτιέται για πολλά άλλα πράγματα.Οπως,τι νόημα έχουν οι λέξεις ΄΄προσβολή΄΄ ΄΄αλλαζονεία΄΄ ΄΄χάος΄΄κ.λ.π. Κατά συνέπεια λοιπόν, προσωπικά προτείνω σε όσους αναρωτιούνται τι να ψηφίσουν αυτή τη φορά να ακούσουν τη φωνή της συνείδησης τους,τη φωνή των παιδιών τους,τη φωνή της άλαλης τσέπης τους. Να μην ρωτούν αυτούς που ούτε και οι ίδιοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Παρακαλώ πολύ, οι παραπάνω σκέψεις μου να μην θεωρηθούν προσωπικές αιχμές κατά οποιουδήποτε αλλά ότι διατυπώθηκαν με αφορμή του άρθρου του Δημήτρη Καρρά που θα μπορούσε να γραφτεί από οποιονδήποτε άλλον πρώην ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ.
Του Απόστολου Βολιώτη
Διαβάζοντας σήμερα μια πρόσφατη ανάρτηση στο blog του Δημήτρη Καρρά http://www.dimitriskarras.com/2012/04/blog-post_11.html#axzz1smjYLgy3 με τίτλο:΄΄Και τώρα τι κάνουμε;΄΄υπέκυψα στον πειρασμό να παραθέσω καλοπροαίρετα κάποιες δικές μου σκέψεις σχετικά με τους προβληματισμούς που διατυπώνει δημοσίως,γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα τον δυσαρεστήσω παρότι δεν έχω τέτοιο σκοπό. Ουσιαστικά οι σκέψεις του δεν είναι αποκλειστικά δικές του. Αντιπροσωπεύουν βασανιστικούς προβληματισμούς μιας σημαντικής μερίδας λαικών ανθρώπων πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που άθελα τους και με πάθος, έβαλαν πλάτη τα προηγούμενα χρόνια, στην εφαρμογή μιας καταστροφικής πολιτικής η οποία οδήγησε τη χώρα και τους εργαζόμενους στη κόλαση του νεοφιλελευθερισμού,του ΔΝΤ και της Τρόικα. Χωρίς επίγνωση της βαρύτητας της συνεισφοράς τους, έγιναν τα στηρίγματα μιας πολιτικής, που με το μανδύα του δήθεν εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος,οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Φυσικά,οι ευθύνες βαραίνουν τις ηγεσίες των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτές τις καλοσχεδιασμένες και όχι τυχαίες επιλογές. Δεν είναι η οικονομική ύφεση απλώς αποτέλεσμα μιας τυχαίας δήθεν κακής οικονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε και από τα δύο κόμματα, αλλά είναι μια καλά προσχεδιασμένη πολιτική εφαρμογής του άκρατου καπιταλιστικού νεοφιλελευθερισμού. Και είναι εξηγήσιμο και κατανοητό το γεγονός ότι πολλοί από τους πρώην υποστηρικτές και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να βρίσκονται σήμερα σε δύσκολη θέση να καταλάβουν τα πολλά γιατί και να αποδεχτούν το λάθος τους με όρους πολιτικής ωριμότητας. Ομως δεν μπορεί να εξηγηθεί η στάση και ο προβληματισμός κάποιων από αυτούς οι οποίοι ακόμη και σήμερα δεν μπορούν να ξεφύγουν από στείρες και -ας μου επιτραπεί- εμπαθείς εκτιμήσεις σε ότι αφορά το διαφορετικό, το καινούργιο, το αναγκαίο. Διότι πως είναι δυνατόν να μην θέλεις να γίνουν εκλογές επειδή εσύ δεν μπορείς να δόσεις προσωπικές απαντήσεις στα προσωπικά σου πολιτικά αδιέξοδα; Δηλαδή τι σου φταίνε τα υπόλοιπα 11 εκατομμύρια Ελληνες που δικαιούνταν να έχουν ήδη εκφράσει εδώ και καιρό τη θέληση τους; Πως είναι δυνατόν να χάνεται με τόσο βερμπαλιστικό και πομπώδες τρόπο η αίσθηση του μέτρου, των μεγεθών και της απλής λογικής; Και πως μπορείς να λες ότι δυστυχώς πλησιάζει η 6η Μαίου δηλαδή η μέρα που ο λαός δικαιούται να εκφραστεί;
Και εάν σήμερα, με όλη αυτή την κατάσταση του χαμού, κάποιο δημόσιο πρόσωπο εύχεται να μην γίνονταν εκλογές λόγω προσωπικού αδιεξόδου, επειδή δεν έχει ακόμα αποφασίσει τι θα ψηφίσει ο ίδιος,τότε -κατά την γνώμη μου- δεν δικαιούται να επικαλείται το δικαίωμα του δημόσιου πολιτικού συμβουλάτορα.
Και αυτό όχι μόνο επειδή δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτα όπως ο ίδιος παραδέχεται, αλλά ουσιαστικά διότι με την θέση του στην αξολόγηση των πολιτικών σχηματισμών στο άρθρο του, αποδεικνύει ότι: τι είχες Γιάννη μ΄ ,τι είχα πάντα. Διότι όταν κάποιος λέει ότι θα μπορούσε να ξανακάνει τα ίδια λάθη, δηλαδή να ξαναστηρίξει ΠΑΣΟΚ επειδή υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει το... θράσσος να υπάρχει και να λέει αυτά που πιστεύει,τότε το πράγμα αποκτά μια ιδιότυπη παραξενιά που ενίοτε θα μπορούσε να παρεξηγηθεί.Και αυτό διότι,δεν μπορείς τη μια να κατηγορείς τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι απλώς κόμμα διαμαρτυρίας όταν έχει μικρό ποσοστό και κατά συνέπεια δεν δικαιούται ..δια να ομιλεί και από την άλλη όταν ο λαός τον εμπιστεύεται-δημοσκοπικά τουλάχιστον-να τον κατηγορείς ότι είναι αναξιόπιστος και δεν δικαιούται να διεκδικεί το δικαίωμα να παλαίψει από κυβερνητική θέση για την επίλυση των προβλημάτων του λαού με τον δικό του τρόπο.Και αν αυτή η προοπτική αποτελεί στην πραγματικότητα μια ενδόμυχη φοβία του αρθρογράφου και όχι απλώς μια πολιτική διαφωνία,τότε το πράγμα παίρνει άλλη διάσταση ίσως λίγο επικίνδυνη....Οπότε δικαιούται κανείς να αναρωτιέται για πολλά άλλα πράγματα.Οπως,τι νόημα έχουν οι λέξεις ΄΄προσβολή΄΄ ΄΄αλλαζονεία΄΄ ΄΄χάος΄΄κ.λ.π. Κατά συνέπεια λοιπόν, προσωπικά προτείνω σε όσους αναρωτιούνται τι να ψηφίσουν αυτή τη φορά να ακούσουν τη φωνή της συνείδησης τους,τη φωνή των παιδιών τους,τη φωνή της άλαλης τσέπης τους. Να μην ρωτούν αυτούς που ούτε και οι ίδιοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Παρακαλώ πολύ, οι παραπάνω σκέψεις μου να μην θεωρηθούν προσωπικές αιχμές κατά οποιουδήποτε αλλά ότι διατυπώθηκαν με αφορμή του άρθρου του Δημήτρη Καρρά που θα μπορούσε να γραφτεί από οποιονδήποτε άλλον πρώην ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ.
___________________
Αγαπητέ Απόστολε,
Θεωρώ ότι δεν έχεις καταλάβει το κείμενό μου. Πιάστηκες από τα γραφόμενά μου για τον ΣΥΡΙΖΑ και μου απάντησες συνολικά και εκνευρισμένος κατηγορώντας με εμμέσως ακόμη και για φασιστικές αντιλήψεις που ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έχουν σχέση με 'μενα. Όσο για τα γραφόμενά μου για τον ΣΥΡΙΖΑ ρίξε σε παρακαλώ μια δεύτερη ματιά στο κείμενό σου και νομίζω ότι και συ ακόμα θα διακρίνεις την προσβολή προς τους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που δεν έχουν "πολιτική ωριμότητα" όπως λες και που προφανώς την διεκδικείς για απόψεις ταυτόσημες με τις δικές σου. Νομίζω ότι με τη δεύτερη ματιά που θα ρίξεις στο κείμενό σου ίσως διακρίνεις και την αλαζονεία.
Με σεβασμό αλλά διαφωνία με την άποψή σου
Δημήτρης
