Αν επέλθει ο θάνατος της οικονομίας δεν υπάρχει η «αιώνια ζωή» στην οικονομία, αλλά η αμετάβλητη κατάσταση του θανάτου που θα κάνει δεκαετίες να την ξεπεράσει ο τόπος
Με αυτή τη φράση ο Υπουργός προσπάθησε να πείσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλά και την κοινωνία για την αναγκαιότητα του πολυνομοσχεδίου.
Για τους βουλευτές δεν ξέρω, θα δούμε στην ψηφοφορία, νομίζω όμως ότι το αποτέλεσμα είναι δεδομένο.
Το ίδιο δεδομένο είναι και το αν έπεισε την κοινωνία. Η αποτυχία του ολοφάνερη. Το τεράστιο πλήθιος κόσμου που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις την έκανε ακόμη πιο ξεκάθαρη.
Οφείλω να αναγνωρίσω στον Υπουργό την ευφράδεια, την ευστροφία, την εφευρετικότητα και πολλά άλλα στη ρητορική του. Όμως πίσω από αυτή τη ρητορική υπάρχει η πράξη. Υπάρχει η ανακολουθία λόγων προεκλογικώς και έργων μετεκλογικών, υπάρχει η συνεχής ανακολουθία 2 και πλέον ετών.
Δυστυχώς για εσάς Υπουργέ μου, έχετε καταφέρει να μην σας πιστεύει κανείς. Και δεν εννοώ εσάς προσωπικά αλλά ολόκληρη την Κυβέρνηση. Είναι τόσες οι παλινωδίες, τόσα τα μπρος πίσω αυτής της Κυβέρνησης που ακόμα και αν έχετε δίκιο στην έκφραση που χρησιμοποιήσατε, δεν υπάρχει κανείς που να σας πιστεύει πια.
Έχετε καταντήσει σαν το ανέκδοτο με το βοσκό και το λύκο.
Είσαστε απελπιστικά μόνοι σας και δεν σας πιστεύει κανείς όταν λέτε ότι αγωνίζεστε για τη σωτηρία της χώρας. Δικό σας επίτευγμα είναι κι αυτό. Εσείς καταφέρατε να είστε μια Κυβέρνηση που δεν έχει καμία κοινωνική αναφορά, μια κυβέρνηση που δεν έχω καταλάβει γιατί ακόμη στον τίτλο της έχει το προσδιοριστικό Σοσιαλιστική, μια κυβέρνηση που κατέστρεψε σε 2 και κάτι έτη, κατακτήσεις δεκαετιών του εργατικού κινήματος, μια κυβέρνηση που χτυπάει ανελέητα τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, μια κυβέρνηση που έχει χάσει κάθε επαφή με τη παραδοσιακή βάση του κόμματός της, μια κυβέρνηση που έχει βυθίσει στην ανασφάλεια εκατομμύρια Έλληνες.
Μιλάτε πια σε «ώτα» που καταφέρατε να τα κάνετε «μη ακουόντων».
Και δεν είστε μόνο εσείς υπουργέ μου, που δεν σας ακούει κανείς, για να μη σας αδικώ κιόλας. Είναι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό, που καθημερινά αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων.
Σ΄ αυτή τη δύσκολη στιγμή για τη χώρα εσείς ακόμη τσακώνεστε ως κοκόρια για το αν η "πρόταση" έγινε το βράδυ ή το πρωί λες και έχει κανένα νόημα όλη αυτή η φαγωμάρα για τον άνεργο που δεν μπορεί να ικανοποιήσει βασικές του ανάγκες. Λες και έχει κανένα νόημα για όλους αυτούς που ζουν βουτηγμένοι στην ανασφάλεια και την αμφιβολία για το μέλλον Τσακώνεστε ως κοκόρια για το ποιος φταίει λες και δεν φταίτε όλοι μαζί, λες και δεν καλύψατε τις ανομίες σας όλοι μαζί.
Δώσατε χώρο, πολιτικό χώρο, σε κάθε είδους φασιστοειδές να παρουσιάζεται ως σωτήρας και μεθοδικά να εισχωρεί με αφορμή δήθεν το Εθνικό συμφέρον, σε όλο και περισσότερα στρώματα. Ο λαϊκισμός των φασιστοειδών βρίσκει όλο και περισσότερη ανταπόκριση και φταίτε όλοι γι’ αυτό. Και σεις μαζί «σύντροφοί μου» της «αριστεράς». Εγκλωβισμένοι σε δογματισμούς, με απολιθωμένο λόγο, χωρισμένοι ήδη σε εκατό κομμάτια που το ένα δεν θέλει να βλέπει το άλλο.
Πρώτη μέριμνα όλων σας, η προστασία του χώρου και της καρέκλας. Η θεσούλα πάνω απ΄ όλα. Συνέρθετε επιτέλους. Συνέρθετε όλοι σας. Είστε πια επικίνδυνοι.
