Παρακάτω μπορείτε να δείτε όλα τα σχόλια συγκεντρωμένα, αλλά και δυνατότητα σχολιασμού αυτών όσο και του αρχικού κειμένου. Παρακαλώ τα όποια σχόλια να γίνουν εδώ και όχι στους συνδέσμους του facebook ώστε να υπάρχουν οι απόψεις συγκεντρωμένες.
-------------
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ: Νομίζω πως πάντα "τρώγαμε τις σάρκες μας"άσχετα αν δεν το φωνάζαμε. Πάντα υπήρχαν εκείνοι που είχαν "το πάνω χέρι" έναντι των άλλων εργαζομένων πίσω από τα γκισέ της εργασίας τους... Μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ο Δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας δεν ήταν ποτέ ίσοι σε δικαιώματα ή ασφάλεια. Σήμερα αυτό το φαινόμενο το αναδυκνείουν ως αιχμή "νοικοκυρέματος" και το εκμεταλλεύονται για να πετύχουν τους στόχους τους... ενώ όλοι οι πολιτικοί το εξέθρεψαν, το ανέχτηκαν και εκμεταλλεύτηκαν... ιδιαίτερα η γνωστή κάστα των αναντικατάσταων της Βουλής. Σήμερα λοιπόν την δική τους ανεπάρκεια τόσων χρόνων, την ρίχνουν στους δημόσιους υπαλλήλους. Μόλις τελειώσει αυτό το παιχνιδάκι θα βρουν κάπου αλλού να ρίξουν ευθύνες. Αλλά καλό θα ήταν να είμαστε (τουλάχιστον εμείς που θα υποστούμε το τσουνάμι που έρχεται), ειλικρινείς μεταξύ μας. Και επειδή ποτέ δεν πήρα "επίδομα έγκαιρης πρόσβασης στην εργασία μου" έχω κάθε δικαίωμα να ζητάω ειλικρίνεια από εκείνους που πήραν, ή αυτό ή κάποιο άλλο ανάλογο!
Maria Metaxatou @Βασίλης: Και νάταν μόνο το επίδομα "έγκαιρης πρόσβασης" !!! υπάρχουν αναρίθμητα άλλα που ήταν κρυφά μέχρι πρόσφατα ! και ας μην ξεχνάμε ότι ανισότητες υπάρχουν και μέσα στο δημόσιο τομέα - π.χ. οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών είναι πιό "ίσοι" απο τους άλλους και φυσικά παίρνουν και περισσότερα χρήματα ! Το ενιαίο μισθολόγιο θα λύσει τέτοια ζητήματα, αν εφαρμοστεί ποτέ !!!
Irini Kounenaki: Το ενιαίο μισθολόγιο δεν είναι δικαιο όπως θα έπρεπε να είναι...ερχονται άλλου είδους ανισότητες, οι οποίες αιτιολογούνται απο την δημοσιονομική σκοπιμότητα.Μακαρι να δημιουργούσε εκείνες τις προυποθέσεις για πραγματικά ισότιμη μεταχείριση και αξιολογική αντιμετώπιση των δημοσίων υπαλλήλων, έστω και με αυτές τις συγκυρίες!!!!!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ: και οι κακομοίρηδες οι ιδιωτικοί ρε παιδιά;
Manos Kanellopoulos: φιλε δημητρη αυτο κανενας δεν το σκεφτηκε ποτε. τα παιδια στα μαγαζια μας ,για να μιλαμε με νουμερα πια, παιρνουν απο 1000 ως 1300 ευρο για 8 ωρες δυσκολης δουλειας και ανθυγυηνης,(και σε καποια λαμογια 500-700) οταν στην ε.ρ.τ και στην βουλη και σε καποιους δημους παιρνουν 2000-2500 3000 -κ.λ.π χωρις καν να υπαρχουν εκει!!!!ομως ειναι γελειο να λογομαχουμε για τα χρηματα ενος υπαληλου που ειναι ψυχουλα μπροστα στη ρεμουλα μηχανικων,εργολαβων,πολιτευτων και φιλων, της δημοκρατιας που εμεις φτιαξαμε και κανουμε δωρο πια στα παιδια μας.
-------------
Elias Karabelas: Εσείς όλοι οι καλοί, εργατικοί, και τίμιοι πολιτικοί, οι καλοί εργατικοί και τίμιοι ελεύθεροι επαγγελματίες, εσείς οι καλοί και τίμιοι μαγαζάτορες, εσείς οι καλοί και τίμιοι επιχειρηματίες, εσείς οι καλοί και τίμιοι τραπεζίτες, οι καλοί και τίμιοι γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, εργολάβοι, ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ταξιτζήδες που πάντα δηλώνατε τίμια και καθαρά όλα τα εισοδήματα σας, χωρίς να κρύβεται τίποτα, που πότε δεν πήρατε μια επιδότηση, μια χορηγία, που πάντα αποδίδατε το ΦΠΑ, που πάντα κόβατε απόδειξη για όλα, που ποτέ δεν βάλατε το χέρι κάτω από το τραπέζι κατηγορείτε έτσι απλά ότι για όλα τα δεινά που μας έχουν βρει, για το χρέος, για το κούρεμα, για τα δισεκατομμύρια που φαγώθηκαν, για το χρηματιστήριο του Σημίτη, για τη Siemens, τις δεκάδες καταθέσεις στην Ελβετία για τη φτώχια που έρχεται, για όλα φταίνε οι παχυλοί μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, των τεμπέληδων των λουφαδόρων των κοπανατζήδων, γιατί δίκιο έχετε μόνο στο δημόσιο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και πρέπει να τους τιμωρήσουμε, να τους εξαθλιώσουμε, να τους τελειώσουμε.
Αναρωτηθήκατε ποτέ όλοι εσείς οι άμεμπτοι που τόσο εύκολα βγάζεται ετυμηγορία μήπως σας ζούσαν μέχρι σήμερα όλοι αυτοί που κατηγορείται;
Αναρωτηθήκατε γιατί τα μαγαζιά κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο;
Μάλλον οι κακοί πελάτες θα φταίνε, ε;
Αναρωτηθήκατε ποτέ ότι αν όλοι αυτοί που κατηγορείται σταματήσουν να κινούν την αγορά, τι θα γίνει;
Κάποιοι ίσως το βιώνετε ήδη. Ειλικρινά λυπάμαι.
Μην το πολυσκέφτεστε όμως, οι δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε, και κυρίως οι «ανάπηροι» που δεν μπορούν τα ξύσουν γιατί πιάνουν δουλειά μετά τις 12.
Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσα παίρνει ένας δάσκαλος ή ένας καθηγητής που μορφώνει τα παιδιά μας; Ένας δημοτικός υπάλληλος που μαζεύει τα σκουπίδια μας; Ο υπάλληλος πίσω από το γκισέ; Ο γιατρός στα δημόσια νοσοκομεία; η νοσηλεύτρια; Οι εργαζόμενοι στα ασθενοφόρα; Οι εργάτες στην αποχέτευση;
Μάλλον όχι ή μάλλον ναι.
Σας έχουν ενημερώσει οι Έντιμοι Καναλάρχες μας με τους Εντιμότατους και Αμερόληπτους δημοσιογράφους μας, που θέλουν το καλό μας, που χωρίς κανένα δισταγμό πυροβολούν όποιον θέλουν.
Σήμερα εμάς (δεν το εύχομαι) αύριο εσάς.
Αν τα 1000 ή τα 1200 τα 1500 ευρώ καθαρά είναι πολλά τότε έχετε δίκιο να κατέβουμε όλοι στα 600 ευρώ διότι σε μία καπιταλιστική κοινωνία δεν χωράνε τρείς τάξεις.
Να πω και για αυτούς που λίγο πριν ή λίγο μετά τα πενήντα τους, βγαίνουν στη σύνταξη, που τόσο σε εκνευρίζουν φίλε Δημήτρη.
Γι αυτούς τους αντιπαραγωγικούς του Πάγκαλου.
Έχεις μπει πότε σε υποβρύχιο και να είσαι στα 400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας;
Έχεις πετάξει με ελικόπτερο με 8 μποφόρ νύχτα με βροχή πάνω από τα Ίμια;
Έχεις μπει σε F16 την ώρα που αερομαχεί με άλλο τουρκικό F16;
Κάποιοι από αυτούς δεν γύρισαν ποτέ στη γυναίκα τους, στα παιδιά τους, στη μάνα τους.
Αυτοί οι άνθρωποι από τα 18 τους παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα για να φιλοσοφούμε εμείς.
Βέβαια από τα 50 αν βγάλω τα 18 ίσως βρω πόσα χρόνια δούλεψαν αυτοί οι αντιπαραγωγικοί ή πόσα χρόνια τα «έξυναν».
Και βέβαια κάνεις δεν μας λέει πόσο είναι το προσδόκιμο της ζωής αυτών των ανθρώπων.
Κύρια αιτία η μόλυνση στους ό....... από το ξύσιμο.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Άλλο και τούτο πάλι.
Καλύτερα να ονομαστεί «Γραφείο Ενοικίασης Υπαλλήλων» αρμόζει περισσότερο σε μια «σοσιαλιστική κυβέρνηση», πάει και με την «εφεδρεία».
Αν αυτά προτείνουν αβίαστα οι «σοσιαλιστές» κυβερνώντες για να ξετρυπώσουν αυτούς που οι ίδιοι τρύπωσαν, πολύ φοβάμαι ότι οι Νέο φιλελεύθεροι καπιταλιστές δεν έχουν κανένα λόγο διεκδίκησης εξουσίας.
Και όσο για τους άμοιρους- όμηρους της «εφεδρείας» μαγαζάκι χωρίς πελάτες = λουκέτο.
-------------
Ίων Σήριος: Αγαπητέ Δημήτρη, καταχωρήσεις με άσεμνο περιεχόμενο δεν επιτρέπονται, οπότε δεν θα πω το ανέκδοτο που μου θύμισες με όλα αυτά. Θα πω μόνο τις λέξεις με τις οποίες τελειώνει: ΜΑΓΟΣ ΕΙΣΑΙ;
Άλλωστε, τώρα πια, τα ρουσφέτια των μικροβουλευτών ( πώς λέμε μικρομεσαίοι, μικρομαγαζάτορες κλπ ) γίνονται με προσλήψεις κομματικών φίλων του βουλευτή από ιδιώτες εργοδότες.
Panayotis Koutsopinis: Θα ήμουν τολμηρός αν έλεγα ότι "η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως 50.000 ευρωπαίους να στήσουν μια λειτουργούσα δημόσια διοίκηση και να επικουρήσουν τον επίσης πάσχοντα , κατά πλειοψηφία εν πολύς, κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα".??? Ίσως αυτό να ήταν ένα αποτελεσματικό μέτρο βοήθειας που θα έπρεπε να αιτηθεί η ελληνική κυβέρνηση από την ΕΕ. Νομίζω ότι αξίζουμε μιας τέτοιας βοήθειας...
-------------
Χ.Κ.: Σε γενικές γραμμές θα μπορούσα να συμφωνήσω μαζί σας, γιατί κανείς δεν θα πρέπει να χάνει την δουλειά του όπου και εάν εργάζεται (ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα), αρκεί να είναι συνεπής και υπεύθυνος και να μην θεωρεί ότι σκοπός της θέσης που κατέχει, είναι ο εκβιασμός και η ταλαιπωρία των συνανθρώπων του. Και ενώ μεν στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει ο φόβος της απόλυσης (μερικές φορές άδικα), εάν ο πελάτης δεν εξυπηρετείται, στο δημόσιο υπάρχει η αίσθηση της ατιμωρησίας, γιατί λόγω της μονιμότητας κανείς δεν τον κουνάει. Δεν είναι τυχαίο που στη μεταπολεμική Ελλάδα, όλοι σχεδόν οι Έλληνες είχαν σαν σκοπό τον διορισμό τους στο δημόσιο και πραγματικά δημιουργήθηκε αυτή η αμφίδρομη σχέση εξάρτησης, με τους δυστυχώς ανίκανους στην πλειοψηφία τους πολιτικούς. Γιατί όπως ο ανίκανος να εκλεγεί (βάσει ικανοτήτων) πολιτικός, βασίζεται στην ανάγκη του ψηφοφόρου, έτσι και ο ψηφοφόρος εκμεταλλεύεται την ανάγκη του πολιτικού σε ψήφους. Δημιουργήθηκε λοιπόν ένας ιδιόρρυθμος στρατός που ταλαιπωρεί τις περισσότερες φορές ,παρά εξυπηρετεί τους πολίτες, που καταλαμβάνει κτήρια και δρόμους αιφνιδιαστικά ,λες και είναι ιδιοκτησία του οτιδήποτε κρατικό, που τρομοκρατεί και προπηλακίζει όσους θέλουν να είναι συνεπείς και που απαιτεί να πληρώνεται ακόμη και εάν δεν πάει στην δουλειά του. Που αμείβεται πράγματι με πολλαπλάσιες αμοιβές βάσει κάποιων τρελών επιδομάτων, που τόσο καιρό κρατούσαν καλά κρυμμένη την ύπαρξη τους. Όλοι μας έχουμε ταλαιπωρηθεί, τις περισσότερες φορές χωρίς λόγο, στις συναλλαγές μας με τις δημόσιες υπηρεσίες και φυσικά και τις δημοτικές (ο δήμος μας φυσικά και ΔΕΝ εξαιρείται ).
Τις προάλλες, πήγα στο δημοτικό ΚΕΠ του Γέρακα στις 4μμ για υπόθεσή μου και έκπληκτος ανακάλυψα ότι ήταν κλειδωμένο, χωρίς κανέναν υπάλληλο μέσα, ενώ μία ταμπέλα μας πληροφορούσε, ότι υπήρχε κατάληψη. Φυσικά και ήταν οι μέρες των κινητοποιήσεων των υπαλλήλων των ΟΤΑ, και όσο και αν διαφωνώ με τις καταλήψεις , θα δεχόμουνα το κλειστό ΚΕΠ, εάν έβλεπα έστω και έναν υπάλληλο να μου πει ότι δεν μπορεί να με εξυπηρετήσει, επειδή παρεμποδίζεται από κάποιους άλλους που έχουν καταλάβει τον χώρο. Επίσης δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι υπάλληλοι του συγκεκριμένου υποκαταστήματος θα πληρώθηκαν κανονικά. Βιώνουμε όλοι μία πρωτοφανή κρίση, μία βίαιη προσαρμογή σε οικονομικές συνθήκες χρεοκοπίας και δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι τους δημόσιους υπαλλήλους δεν πρέπει ούτε με την εφεδρεία, αλλά ούτε και με τις μετατάξεις να τους ακουμπήσουμε, όταν εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν ήδη απολυθεί, πληρώνοντας στο μεγαλύτερο ποσοστό την ουσιαστική στάση πληρωμών του κράτους προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, για να μην καθυστερήσει ούτε ώρα το μισθό στο δημόσιο υπάλληλο. Και για να μη θεωρηθεί ότι ομιλώ εκ του ασφαλούς, σας πληροφορώ ότι στην επαγγελματική μου διαδρομή διετέλεσα δημόσιος υπάλληλος για 2 χρόνια (ΙΚΑ) και παραιτήθηκα γιατί δεν ανεχόμουν αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση που προηγουμένως ανέφερα, ούτε και τους υπαλλήλους που ενώ είχαν διορισθεί ως κηπουροί και καθαρίστριες με το γνωστό τρόπο, κατείχαν σημαντικές διοικητικές θέσεις χωρίς προσόντα (το πολύ δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Έκτοτε εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, προσπαθώντας να είμαι συνεπής στην εργασία μου, χωρίς αυτό να μου εξασφαλίζει ότι και αύριο θα εξακολουθώ να εργάζομαι (αν και είμαι 50 ετών).
-------------
Θανάσης Παπαδημητρίου:
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες Δημοσίων Υπαλλήλων:
Οι αργόμισθοι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί που διορίστηκαν από Υπουργούς, Βουλευτές και άλλους κομματικούς αξιωματούχους. Είναι συνήθως συμβασιούχοι αορίστου χρόνου, δεν προσφέρουν τίποτε και απλά εισπράττουν το μισθό τους.
Οι λουφατζήδες Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί, που για λογαριασμό τους άλλοι χτυπούν τις κάρτες προσέλευσης και αποχώρησης. Γι’ αυτούς το εβδομαδιαίο 48-ωρο είναι, μετά βίας, 20-ωρο. Και όμως αμείβονται κανονικά όπως οι άλλοι συνάδελφοί τους που εργάζονται ευσυνείδητα.
Οι δυνάστες Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί που, όταν συναλλάσσονται με το κοινό, βλέπουν τους φουκαράδες φορολογούμενους πολίτες σαν μυρμήγκια και τους ταλαιπωρούν ασκόπως παραπέμποντας τους από τον «Άνα» στον «Καϊάφα» χωρίς ποτέ να τους εξυπηρετούν, πράγμα που είναι η κύρια αποστολή τους και για το οποίο πληρώνονται.
Είναι, επίσης , αυτοί που για να επιτελέσουν το καθήκον τους απαιτούν το γρηγορόσημο, το φακελάκι ή τη μεγαλύτερη μίζα.
Οι εκβιαστές του κράτους Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί που σε περιόδους κρίσης και έκτακτης ανάγκης κατεβάζουν τα μολύβια και προχωρούν σε «λευκή απεργία» παρεμποδίζοντας την είσπραξη εισφορών και φόρων, κωλυσιεργούν αναφορικά με την προμήθεια χαρτιού και μελάνης για την εκτύπωση των σχολικών βιβλίων ή των εκκαθαριστικών της εφορίας, ή κωλυσιεργούν στην έκδοση και την υπογραφή δικαστικών αποφάσεων.
Και όλα αυτά τα κάνουν για να μη θιγούν τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα. Ας θιγούν όλων των άλλων.
Ποιος φταίει για τη δημιουργία της κατάστασης που περιέγραψα;
Οι πολιτικοί που δημιούργησαν το πελατειακό κράτος για να εξασφαλίζουν την επανεκλογή τους
Ορισμένοι (δυστυχώς πολλοί) πολίτες- εργαζόμενοι που πίεσαν και δέχτηκαν το διορισμό τους σε θέσεις για τις οποίες δεν είχαν τα απαραίτητα προσόντα, που πίεσαν και δέχτηκαν να διοριστούν στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ, που πίεσαν και δέχτηκαν να διορισθούν στο Δημόσιο όχι για να εργάζονται αλλά για να κάθονται και να πληρώνονται.
Τι θα πρέπει να γίνει;
Να καθορίσουμε το είδος και το πλήθος των υπηρεσιών που χρειαζόμαστε για να λειτουργούμε ως ευνομούμενη πολιτεία.
Να καθορίσουμε το πλήθος και τα προσόντα των υπαλλήλων που χρειαζόμαστε, να τους προσλάβουμε με τετραετή σύμβαση και, εφόσον η αντικειμενική αξιολόγηση τους δείχνει ότι ανταποκρίθηκαν πλήρως σα καθήκοντα τους, η σύμβαση να ανανεώνεται.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ και αυτό να ισχύει για όλους.
Όσοι από τους ανθρώπους, που σήμερα εργάζονται στο Δημόσιο, περισσεύουν θα πρέπει με ευθύνη του κράτους να εκπαιδευτούν ή να μετεκπαιδευτούν και να βρουν δουλειά στον Ιδιωτικό τομέα.
Αναρωτηθήκατε ποτέ όλοι εσείς οι άμεμπτοι που τόσο εύκολα βγάζεται ετυμηγορία μήπως σας ζούσαν μέχρι σήμερα όλοι αυτοί που κατηγορείται;
Αναρωτηθήκατε γιατί τα μαγαζιά κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο;
Μάλλον οι κακοί πελάτες θα φταίνε, ε;
Αναρωτηθήκατε ποτέ ότι αν όλοι αυτοί που κατηγορείται σταματήσουν να κινούν την αγορά, τι θα γίνει;
Κάποιοι ίσως το βιώνετε ήδη. Ειλικρινά λυπάμαι.
Μην το πολυσκέφτεστε όμως, οι δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε, και κυρίως οι «ανάπηροι» που δεν μπορούν τα ξύσουν γιατί πιάνουν δουλειά μετά τις 12.
Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσα παίρνει ένας δάσκαλος ή ένας καθηγητής που μορφώνει τα παιδιά μας; Ένας δημοτικός υπάλληλος που μαζεύει τα σκουπίδια μας; Ο υπάλληλος πίσω από το γκισέ; Ο γιατρός στα δημόσια νοσοκομεία; η νοσηλεύτρια; Οι εργαζόμενοι στα ασθενοφόρα; Οι εργάτες στην αποχέτευση;
Μάλλον όχι ή μάλλον ναι.
Σας έχουν ενημερώσει οι Έντιμοι Καναλάρχες μας με τους Εντιμότατους και Αμερόληπτους δημοσιογράφους μας, που θέλουν το καλό μας, που χωρίς κανένα δισταγμό πυροβολούν όποιον θέλουν.
Σήμερα εμάς (δεν το εύχομαι) αύριο εσάς.
Αν τα 1000 ή τα 1200 τα 1500 ευρώ καθαρά είναι πολλά τότε έχετε δίκιο να κατέβουμε όλοι στα 600 ευρώ διότι σε μία καπιταλιστική κοινωνία δεν χωράνε τρείς τάξεις.
Να πω και για αυτούς που λίγο πριν ή λίγο μετά τα πενήντα τους, βγαίνουν στη σύνταξη, που τόσο σε εκνευρίζουν φίλε Δημήτρη.
Γι αυτούς τους αντιπαραγωγικούς του Πάγκαλου.
Έχεις μπει πότε σε υποβρύχιο και να είσαι στα 400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας;
Έχεις πετάξει με ελικόπτερο με 8 μποφόρ νύχτα με βροχή πάνω από τα Ίμια;
Έχεις μπει σε F16 την ώρα που αερομαχεί με άλλο τουρκικό F16;
Κάποιοι από αυτούς δεν γύρισαν ποτέ στη γυναίκα τους, στα παιδιά τους, στη μάνα τους.
Αυτοί οι άνθρωποι από τα 18 τους παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα για να φιλοσοφούμε εμείς.
Βέβαια από τα 50 αν βγάλω τα 18 ίσως βρω πόσα χρόνια δούλεψαν αυτοί οι αντιπαραγωγικοί ή πόσα χρόνια τα «έξυναν».
Και βέβαια κάνεις δεν μας λέει πόσο είναι το προσδόκιμο της ζωής αυτών των ανθρώπων.
Κύρια αιτία η μόλυνση στους ό....... από το ξύσιμο.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Άλλο και τούτο πάλι.
Καλύτερα να ονομαστεί «Γραφείο Ενοικίασης Υπαλλήλων» αρμόζει περισσότερο σε μια «σοσιαλιστική κυβέρνηση», πάει και με την «εφεδρεία».
Αν αυτά προτείνουν αβίαστα οι «σοσιαλιστές» κυβερνώντες για να ξετρυπώσουν αυτούς που οι ίδιοι τρύπωσαν, πολύ φοβάμαι ότι οι Νέο φιλελεύθεροι καπιταλιστές δεν έχουν κανένα λόγο διεκδίκησης εξουσίας.
Και όσο για τους άμοιρους- όμηρους της «εφεδρείας» μαγαζάκι χωρίς πελάτες = λουκέτο.
-------------
Ίων Σήριος: Αγαπητέ Δημήτρη, καταχωρήσεις με άσεμνο περιεχόμενο δεν επιτρέπονται, οπότε δεν θα πω το ανέκδοτο που μου θύμισες με όλα αυτά. Θα πω μόνο τις λέξεις με τις οποίες τελειώνει: ΜΑΓΟΣ ΕΙΣΑΙ;
Άλλωστε, τώρα πια, τα ρουσφέτια των μικροβουλευτών ( πώς λέμε μικρομεσαίοι, μικρομαγαζάτορες κλπ ) γίνονται με προσλήψεις κομματικών φίλων του βουλευτή από ιδιώτες εργοδότες.
Panayotis Koutsopinis: Θα ήμουν τολμηρός αν έλεγα ότι "η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως 50.000 ευρωπαίους να στήσουν μια λειτουργούσα δημόσια διοίκηση και να επικουρήσουν τον επίσης πάσχοντα , κατά πλειοψηφία εν πολύς, κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα".??? Ίσως αυτό να ήταν ένα αποτελεσματικό μέτρο βοήθειας που θα έπρεπε να αιτηθεί η ελληνική κυβέρνηση από την ΕΕ. Νομίζω ότι αξίζουμε μιας τέτοιας βοήθειας...
-------------
Χ.Κ.: Σε γενικές γραμμές θα μπορούσα να συμφωνήσω μαζί σας, γιατί κανείς δεν θα πρέπει να χάνει την δουλειά του όπου και εάν εργάζεται (ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα), αρκεί να είναι συνεπής και υπεύθυνος και να μην θεωρεί ότι σκοπός της θέσης που κατέχει, είναι ο εκβιασμός και η ταλαιπωρία των συνανθρώπων του. Και ενώ μεν στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει ο φόβος της απόλυσης (μερικές φορές άδικα), εάν ο πελάτης δεν εξυπηρετείται, στο δημόσιο υπάρχει η αίσθηση της ατιμωρησίας, γιατί λόγω της μονιμότητας κανείς δεν τον κουνάει. Δεν είναι τυχαίο που στη μεταπολεμική Ελλάδα, όλοι σχεδόν οι Έλληνες είχαν σαν σκοπό τον διορισμό τους στο δημόσιο και πραγματικά δημιουργήθηκε αυτή η αμφίδρομη σχέση εξάρτησης, με τους δυστυχώς ανίκανους στην πλειοψηφία τους πολιτικούς. Γιατί όπως ο ανίκανος να εκλεγεί (βάσει ικανοτήτων) πολιτικός, βασίζεται στην ανάγκη του ψηφοφόρου, έτσι και ο ψηφοφόρος εκμεταλλεύεται την ανάγκη του πολιτικού σε ψήφους. Δημιουργήθηκε λοιπόν ένας ιδιόρρυθμος στρατός που ταλαιπωρεί τις περισσότερες φορές ,παρά εξυπηρετεί τους πολίτες, που καταλαμβάνει κτήρια και δρόμους αιφνιδιαστικά ,λες και είναι ιδιοκτησία του οτιδήποτε κρατικό, που τρομοκρατεί και προπηλακίζει όσους θέλουν να είναι συνεπείς και που απαιτεί να πληρώνεται ακόμη και εάν δεν πάει στην δουλειά του. Που αμείβεται πράγματι με πολλαπλάσιες αμοιβές βάσει κάποιων τρελών επιδομάτων, που τόσο καιρό κρατούσαν καλά κρυμμένη την ύπαρξη τους. Όλοι μας έχουμε ταλαιπωρηθεί, τις περισσότερες φορές χωρίς λόγο, στις συναλλαγές μας με τις δημόσιες υπηρεσίες και φυσικά και τις δημοτικές (ο δήμος μας φυσικά και ΔΕΝ εξαιρείται ).
Τις προάλλες, πήγα στο δημοτικό ΚΕΠ του Γέρακα στις 4μμ για υπόθεσή μου και έκπληκτος ανακάλυψα ότι ήταν κλειδωμένο, χωρίς κανέναν υπάλληλο μέσα, ενώ μία ταμπέλα μας πληροφορούσε, ότι υπήρχε κατάληψη. Φυσικά και ήταν οι μέρες των κινητοποιήσεων των υπαλλήλων των ΟΤΑ, και όσο και αν διαφωνώ με τις καταλήψεις , θα δεχόμουνα το κλειστό ΚΕΠ, εάν έβλεπα έστω και έναν υπάλληλο να μου πει ότι δεν μπορεί να με εξυπηρετήσει, επειδή παρεμποδίζεται από κάποιους άλλους που έχουν καταλάβει τον χώρο. Επίσης δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι υπάλληλοι του συγκεκριμένου υποκαταστήματος θα πληρώθηκαν κανονικά. Βιώνουμε όλοι μία πρωτοφανή κρίση, μία βίαιη προσαρμογή σε οικονομικές συνθήκες χρεοκοπίας και δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι τους δημόσιους υπαλλήλους δεν πρέπει ούτε με την εφεδρεία, αλλά ούτε και με τις μετατάξεις να τους ακουμπήσουμε, όταν εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν ήδη απολυθεί, πληρώνοντας στο μεγαλύτερο ποσοστό την ουσιαστική στάση πληρωμών του κράτους προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, για να μην καθυστερήσει ούτε ώρα το μισθό στο δημόσιο υπάλληλο. Και για να μη θεωρηθεί ότι ομιλώ εκ του ασφαλούς, σας πληροφορώ ότι στην επαγγελματική μου διαδρομή διετέλεσα δημόσιος υπάλληλος για 2 χρόνια (ΙΚΑ) και παραιτήθηκα γιατί δεν ανεχόμουν αυτήν την αρρωστημένη κατάσταση που προηγουμένως ανέφερα, ούτε και τους υπαλλήλους που ενώ είχαν διορισθεί ως κηπουροί και καθαρίστριες με το γνωστό τρόπο, κατείχαν σημαντικές διοικητικές θέσεις χωρίς προσόντα (το πολύ δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Έκτοτε εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, προσπαθώντας να είμαι συνεπής στην εργασία μου, χωρίς αυτό να μου εξασφαλίζει ότι και αύριο θα εξακολουθώ να εργάζομαι (αν και είμαι 50 ετών).
-------------
Θανάσης Παπαδημητρίου:
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες Δημοσίων Υπαλλήλων:
Οι αργόμισθοι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί που διορίστηκαν από Υπουργούς, Βουλευτές και άλλους κομματικούς αξιωματούχους. Είναι συνήθως συμβασιούχοι αορίστου χρόνου, δεν προσφέρουν τίποτε και απλά εισπράττουν το μισθό τους.
Οι λουφατζήδες Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί, που για λογαριασμό τους άλλοι χτυπούν τις κάρτες προσέλευσης και αποχώρησης. Γι’ αυτούς το εβδομαδιαίο 48-ωρο είναι, μετά βίας, 20-ωρο. Και όμως αμείβονται κανονικά όπως οι άλλοι συνάδελφοί τους που εργάζονται ευσυνείδητα.
Οι δυνάστες Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί που, όταν συναλλάσσονται με το κοινό, βλέπουν τους φουκαράδες φορολογούμενους πολίτες σαν μυρμήγκια και τους ταλαιπωρούν ασκόπως παραπέμποντας τους από τον «Άνα» στον «Καϊάφα» χωρίς ποτέ να τους εξυπηρετούν, πράγμα που είναι η κύρια αποστολή τους και για το οποίο πληρώνονται.
Είναι, επίσης , αυτοί που για να επιτελέσουν το καθήκον τους απαιτούν το γρηγορόσημο, το φακελάκι ή τη μεγαλύτερη μίζα.
Οι εκβιαστές του κράτους Δημόσιοι Υπάλληλοι. Είναι αυτοί που σε περιόδους κρίσης και έκτακτης ανάγκης κατεβάζουν τα μολύβια και προχωρούν σε «λευκή απεργία» παρεμποδίζοντας την είσπραξη εισφορών και φόρων, κωλυσιεργούν αναφορικά με την προμήθεια χαρτιού και μελάνης για την εκτύπωση των σχολικών βιβλίων ή των εκκαθαριστικών της εφορίας, ή κωλυσιεργούν στην έκδοση και την υπογραφή δικαστικών αποφάσεων.
Και όλα αυτά τα κάνουν για να μη θιγούν τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα. Ας θιγούν όλων των άλλων.
Ποιος φταίει για τη δημιουργία της κατάστασης που περιέγραψα;
Οι πολιτικοί που δημιούργησαν το πελατειακό κράτος για να εξασφαλίζουν την επανεκλογή τους
Ορισμένοι (δυστυχώς πολλοί) πολίτες- εργαζόμενοι που πίεσαν και δέχτηκαν το διορισμό τους σε θέσεις για τις οποίες δεν είχαν τα απαραίτητα προσόντα, που πίεσαν και δέχτηκαν να διοριστούν στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ, που πίεσαν και δέχτηκαν να διορισθούν στο Δημόσιο όχι για να εργάζονται αλλά για να κάθονται και να πληρώνονται.
Τι θα πρέπει να γίνει;
Να καθορίσουμε το είδος και το πλήθος των υπηρεσιών που χρειαζόμαστε για να λειτουργούμε ως ευνομούμενη πολιτεία.
Να καθορίσουμε το πλήθος και τα προσόντα των υπαλλήλων που χρειαζόμαστε, να τους προσλάβουμε με τετραετή σύμβαση και, εφόσον η αντικειμενική αξιολόγηση τους δείχνει ότι ανταποκρίθηκαν πλήρως σα καθήκοντα τους, η σύμβαση να ανανεώνεται.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ και αυτό να ισχύει για όλους.
Όσοι από τους ανθρώπους, που σήμερα εργάζονται στο Δημόσιο, περισσεύουν θα πρέπει με ευθύνη του κράτους να εκπαιδευτούν ή να μετεκπαιδευτούν και να βρουν δουλειά στον Ιδιωτικό τομέα.
