Όσοι πιστεύετε ότι μπορεί να εξαιρεθείτε από αυτό που έρχεται «πλανάσθαι πλάνην οικτρά».
Όλοι μας θα απεμπολήσουμε κάτι. Κάτι από όλα αυτά που τόσα χρόνια τώρα απολαμβάναμε και σε κάποιες περιπτώσεις δεν τα δικαιούμασταν. Κάτι από αυτά που μας έκαναν να καμαρώνουμε για το υψηλό βιοτικό μας επίπεδο.
Και αν αυτό που θα χάσουμε είναι το smart phone ή το Cayenne τότε το κακό είναι μικρό. Γιατί κάποιοι συμπολίτες μας έχουν ήδη χάσει το δικαίωμα στην εργασία, κάτι που σήμερα είναι το πιο σημαντικό θα έλεγα μετά την υγεία.
Το «υψηλό βιοτικό επίπεδό μας» θα πέσει. Και θα πέσει πολύ χαμηλά. Εκεί οδηγεί ο ακολουθούμενος δρόμος. Κάποιοι από μας θα οδηγηθούν στην εξαθλίωση και μη θεωρείτε ότι λέω υπερβολές. Κάποιοι έχουν ήδη εξαθλιωθεί.
Αυτό που ζούμε σήμερα και οι ψυχολόγοι πια δημοσιογράφοι μας ονομάζουν μαζική κατάθλιψη, θα γίνεται όλο και πιο έντονο.
Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι θα ζήσουμε και έντονες κοινωνικές αναταραχές. Δεν συγκαταλέγομαι σε αυτούς. Με την άποψη αυτή φλερτάρουν όσοι επενδύουν στην καταστροφή για να στρατολογήσουν μέλη.
Πιστεύω ότι οι καναπέδες μας έχουν κάνει τόσο βαθιές λακκούβες που είναι δύσκολο να βγούμε από αυτές. Πιστεύω ότι όλο αυτό θα το περάσουμε στα βουβά. Μέσα μας. Ο καθένας το δικό του Γολγοθά, το δικό του Σταυρό. Κι αυτό είναι χειρότερο. Γιατί έτσι εκτός από εξαθλιωμένη κοινωνία θα έχουμε και αποδομημένη κοινωνία
Φοβάμαι λοιπόν για όλα αυτά αλλά και για το μέλλον. Το μέλλον που αφαιρούμε από τα παιδιά μας, το μέλλον της μιζέριας και της βουλγαριοποίησης της ζωής μας.
Αλλά θα ζήσουμε. Θα επιβιώσουμε. Η προηγούμενη γενιά έζησε πόλεμο και τα κατάφερε. Η δικιά μας γενιά ζει ένα πρωτόγνωρο πόλεμο και πιστεύω ότι και αυτή θα τα καταφέρει τελικά.
Κι αυτό όμως με φοβίζει.
Φοβάμαι ότι αφού περάσουν όλα αυτά σε κάποια χρόνια, ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑΞΕΙ.
Φοβάμαι ότι από απο αυτό που θα περάσουμε δεν θα διδαχτούμε τίποτα
Φοβάμαι ότι πάλι τα λαμόγια θα επιπλεύσουν.
Φοβάμαι ότι πάλι θα λαδώνονται οι διάφοροι για να κάνουν τη δουλειά τους
Φοβάμαι ότι πάλι θα δίνουμε φακελάκι στο γιατρό για να μας εγχειρίσει
Φοβάμαι ότι τα κομματόσκυλα πάλι θα αρμέγουν τον κρατικό κορβανά
Φοβάμαι ότι πάλι κάθε λίγο και λιγάκι θα αλλάζουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα
Φοβάμαι ότι πάλι θα τρέχουμε στο βουλευτή να τακτοποιήσει την υπόθεσή μας
Φοβάμαι ότι πάλι ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ.
Και τα φοβάμαι όλα αυτά γιατί δεν βλέπω καμία πολιτική βούληση αλλαγής. Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι και οι 300 που αποφασίζουν για μας, μας οδηγούν στο να επαληθευτούν οι φόβοι μου.
Αυτό λοιπόν που φοβάμαι περισσότερο είναι ότι θα έχουμε τους ίδιους πολιτικούς. Αλλά όπως λέει και ο σοφός «Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους ταιριάζουν».
Δημήτρης Καρράς
Δημήτρης Καρράς
